Mario Monteforte Toledo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1r marzu 1949 - 28 febreru 1950
1947 - marzu 1948
| |||||||
Vida | |||||||
Nacimientu | Ciudá de Guatemala, 15 de setiembre de 1911[1] | ||||||
Nacionalidá | Guatemala | ||||||
Muerte | Ciudá de Guatemala, 4 de setiembre de 2003[1] (91 años) | ||||||
Causa de la muerte | enfermedá cardiovascular | ||||||
Estudios | |||||||
Llingües falaes | castellanu[1] | ||||||
Oficiu | diplomáticu, políticu, sociólogu, escritor | ||||||
Creencies | |||||||
Partíu políticu | Partido Acción Revolucionaria (es) | ||||||
Mario Monteforte Toledo (15 de setiembre de 1911, Ciudá de Guatemala – 4 de setiembre de 2003, Ciudá de Guatemala) foi un escritor, sociólogu y políticu guatemalianu. Graduóse como abogáu en 1938 na Universidá de San Carlos de Guatemala y como sociólogu en 1939 na Universidá de la Sorbona. Militante destacáu del Partíu Unificáu de la Revolución, foi escoyíu diputáu tres el derrocamientu, en 1944, del presidente y dictador Jorge Ubico Castañeda.
Tuvo intensa vida pública de 1946 a 1951. En 1946 allegó como representante del so país a la Organización de les Naciones Xuníes (ONX) y, dos años dempués, aportó a la vicepresidencia de la República, mientres el gobiernu de Juan José Arévalo. Tamién desempeñó la presidencia del Congresu Nacional. En 1956, por cuenta de la prohibición de los partíos políticos alcordada pol presidente Carlos Castillo Armas, se exilió en Méxicu, onde dio clases na Facultá de Ciencies Polítiques de la Universidá Nacional Autónoma de Méxicu (UNAM). Tuvo 35 años exiliáu, pudiendo volver al país hasta'l gobiernu del Llicenciáu Vinicio Cerezo.
Dende siempres, foi almirador de la cultura indíxena guatemaliana, y destacóse nel so oficiu: la socioloxía. Exerció tamién l'abogacía, sicasí, el so trabayu preferíu yera la narrativa y el teatru. Foi autor d'una amplia obra lliteraria de calter indixenista, compuesta tantu por noveles como poesíes ya inclusive teatru, les sos publicaciones amuesen especialmente la rellación ente'l ser humanu y la naturaleza, según la indigna esplotación del campesinado guatemalianu.
Finó d'una insuficiencia cardiaca a los 92 años.
En 1993 foi-y concedíu'l Premiu Nacional de Literatura «Miguel Ángel Asturias», en Guatemala. Col llibru La Puerta Blanca, Monteforte llogró'l Premiu Internacional de Cuento Juan Rulfo 2001, concedíu per Francia.
En 1997, un grupu d'escritores entamó la Fundación «Mario Monteforte Toledo» y dende esi mesmu añu, apurre un premiu lliterariu añal.[2] Pero dichu premiu apurrir por última vegada en 2014. Dende entós nun se sabe qué va pasar col mentáu premiu.
Noveles
Poesía
Llibros de cuentos
Ensayos
Teatru
Otros