Mario Scelba (5 de setiembre de 1901, Caltagirone (es) – 29 d'ochobre de 1991, Roma) foi un políticu italianu qu'ocupó'l cargu de primer ministru dende febreru de 1954 a xunetu de 1955. Foi Presidente del Parllamentu Européu dende 1969 a 1971.
Scelba nació en Caltagirone, Sicilia, yera fíu d'un llabrador probe que trabayaba nes tierres del sacerdote Luigi Sturzo, unu de los fundadores del Partíu Popular Italianu (Partito Popolare Italianu, PPI).[2][3] Foi afiáu y protexíu d'él, estudió derechu y graduóse na Universidá de Roma. Sturzo pagaba'l so estudios y contratar como'l so secretariu priváu. Cuando los fascistes suprimieron el PPI, Sturzo debió exiliase (en Brooklyn, una parte del tiempu), mientres él permaneció en Roma como'l so axente. Escribió artículos pal periódicu "Il Popolo", mientres la Segunda Guerra Mundial. Foi arrestáu polos alemanes, foi lliberáu trés díes depués como caxón de xastre ensin valor.[2][3]
Tres la lliberación poles fuercies aliaes, incorporar en Roma al Partíu Democracia Cristiana (DC). En 1945, Scelba ganó escañu na Asamblea Constituyente y entró nel gobiernu antifascista de Ferruccio Parri como Ministru de Correos y Telecomunicaciones, yá que caltién nos dos socesivos gobiernos d'Alcide de Gasperi.[4]
Morrió'l 29 d'ochobre de 1991 de trombosis en Roma.[4]