Mario Scelba

Mario Scelba
senador d'Italia

20 xunu 1979 - 11 xunetu 1983
Eleiciones: 8th Legislature of Italy (en) Traducir
senador d'Italia

5 xunetu 1976 - 19 xunu 1979
Eleiciones: 7th Legislature of Italy (en) Traducir
diputáu de la República Italiana

7 mayu 1963 - 4 xunu 1968
Eleiciones: 4.ª legislatura de Italia (es) Traducir
Ministru del Interior d'Italia

27 xunetu 1960 - 22 febreru 1962
Giuseppe Spataro - Paolo Emilio Taviani
diputáu de la República Italiana

4 xunu 1958 - 15 mayu 1963
Eleiciones: 3.ª legislatura de Italia (es) Traducir
Ministru del Interior d'Italia

10 febreru 1954 - 6 xunetu 1955
Giulio Andreotti - Fernando Tambroni-Armaroli
Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

10 febreru 1954 - 6 xunetu 1955
Amintore Fanfani - Antonio Segni
diputáu de la República Italiana

15 xunu 1953 - 11 xunu 1958
Eleiciones: 2.ª legislatura de Italia (es) Traducir
Ministru del Interior d'Italia

26 xunetu 1951 - 16 xunetu 1953
Mario Scelba - Amintore Fanfani
Ministru del Interior d'Italia

28 xineru 1950 - 26 xunetu 1951
Mario Scelba - Mario Scelba
Ministru del Interior d'Italia

24 mayu 1948 - 28 xineru 1950
Mario Scelba - Mario Scelba
diputáu de la República Italiana

26 abril 1948 - 24 xunu 1953
Eleiciones: 1.ª legislatura de Italia (es) Traducir
Ministru del Interior d'Italia

1r xunu 1947 - 24 mayu 1948
Mario Scelba - Mario Scelba
Ministru del Interior d'Italia

2 febreru 1947 - 1r xunu 1947
Alcide De Gasperi - Mario Scelba
Italian Minister of Communications (en) Traducir

13 xunetu 1946 - 1r febreru 1947
minister of Posts and Telecommunications of the Kingdom of Italy (en) Traducir

21 xunu 1945 - 13 xunu 1946
Mario Cevolotto - ensin valor →
eurodiputáu


miembru de l'Asamblea Constituyente d'Italia

Vida
Nacimientu Caltagirone (es) Traducir5 de setiembre de 1901[1]
Nacionalidá Bandera d'Italia Reinu d'Italia  (5 setiembre 1901 -  18 xunu 1946)
Bandera d'Italia Italia  (18 xunu 1946 -  29 ochobre 1991)
Llingua materna italianu
Muerte Roma29 d'ochobre de 1991[1] (90 años)
Causa de la muerte trombosis (es) Traducir
Estudios
Estudios Universidá de Roma La Sapienza
Llingües falaes italianu[1]
Oficiu políticuabogáu
Llugares de trabayu Estrasburgu, Bruxeles y Roma
Creencies
Partíu políticu Democracia Cristiana
Cambiar los datos en Wikidata

Mario Scelba (5 de setiembre de 1901Caltagirone (es) Traducir – 29 d'ochobre de 1991Roma) foi un políticu italianu qu'ocupó'l cargu de primer ministru dende febreru de 1954 a xunetu de 1955. Foi Presidente del Parllamentu Européu dende 1969 a 1971.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Primeros años

[editar | editar la fonte]

Scelba nació en Caltagirone, Sicilia, yera fíu d'un llabrador probe que trabayaba nes tierres del sacerdote Luigi Sturzo, unu de los fundadores del Partíu Popular Italianu (Partito Popolare Italianu, PPI).[2][3] Foi afiáu y protexíu d'él, estudió derechu y graduóse na Universidá de Roma. Sturzo pagaba'l so estudios y contratar como'l so secretariu priváu. Cuando los fascistes suprimieron el PPI, Sturzo debió exiliase (en Brooklyn, una parte del tiempu), mientres él permaneció en Roma como'l so axente. Escribió artículos pal periódicu "Il Popolo", mientres la Segunda Guerra Mundial. Foi arrestáu polos alemanes, foi lliberáu trés díes depués como caxón de xastre ensin valor.[2][3]

Tres la lliberación poles fuercies aliaes, incorporar en Roma al Partíu Democracia Cristiana (DC). En 1945, Scelba ganó escañu na Asamblea Constituyente y entró nel gobiernu antifascista de Ferruccio Parri como Ministru de Correos y Telecomunicaciones, yá que caltién nos dos socesivos gobiernos d'Alcide de Gasperi.[4]

Morrió'l 29 d'ochobre de 1991 de trombosis en Roma.[4]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. 2,0 2,1 Italy's New Premier, Time Magazine, February 22, 1954
  3. 3,0 3,1 The Iron Sicilian Archiváu 2013-08-27 en Wayback Machine, Time Magazine, April 4, 1955
  4. 4,0 4,1 Mario Scelba Dies at 90 in Rome; A Prime Minister in Postwar Italy, Obituary in The New York Times, October 31, 1991

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]