Menkar

Ficha d'oxetu celesteMenkar
estrella variable[1], estrella de navegación[2], near-IR source (en) Traducir[3] y UV-emission source (en) Traducir[3]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 45,569887803 °[4]
Declinación (δ) 4,089738772 °[4]
Distancia a la Tierra 249 ly
Magnitú aparente (V) 2,53 (banda V)
Magnitú absoluta −3,2
Constelación Cetus
Velocidá de rotación 6,9 km/s[6]
Velocidá radial −25,62 km/s[6]
Parallax 13,09 mas[4]
Carauterístiques físiques
Radiu 89 Radius solars
Masa 2,3 M☉
Gravedá superficial 8,9 cm/s²[7]
Tipu espectral M1.5IIIa[8]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 3h 2m 16.773s, 4° 5 23.06

Menkar o Menkab (α Ceti / α Cet / 92 Ceti)[9] ye la segunda estrella más brillosa de la constelación de Cetus con magnitú aparente +2,54, namái superada por Deneb Kaitos (β Ceti) y dacuando por Mira (ο Ceti).

Los términos Menkar o Menkab provienen de la pallabra árabe منخر. manħar, que significa «la ñariz», n'alusión a la so posición nel cuerpu del bisarma marina. Al Kaff al Jidhmah, nome utilizáu por Ulugh Beg y Al Tizini pa designar a esta estrella, güei aplícase a γ Ceti (Kaffaljidhma).[10]

Carauterístiques físiques

[editar | editar la fonte]

Asitiada a 220 años lluz del Sistema Solar, Menkar ye una fría xigante colorada de tipu espectral M1.5IIIa, que la so temperatura superficial ye de namái 3700 K. Visualmente ye 380 vegaes más lluminosa que'l Sol, pero por ser una estrella fría una gran cantidá de la so lluz ye emitida como radiación infrarroxo non visible; d'esta forma, la radiación total procedente de Menkar ye 1800 vegaes mayor que la proveniente del Sol. La so temperatura y lluminosidá dexen envalorar el so radiu, 84 vegaes más grande que'l radiu solar; la midida direuta del so diámetru angular (0,0116 segundos d'arcu), dan como resultáu un valor daqué inferior de 77 radios solares.[11]

Menkar ye una variable irregular de tipu Lb, con variaciones errátiques nel so rellumu en redol al 6% del mesmu. Ye una estrella notablemente deficiente en carbonu, siendo'l so conteníu d'esti elementu inferior al 20% del esistente nel Sol. Igualmente destaca como radiofuente, onde les ondes de radio aniciar pol vientu estelar que sopla dende la so superficie.[11]

Menkar alcuéntrase na fase final de la so evolución estelar, y a midida que empiece a fundir el so nucleu de carbonu va volvese altamente inestable pa finalmente espulsar les sos capes esteriores formando una nebulosa planetaria. Nel so centru va quedar como remanente estelar una masiva nana blanca similar a Siriu B.[11]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: General Catalogue of Variable Stars.
  2. URL de la referencia: https://thenauticalalmanac.com/TNARegular/1981_Nautical_Almanac.pdf.
  3. 3,0 3,1 Afirmao en: SIMBAD.
  4. 4,0 4,1 4,2 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2):  páxs. 653–664. doi:10.1051/0004-6361:20078357. 
  5. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  6. 6,0 6,1 David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 209–231. doi:10.1088/0004-6256/135/1/209. 
  7. Eva Grebel (11 febreru 2016). «SP_Ace: a new code to derive stellar parameters and elemental abundances» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 2–2. doi:10.1051/0004-6361/201526758. 
  8. «Revised MK spectral types for G, K ans M stars». The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 541–563. abril 1980. doi:10.1086/190662. 
  9. Menkar (SIMBAD)
  10. Allen, Richard Hinckley (1889). «Cetus», Courier Dover Publications: Star Names — Their Lore and Meaning (n'inglés), páx. 563. ISBN 0-486-21079-0. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2010.
  11. 11,0 11,1 11,2 Menkar (Stars, Jim Kaler)

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Coordenaes: Sky map 3h 2m 16.773s, 4° 5 23.06