Michel Temer

Michel Temer
42. Presidente de Brasil

31 agostu 2016 - 31 avientu 2018
← Dilma Rousseff - Jair Bolsonaro →
27. Vicepresidente de Brasil

1r xineru 2011 - 30 agostu 2016
← José Alencar - Hamilton Mourão (es) Traducir →
Diputados federales de São Paulo (es) Traducir

6 abril 1994 - 1r xineru 2011
Diputados federales de São Paulo (es) Traducir

16 marzu 1987 - 1r febreru 1991
Vida
Nacimientu Tietê (es) Traducir, 23 de setiembre de 1940[1] (84 años)
Nacionalidá Bandera de Brasil Brasil
Llingua materna portugués brasilanu
Familia
Casáu con Marcela Temer [2]
Maria Célia de Toledo [2]
Fíos/es
Estudios
Estudios Pontificia Universidá Católica de São Paulo
Facultá de Derechu de la Universidá de São Paulo
Universidá de São Paulo
Nivel d'estudios Doctor en ciencies xurídiques
Llingües falaes portugués
portugués brasilanu
Oficiu políticu, abogáu, poeta
Llugares de trabayu São Paulo
Premios
Creencies
Relixón Ilesia Católica[4]
Partíu políticu Movimientu Democráticu Brasilanu
IMDb nm8343798
Cambiar los datos en Wikidata

Michel Miguel Elias Tarrecer Lulia (23 de setiembre de 1940, Tietê (es) Traducir) ye un abogáu y políticu brasilanu, actual presidente de la República Federativa del Brasil. Ocupó'l cargu de vicepresidente de Brasil dende'l 1 de xineru de 2011[5] hasta'l 31 d'agostu de 2016. Dende esi día, por cuenta de la decisión del Senáu Federal de destituyir a la presidenta Dilma Rousseff, Tarrecer asumió de forma definitiva les funciones de presidente de Brasil, n'ocupando'l cargu de manera interina dende mayu d'esi mesmu añu. Ye amás el presidente del Partíu del Movimientu Democráticu Brasilanu (PMDB).[6]

A lo llargo de la so carrera política Tarrecer ocupó dellos cargos políticos como procurador xeneral del estáu de São Paulo, secretariu de Seguridá Pública de dichu estáu, diputáu federal y presidente de la Cámara de Diputaos en dos causes (1997-2001 y 2009-2010).[7]

Infancia, estudios y carrera académica

[editar | editar la fonte]

Michel Miguel Elias Tarrecer Lulia nació'l 23 de setiembre de 1940 en Tietê, una llocalidá nel interior del estáu de São Paulo. Los sos padres, Miguel Elias Tarrecer Lulia y March Barbar Lulia, fueron dos inmigrantes libaneses maronites llegaos a Brasil en 1925.[7] Ye'l menor de los ocho fíos del matrimoniu Tarrecer-Lulia. Criáu como maronita, Tarrecer profesa la relixón católica, la más practicada en Brasil.

Graduáu como abogáu de la Facultá de Derechu de la Universidá de São Paulo y darréu en 1974 como Doctor en Derechu pola Pontificia Universidá Católica de São Paulo.

En 1968 ingresó como profesor de derechu constitucional na Facultá de Derechu Civil de la Pontificia Universidá Católica de São Paulo, aportando a direutor del departamentu de posgráu. Foi amás direutor del Institutu Brasilanu de Derechu Constitucional y miembru del Institutu Iberoamericanu de Derechu Constitucional. Ye autor de delles obres venceyaes a dereches y el derechu constitucional, la más famosa d'elles Elementos de Direito Constitucional, publicada en 1982, vendió más de 240 000 copies.[8]

En graduándose de la Universidá de São Paulo en 1963, empezó a trabayar como abogáu llaboral; darréu exerció como funcionariu públicu.

Carrera política

[editar | editar la fonte]

En 1984 afiliar al acabante fundar Partíu del Movimientu Democráticu Brasilanu (PMDB). En 1983, el gobernador paulista André Franco Montoro, tamién miembru del PMDB, nomar procurador xeneral del Estáu de São Paulo; al añu siguiente pasó a ser secretariu de Seguridá Pública del mesmu estáu, cargu que volvió ocupar nos entamos de los años 90. Mientres el so mandatu creóse la primer Delegación de la Muyer de Brasil, según tamién la Delegación de Proteición de los Derechos d'autor, como preséu de combate a la piratería.[7]

Depués de la so primer alministración al mandu de la Secretaría de Seguridá Pública de São Paulo, foi designáu en 1986 candidatu pol PMDB a diputáu federal constituyente, resultando electu y pudiendo participar nes sesiones de l'Asamblea Constituyente en 1987. Nos alderiques con vistes a l'aprobación de la nueva Carta Magna, Tarrecer amosóse contrariu a la reforma agraria según a dereches al votu a partir de los 16 años.

Nes eleiciones llexislatives de 1990 foi reelecto diputáu, cargu que repitiría mientres seis periodu consecutivos, anque abandonaría temporalmente les sos funciones p'asumir per segunda vegada n'ochobre de 1992 como secretariu de Seguridá Pública de São Paulo y a finales de 1993 como xecretario de Gobiernu. Tornó como diputáu federal n'abril de 1994.

Electu trés vegaes como presidente de la Cámara de Diputaos (1997, 1999 y en 2009), en 2001 ye designáu como presidente del PMDB.[9]

Investigaciones

[editar | editar la fonte]

Acordies con documentos oficiales del gobiernu estauxunidense peneraos por Wikileaks, Tarrecer apurrió información a la embaxada d'Estaos Xuníos en Brasil dende 2006 como informante de la intelixencia militar estauxunidense.[10] Tarrecer describía la so estratexa pa ganase la llealtá de les clases baxes brasilanes col fortalecimientu de programes sociales y la so oposición a Lula da Silva.[11] L'informe, de xunu de 2006 y «sensible, pero ensin clasificar», indica que Tarrecer suxirió que Lula da Silva, en casu de llograr un segundu mandatu (lo qu'acabaría asocediendo), «finalmente podría empezar a poner atención a los sos amigos d'izquierdes y llevaría más lloñe les polítiques macroeconómiques ortodoxes que definieron el so primer mandatu».[11]

Vicepresidente de Brasil

[editar | editar la fonte]

En 2009, tres un alcuerdu ente'l so partíu y el Partíu de los Trabayadores, ye escoyíu candidatu a Vicepresidente, pa conformar la fórmula con Dilma Rousseff con vistes a les eleiciones de 2010, nes que resultaría electu, tres una segunda vuelta, el 31 d'ochobre. Tomó posesión del cargu de Vicepresidente en xineru de 2011. Candidatu nuevamente a la vicepresidencia, xunto a Rousseff, a les eleiciones xenerales de Brasil de 2014, foi reelecto, emprestando xuramentu'l 1 de xineru de 2015.

Papel mientres el procesu contra Dilma Rouseff

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Procesu de destitución de Dilma Rousseff
Tarrecer xunto a Dilma Rousseff n'avientu de 2015.

N'avientu de 2015, mientres s'aldericaba la posibilidá de l'apertura d'un procesu de destitución contra la presidenta Dilma Rousseff, foi penerada nos medios de comunicación una carta de Tarrecer empobinada a Rousseff na que s'amosaba inconforme col papel que tenía él y el so partíu nel Gobiernu brasilanu describiéndose como un vicepresidente decorativu».[12][13] Meses dempués, n'abril de 2016, a midida que el procesu de destitución cobraba fuercia, un audiu peneráu de forma involuntaria amosaba'l discursu que Tarrecer dirixiría a la nación en casu de que la presidenta fora destituyida.[14] Tres la divulgación de dichu audiu, Rousseff nun duldar en señalar al so vicepresidente como «unu de los xefes de la combalechadura».[15] Díes antes, el 29 de marzu de 2016, el so partíu alcordara abandonar la coalición gobernante que sostenía'l gobiernu de Rousseff y el Partíu de los Trabayadores.

Presidente interín

[editar | editar la fonte]

El 12 de mayu de 2016 asumió interinamente la Presidencia del Brasil mientres 111 díes, tiempu nel cual el Senáu xulgó a la so predecesora Dilma Rousseff.[16] Nel so primer discursu espresó la necesidá de «la recuperación de la economía nacional, nos potenciales del país y nes sos instituciones sociales y polítiques» amás de pidir l'esfuerciu de partíos políticos, lideralgos, entidaes entamaes, al pueblu brasilanu, pa sacar al país d'esta gran crisis».[17] Sicasí, el so gobiernu foi oxetu de crítiques dende la so mesma puesta en marcha por cuenta de la ausencia de muyeres nel gobiernu,[18][19] siendo'l primeru dende 1985 en nun cuntar con nenguna, según pola decisión de Venezuela y El Salvador de desconocelo como presidente.[20][21][22] Na ceremonia d'apertura de los Xuegos Olímpicos de Rio de Janeiro dio un curtiu discursu nel estadiu Maracaná, tres el cual foi pitáu y ulláu pol estadiu, de la que se desenvolvíen protestes na ciudá.[23][24]

Presidente de la República

[editar | editar la fonte]

El 31 d'agostu de 2016 asumió la presidencia por cuenta de la destitución de la ex-presidenta Dilma Rousseff con 61 votos a favor.[25]

En mayu de 2017 el Fiscal Xeneral del Estáu acusó a Tarrecer de "corrupción pasiva, obstrucción de la xusticia y organización criminal" tres unes revelaciones d'O Globo sobre les declaraciones del empresariu Joesley Batista, dueñu d'una multinacional cárnica quien grabara de callao a Tarrecer respondiendo por un sobornu.[26][27] La fiscalía autorizó l'espardimientu del audiu qu'afecta tamién a Lula, Roussef y otros políticos. Tarrecer, nun discursu televisáu, respondió que l'audiu taba manipoliáu, acusó a Batista de ser un «exagerador» y pidió un peritaxe teunolóxicu.[28] La investigación asitiar nel marcu de manes llimpies de Brasil sobre'l financiamientu illegal de los partíos.[29] Tarrecer negar a dimitir.[30] La respuesta social foi una nueva medría de les protestes na cai, qu'empezaron a pidir eleiciones direutes, nun conformándose col arrenunciu de Tarrecer y la eleición d'un nuevu presidente per parte d'un parllamentu nel que más de la metá de los sos miembros taba arreyáu en denuncies de corrupción.[31] En xunu de 2017, la Comisión pastoral de la tierra denuncia un fuerte aumentu de la represión » contra'l movimientu llabrador d'ensin tierres. Según ella, los asesinatos aumentaron un 25 % (incluyendo 10 llabradores mataos colectivamente pola policía'l 24 de mayu de 2017) y los encarcelamientos del 86 %.[32]

En xunetu de 2017, la popularidá de Tarrecer esbarrumbar al 5 %.[33]

Corrupción y discutinios

[editar | editar la fonte]

Delles selmanes dempués de la constitución del so gobiernu, trés de los sos ministros, responsables de la Planificación, de la Tresparencia y del Turismu son forzaes a la dimisión sobre fondu d'acusaciones de corrupción.[34] En xunu de 2016, dellos de los principales aliaos políticos de Michel Tarrecer, ente los que'l presidente del Senáu, el presidente de l'Asamblea nacional, el presidente del PMDB y el ex-presidente de la República José Sarney son oxetu d'una demanda de detención pa la so implicación nel escándalu de corrupción de Petrobras.[35]

En payares de 2016, el secretariu del gobiernu dimite, acusáu de tráficu d'influencies en proyeutos inmobiliarios. El 14 d'avientu de 2016, acusáu tamién de corrupción, unu de los conseyeros más cercanos del presidente dimite.[36] El 7 de xineru de 2017, el secretariu a la Mocedá dimite dempués les sos declaraciones polémiques sobre les matances de presos nes prisiones brasilanes.[37]

En xunetu de 2017, delles otres personalidaes polítiques ente les que'l ministru de Ciencia y Teunoloxía, el ministru de les Mines y Enerxía, el ministru de Ciudaes, el ministru d'Integración Nacional, el ministru de la Industria y del Comerciu y el nuevu presidente del Senáu son accusados por haber recibíos millones de dólares pagos pola multinacional de la industria agroalimentaria JBS ente 2006 y 2017.[38]

Reconocencies

[editar | editar la fonte]

Hai recibíos dellos honores nel estranxeru qu'inclúin el Orde de Dannebrog, el Orde del Infante Don Enrique y la Lexón d'Honor.[39]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Michel-Temer. Apaez como: Michel Temer. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ 2,0 2,1 URL de la referencia: https://gcn.net.br/noticias/318480/franca/2018/4/m.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Ordens Honoríficas Portuguesas».
  4. ↑ URL de la referencia: http://londres.itamaraty.gov.br/en-us/president_michel_temer.xml.
  5. ↑ País, Ediciones La fecha=1 de xineru de 2011. «Dilma Rousseff toma posesión como presidenta de Brasil y comprométese a "acabar cola miseria"». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  6. ↑ «partíu-que-tien-les sos-manes-dilma-rousseff Qué ye'l PMDB, el partíu que tien nes sos manes a Dilma Rousseff | Dilma Rousseff, Brasil - América». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Quién ye Michel Tarrecer, el presidente interín que sustitúi a Dilma Rousseff na presidencia de Brasil - BBC Mundo» (castellanu). Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  8. ↑ «Conheça Tarrecer, poeta chamado de 'charmosão' y de professor 'bonzinho' - 31/03/2016 - Poder - Folha de S.Paulo». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  9. ↑ Líder do PMDB, Tarrecer terá mais força que vices de FHC y de Lula
  10. ↑ Brazil's acting president used to be US intel informant - WikiLeaks. Russian Today (RT). 13 de mayu de 2016. https://www.rt.com/news/342933-tarrecer-us-brazil-spying/. Consultáu'l 28 d'agostu de 2016. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «(C) Sao Pualo 623; (D) Brasilia 1136; (Y) São Paulo 573 and previous; (F) São Paulo 30» (inglés). Public Library of US Diplomacy. WikiLeaks. Consultáu'l 28 d'agostu de 2016.
  12. ↑ «carta-del vicepresidente-michel-tarrecer-amenaza-la estabilidá-dilma-rousseff Brasil: una carta del vicepresidente Michel Tarrecer amenaza la estabilidá de Dilma Rousseff | Brasil, Dilma Rousseff, Xuiciu Políticu, Partíu de los Trabayadores - América». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  13. ↑ «Leia a íntegra da carta unviada pelo vice Michel Tarrecer a Dilma» (portugués) (7 d'avientu de 2015). Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  14. ↑ elpais.com.uy. «Vice brasilanu penera por "accidente" discursu ante eventual cayida de Dilma». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  15. ↑ «Rousseff llapada «xefe de la combalechadura» al so vicepresidente». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  16. ↑ «Michel Tarrecer asume la presidencia interina de Brasil y noma a los sos ministros, toos homes». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  17. ↑ «xuninos El primer discursu de Michel Tarrecer como presidente de Brasil: Ye urxente pacificar el país y xuninos | Brasil, Dilma Rousseff, Michel Tarrecer - América». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  18. ↑ «El primer discutiniu del nuevu gobiernu de Brasil: un gabinete ensin muyeres nin negros - BBC Mundu» (castellanu). Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  19. ↑ Clarin.com. «Crítiques al gabinete de Tarrecer: ¿Ónde tán la muyeres?». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  20. ↑ Gráfica, La Prensa. «El Salvador y Venezuela desconocen gobiernu de Brasil». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  21. ↑ «gobiernu interín-de-tarrecer.htm El Salvador desconoz al Gobiernu interín de Tarrecer». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  22. ↑ «La cancillería brasilana refuga les crítiques bolivarianas al nuevu Gobiernu de Tarrecer». Consultáu'l 16 de mayu de 2016.
  23. ↑ Una ceremonia sostenible ente la selva d'atletes. El Mundo. 6 d'agostu de 2016. https://www.elmundo.es/deportes/2016/08/06/57a5397eca4741a6118b45f3.html. Consultáu'l 28 d'agostu de 2016. «El públicu de Maracaná respondió con una sonora ulla na nueche d'esti vienres al curtiu discursu del presidente interín de Brasil Míchel Tarrecer.». 
  24. ↑ Michel Tarrecer foi ulláu mientres la ceremonia d'inauguración. Clarín. 6 d'agostu de 2016. http://www.clarin.com/juegos-olimpicos-rio-2016/Michel-Tarrecer-ulláu-ceremonia-inauguracion_0_1626437566.html. Consultáu'l 28 d'agostu de 2016. 
  25. ↑ «Brasil: destituyeron a Dilma Rousseff». Consultáu'l 31 d'agostu de 2016.
  26. ↑ presidente-michel-tarrecer Diariu O Globo de Brasil pide l'arrenunciu del presidente Michel Tarrecer. L'Universal. http://www.eluniversal.com.mx/articulo/mundo/2017/05/19/diariu-o-globu-de-brasil-pide-l'arrenunciu-del presidente-michel-tarrecer. Consultáu'l 20 de mayu de 2017. 
  27. ↑ Phillips, Dom (18 de mayu de 2017). «El presidente brasilanu respondería por la entrega de sobornos en marzu». The New York Times. Consultáu'l 23 de mayu de 2017.
  28. ↑ Romero, Simon (22 de mayu de 2017). «En mediu del escándalu en Brasil, Tarrecer ataca al empresariu que lu denunció». The New York Times. Consultáu'l 23 de mayu de 2017.
  29. ↑ xusticia El máximu fiscal de Brasil acusó a Michel Tarrecer de corrupción y obstrucción a la xusticia. http://www.lanacion.com.ar/2025477-el-maximo-fiscal-de-brasil-acuso-a-michel-tarrecer-de-corrupcion-y-obstruccion-a-la xusticia. Consultáu'l 20 de mayu de 2017. 
  30. ↑ Romero, Simon (18 de mayu de 2017). «‘Nun voi arrenunciar': Tarrecer desafía les acusaciones de corrupción na so contra». The New York Times. Consultáu'l 23 de mayu de 2017.
  31. ↑ Pires, Carol (22 de mayu de 2017). «Brasil, ensin salida». The New York Times. Consultáu'l 23 de mayu de 2017.
  32. ↑ (en francés) Le Brésil risque de subir l'une des plus grandes régressions écologiques et sociales de son histoire. https://www.bastamag.net/Le-Bresil-risque-de-subir-l-une-des-plus-grandes-regressions-ecologiques-et. Consultáu'l 6 d'agostu de 2017. 
  33. ↑ (en castellanu) al-5-en-brasil-segun-sondéu Popularidad de Tarrecer esbarrumbar al 5% en Brasil, según sondéu. El Telégrafu. 27 de xunetu de 2017. http://www.eltelegrafo.com.ec/noticias/mundo/9/popularidá-de-tarrecer-esbarrumbar al-5-en-brasil-segun-sondéu. Consultáu'l 5 d'agostu de 2017. 
  34. ↑ Un premier mois difficile pour le président intérimaire Michel Tarrecer. tdg.ch/. http://www.tdg.ch/monde/premier-mois-difficile-president-interimaire-michel-tarrecer/story/20253787. Consultáu'l 4 d'agostu de 2017. 
  35. ↑ (en francés) Brésil: quatre alliés du président par intérim Michel Tarrecer visés par la justice. RFI. 8 de xunu de 2016. http://www.rfi.fr/ameriques/20160608-bresil-procureur-demande-arrestation-quatre-allies-president-interim-michel-tarrecer. Consultáu'l 4 d'agostu de 2017. 
  36. ↑ (en francés) Brésil : démission d'un ministre-clé de Tarrecer accusé de trafic d'influence. http://www.europe1.fr/international/bresil-demission-dun-ministre-cle-de-tarrecer-accuse-de-trafic-dinfluence-2911175. Consultáu'l 4 d'agostu de 2017. 
  37. ↑ «Secretário de Tarrecer que defendeu mais chacinas em cadeia pede exoneração» (6 de xineru de 2017). Consultáu'l 4 d'agostu de 2017.
  38. ↑ 349,3 millones de dólares pagó JBS en sobornos a Michel Tarrecer. http://www.telesurtv.net/news/3493-millones-de-forgares-pagu-JBS-en-sobornos-a-Michel-Tarrecer-20170730-0046.html. Consultáu'l 5 d'agostu de 2017. 
  39. ↑ A História da Câmara dos Deputados Michel Tarrecer

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
José Alencar 		Vicepresidente de Brasil

2011 - 2016 		Socesor:
Cargu vacante
Predecesor:
Dilma Rousseff
Presidente de la República Federativa del Brasil
Dende la fecha 		Socesor:
Nel cargu


Interín: 12 de mayu-31 d'agostu de 2016

}}