Mike Hawthorn | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Mexborough, 10 d'abril de 1929[1] |
Nacionalidá | Reinu Xuníu |
Muerte | Guildford, 22 de xineru de 1959[1] (29 años) |
Causa de la muerte | accidente automovilísticu[2] |
Familia | |
Casáu con | ensin valor |
Estudios | |
Estudios | Ardingly College (en) |
Llingües falaes | inglés |
Oficiu | |
Oficiu | pilotu de Fórmula Unu |
| |
Participante
| |
John Michael "Mike" Hawthorn (10 d'abril de 1929, Mexborough – 22 de xineru de 1959, Guildford) foi un pilotu d'automovilismu británicu. Llogró'l campeonatu del mundu de Fórmula 1 na Temporada 1958, y acabó terceru en 1954 y cuartu en 1953 y 1957. Llogró tres victories y 17 podios en 44 Grandes Premios apostaos, nel so la mayoría cola Scuderia Ferrari.
Hawthorn tien el dudosu honor de ganar les 24 Hores de Le Mans en 1955. El británicu tuvo arreyáu nel accidente qu'acabó cola vida d'aproximao 80 espectadores naquella edición, (conocida como'l "desastre de Le Mans"). Foi l'accidente más tráxicu de la historia del automovilismu pero, a pesar de la so magnitú, la prueba nun foi suspendida, lo que-y dexó alzar se cola victoria a los mandos del so Xaguar.
Hawthorn foi'l primer británicu n'algamar el visu de la categoría na Temporada 1958. Ye, amás, xunto a Keke Rosberg, el pilotu con menos victories nuna temporada que llograra proclamase campeón del mundu na mesma, con tan solo un trunfu, nel Gran Premiu de Francia.
Una victoria y siete podios dexáron-y vencer al so compatriota Stirling Moss, a pesar de qu'ésti cuntó con cuatro trunfos. Esto debió en gran parte gracies a la caballerosidad del segundu, que defendió a Hawthorn ante la sanción que se-y aplicó nel Gran Premiu de Portugal, y ensin que la so collaboración nel procesu habría finalmente decantáu'l títulu del so llau.
En ganando'l campeonatu, Hawthorn anunció automáticamente la so retirada del automovilismu, influyíu en gran parte pola facilidá p'atopar la muerte qu'esperimentaben los corredores naquella dómina, por cuenta de les deficientes midíes de seguridá, tantu de los circuitos como de les monoplaces. Amás, dos compañeros sos en Ferrari, el británicu Peter Collins y l'italianu Luigi Musso, finaren por esi motivu a mediaos de la temporada.
Sicasí, irónicamente, tan solo tres meses dempués de llograr el títulu mundial, el 22 de xineru de 1959, Hawthorn finó a la edá de 29 años nun accidente de tráficu col so automóvil. Una de les cais de Farnham, la ciudá onde vivió hasta'l final de la so vida, lleva'l so nome.
(Carreres en negrina indica pole position)
Añu | Equipu | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | Posición | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1952 | Cooper | SUI DNP |
IND DNP |
BEL 4 |
FRA Ret |
GBR 3 |
ALE DNP |
NED 4 |
ESP Ret |
6º | 10 | |||
1953 | Ferrari | ARG 4 |
IND DNP |
NED 4 |
BEL 6 |
FRA 1 |
GBR 5 |
ALE 3 |
SUI 3 |
ESP 4 |
4º | 19 | ||
1954 | Ferrari | ARG DSQ |
IND DNP |
BEL 4 |
NED Ret |
GBR 2 |
ALE Ret |
SUI Ret |
ITA 2 |
ESP 1 |
3º | 24,5 | ||
1955 | Vanwall | ARG DNP |
MON Ret |
IND DNP |
BEL Ret |
26º | 0 | |||||||
Ferrari | NED 7 |
GBR 6 |
ITA 10 |
|||||||||||
1956 | Maserati | ARG 3 |
MON DNP |
IND DNP |
BEL DNP |
12º | 4 | |||||||
Vanwall | FRA 10 |
|||||||||||||
BRM | GBR Ret |
ALE DNP |
ITA DNP |
|||||||||||
1957 | Ferrari | ARG Ret |
MON Ret |
IND DNP |
FRA 4 |
GBR 3 |
ALE 2 |
PES DNP |
ITA 6 |
4º | 13 | |||
1958 | Ferrari | ARG 3 |
MON Ret |
NED 5 |
IND DNP |
BEL 2 |
FRA 1 |
GBR 2 |
ALE Ret |
POR 2 |
ITA 2 |
MAR 2 |
1º | 44 |
Predecesor: Juan Manuel Fangio |
Campeón de la Fórmula 1 1958 |
Socesor: Jack Brabham |