Moon Jae-in /mun dʑɛ in/ (hangul: 문재인, hanja: 文在寅?; Geoje, Gyeongsang, 24 de xineru de 1953) ye un políticu surcoreanu, actual líder del Partíu Democráticu de Corea y presidente de Corea del Sur dende'l 10 de mayu de 2017, en resultando victoriosu nes eleiciones presidenciales d'esi añu.
Moon foi líder de la oposición na 19ª Asamblea Nacional antes de ser presidente dende 2015. Primeramente, foi candidatu presidencial pol Partíu Democráticu Xuníu nes eleiciones presidenciales de Corea del Sur de 2012 dempués de ganar por mayoría nes primaries del partíu, pero perdió la eleición contra Park Geun-hye, del conservador Partíu Saneuri. Primero que arreyase na política foi abogáu y xefe de personal del presidente Roh Moo-hyun.
Nacíu en Geoje, Corea del Sur, Moon Jae-n'era'l primoxénitu de Moon Yong-hyung y Kang Han-vale. El so padre yera de Hamgyŏng del Sur, na provincia de Hamhung (anguaño en Corea del Norte), sicasí Moon Jae-en nació nel Sur yá que el so padre fuxó mientres la Guerra de Corea a Corea del Sur. El so padre trabayaba como peón en Geoje.
La so familia finalmente quedóse establecida en Busan, y Moon asistió al Institutu Kyungnam. Más tarde matriculóse na Universidá de Kyung Hee ónde se graduó de Derechu.[7] Darréu foi arrestáu y espulsáu de la universidá cuándo entamó una protesta estudiantil contra la Cuarta República de Corea del Sur. Más tarde, foi reclutado nes Fuercies Especiales, onde participó nuna misión militar.
Moon empezó a trabayar como abogáu col futuru presidente Roh Moo-hyun.[8] Caltendríen una rellación d'amistá hasta'l suicidiu d'ésti. Xunto con Roh, especializar en casos rellacionaos colos derechos humanos y derechos civiles. Foi miembru de Minbyun y el Conseyu de Derechos humanos en Busan. Foi miembru fundador del diariu coreanu El Hankyoreh, en 1988.[9][10]
Debíu la insistencia de Roh, Moon dirixó la so campaña presidencial,[11] y dempués de la victoria de Roh, Moon foi nomáu xefe de personal y asesor presidencial. Les sos funciones na alministración incluyíen:
Agostu de 2007 - Presidente de la Promoción de la 2ª Cume de Corea del Sur
Cuándo'l xuez empezó investigar a Roh por cargos de corrupción, Moon atopar nel so conseyu llegal. Dempués del suicidiu de Roh, Moon tuvo a cargu del funeral y remanó los sos asuntos privaos. La so esposición al públicu como asesor preparáu y fidedignu impresionó al públicu y munchos lliberales en Corea vieron en Moon un candidatu curiosu contra la conservadora del Partíu Llibertá de Corea Park Geun-hye.
De cara a les eleiciones de 2012, Moon viose mui cerca a la candidata Park Geun-hye.[12] En diches eleiciones, Moon ganó un asientu na Asamblea Nacional pol Distritu de Sasang de Busan, consiguiendo'l 55% del votu en dicha circunscripción.
El 12 de setiembre de 2012, Moon foi escoyíu candidatu presidencial, por aciu primaries, pol Partíu Xuníu Democráticu. Mientres les eleiciones, enfrentar cola candidata Park Geun-hye y cola magnate Ahn Cheol-soo.[13] Dempués de que Ahn arrenunciara a la candidatura, Moon perdió contra Park Geun-hye. Dende la so derrota, Moon lideró la oposición contra Park.
Moon participó nes eleiciones coreanes de 2017, que se convocaron depués del impeachment de la presidenta Park. El 9 de mayu de 2017 foi escoyíu presidente col 40,08% de los votos.
Moon ta a favor d'aldericar la llei de seguridá nacional de Corea, que fueron señalada, polos coreanos lliberales, como una ferramienta pa establecer en Corea del Sur la represión de la esquierda na política coreana. Tamién prometió abolir el Serviciu d'Intelixencia Nacional pa caltener la so neutralidá política, tresfiriendo los asuntos domésticos a encomalo policial.
Moon ta a favor de la reunificación pacífica de los dos Corees. Foi llargamente tanto criticáu como allabáu polos sos comentarios al respeutu, declarando que la so primer visita, si resultara electu presidente, va ser a Corea del Norte. La política estranxera de Moon escontra Corea del Norte ta considerada alliniada cola Política del Sol abrazada por presidentes lliberales anteriores: Kim Dae-jung y Roh Moo-hyun.
Tamién promete reabrir la Rexón Industrial de Kaesong. Declaró que se considera "amigu d'Estaos Xuníos" pola so ayuda a Corea del Sur pa evitar el comunismu, y ameyorar el crecedera económica.[14] Moon oponer a un reaxuste na alianza de seguridá colos Estaos Xuníos, pero coles mesmes declaró que-y gustaría que Corea del Sur "fora capaz de tomar la iniciativa nos asuntos de la Península coreana."
La promeses de campaña de Moon en 2017 incluyíen intenciones como: un estímulu fiscal pa sofitar la creación de trabayu, de start-ups, y pymes. Tamién prometió crear 810 000 trabayos nel sector públicu xubiendo los impuestos a les clases riques de la población.[15]
La política de Moon escontra la corrupción corporativa, específicamente en considerancia a los conglomeraos coreanos en chaebols ye de: "dar a los accionistes minoritarios mayor poder nel tableru" de les compañíes.
Nun alderique presidencial televisáu, Moon dixo que s'opón a la homosexualidá en respuesta a una entruga del candidatu conservador Hong Jun-pyo sobre si creía que la presencia de soldaos homosexuales yeren una fonte de debilidá nel exércitu coreanu. El comentariu de Moon afaló la crítica inmediata de Sim Sing-jung, el candidatu del Partíu de Xusticia a la presidencia, y únicu a favor de los derechos LGBT.[16] El comentariu foi vistu como un ultraxe tamién por dellos activistes pro-LGBT, considerando que Moon yera'l principal candidatu lliberal y un ex-abogáu de derechos humanos. Dalgunos de los siguidores de Moon refugaron les crítiques. Considerando'l so comentariu como necesariu pa ganar, yá que Corea del Sur tiende a ser un país conservador n'asuntos sociales.[17]
Moon ta casáu con Kim Jung-sook y tien dos fíos (una fía y un fíu). Ye católicu prauticante, reza a diariu el rosariu, y cuando foi declaráu presidente pidió al so párrocu qu'allegara a la Casa Azul pa bendici-y y rezar. Xusto'l día del so toma de posesión coincidió cola fiesta de la Virxe de Fátima (13 de mayu).[18]
Moon publicó les sos memories en 2011.[19]