Nebulosa Trífida | ||
---|---|---|
Datos d'observación: Dómina J2000.0 | ||
Ascensión reuta | 18h 02.7m | |
Declinación | -22° 58.317′ | |
Distancia | 5500 al | |
Magnitú aparente (V) | 6,3 | |
Tamañu aparente (V) | ~20 minuto d'arcu | |
Constelación | Saxitariu | |
Carauterístiques físiques | ||
Radiu | 12 al | |
Otres carauterístiques | Rexón de formación estelar, cúmulu abiertu Collinder 360 | |
Otres designaciones | M20, NGC 6514 | |
[editar datos en Wikidata] |
La nebulosa Trífida[1] (tamién conocida como Messier 20 y NGC 6514) ye una rexón H II na constelación de Saxitariu. Afayóse por Guillaume Le Gentil nel añu 1750. El nome de la nebulosa significa "estremáu en tres lóbulos", yá que la carauterística sobresaliente ye l'aspeutu de tres lóbulos brillosos dixebraos per escures llinies de polvu. La nebulosa Trífida, que ye una nebulosa tantu d'emisión como de reflexón, tien un rellumu aparente de 6.3 magnitúes. La nebulosa ta relativamente cercana, a unos 1700 pársecs, daqué según 5500 años lluz.[2] La so edá envalorada ye de 300 000 años, lo que la convierte nuna zona de formación estelar desaxeradamente nueva.
Messier 20 ye una de les grandes nebuloses gaseoses qu'hai na rexón de Saxitariu; alcuéntrase próxima de la nebulosa de la Llaguna (M8). Nel centru de la nebulosa Trífida puede vese el nucleu del cúmulu abiertu Collinder 360 (C1759-230), que la so estrella dominante ye HD164492A, una estrella xigante azul de tipu espectral O. Xunto a HD 164492A, nun círculu de 15" de radiu, hai siquier otres 6 estrelles menos brilloses pero toos con carauterístiques que demuestren mocedá. Nel corazón de la nebulosa afayáronse numberosos oxetos estelares mozos, discos protoplanetarios y oxetos Herbig-Haro. D'estos postreros atopa'l notable HH399, allugáu na cabeza d'una pilastra de polvu fotoevaporado pola radiación ionizante de la estrella HD 164492A.
Nes visiones col telescopiu del aficionáu o en fotografíes convencionales de llarga esposición (ver galería) de la nebulosa Trífida pueden apreciase dos coloraciones estremaes: azulaes (per fora) y acolorataes (escontra'l centru). Les primeres débese a la lluz estrelles cercanes reflexada pol polvu de la nebulosa. Estes estrelles son relativamente templaes y polo tanto la so capacidá d'ionización ye amenorgada. La coloración acoloratada escontra'l centru ye causada pola emisión producida nel procesu de recombinación del hidróxenu na rexón HII escitada pola presencia de la estrella de tipu O HD164492A.