Nelumbo nucifera

Nelumbo nucifera
lotu sagráu
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Proteales
Familia: Nelumbonaceae
Bercht. & J.Presl, 1823, nom. cons.
Xéneru: Nelumbo
Especie: N. nucifera
Gaertn., 1788
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Martiellu o fruta de Nelumbo nucifera; la copa de granes disecada usar n'arreglos florales.
Los raigaños del lotu ferver y cortáu usar en delles cocines asiátiques.
Nymphaea nelumbo raigaños
Mochachu camboyanu vendiendo fruta de lotu, tamién conocida como martiellu.
Ilustración
En sellu postal d'Indonesia

El lotu sagráu[1] (Nelumbo nucifera) ye una de les dos especies pertenecientes al xéneru Nelumbo Adans. 1763. Recibe'l nome vulgar de lotu sagráu o lotu indiu, y dacuando el de rosa del Nilo. Ye famosa la llonxevidá de les sos granes, que pueden granar dempués de tres sieglos.

Descripción

[editar | editar la fonte]

Ye una yerba acuática con rizomas de 10-20 m de llargu, gruesos, ramificaos, con numberosos catafilos, fondamente enraigonaos no fondero de los estanques. Les fueyes son flotantes o emerxentes, peltaes, glauques, de llimbu orbicular, de (25-)30-100 cm de diámetru, glabro, de cantu frecuentemente onduláu, hidrófobu; peciolu de normal con encúlevos de 1 a 2 m o más de llargu, fistuloso.
Flores de (1-)16-23 cm de diámetru, rosa vivu a maciu o blanques, golioses, con pétalos cóncavos, oblongo-elípticos a obovaos, 5-10 × 3-5 cm; anteres de 1-2 cm de llargu; pedúnculos de normal con encúlevos, devasando l'altor de les fueyes. Los frutos complexos tán formaos por un receptáculu elipsoidal, de 5-10 cm de diámetru, de llaos rugosos a sele estriaos, col ápiz truncáu y planu, y les núculas ensertes en fosetas nél. Núcules de 10-20 × 7-13 mm, ovoides, usualmente más de 1,5 × tan ,L como A. .
Floria en primavera tardida y branu (usualmente de xunu a agostu). Tamién ye símbolu de pureza en Corea, amás tien la particularidá de crecer inclusive na folla; ye dicir llega como una bendición p'ameyorar una situación.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

La especie distribuyir de manera natural pel sur de Rusia (delta del Volga), Cercanu Oriente (Azerbaixán, Irán), Siberia oriental, China, Paquistán, Bután, Nepal, India, Sri Lanka, Xapón, Corea, Taiwán, Myanmar, Tailandia, Vietnam, Indonesia, Malasia, Filipines, Nueva Guinea y Australia; foi introducida n'Estaos Xuníos y ta naturalizada en parte del sur d'Europa (Rumanía) y nordeste d'África (Exiptu) dende tiempos antiguos, onde se cultiva poles sos granes comestibles, l'afamada faba aegyptiaca de los romanos. Tamién se comen los rizomes.
N'estáu natural vegeta n'estanques y llagunes, ente 0 y 400 msnm.

Usos

[editar | editar la fonte]

Tien un usu bien estendíu en xardinería pa cubrimientu de superficies d'agua, a pesar de les sos flores efímeres. Utilícense numberosos cultivares con distintes pautes florales. Los rizomas y granes cómense turraes o cocíes. Tamién s'usa en medicina popular. Considérase planta sagrada na India y China, según dir nel Antiguu Exiptu.

Arte y simbolismu

[editar | editar la fonte]

[[Ficheru:Lotu sagráu (Nelumbo nucifera), Ciudá Ho Chi Minh, Vietnam, 2013-08-14, DD 02.JPG|thumb|Exemplar de Nelumbo nucifera.]] Les flores de lotu, yá sía pola so llamativa guapura, yá sía por surdir del fondu» de les agües resultaron simbóliques (pel mediu de la metáfora, yá sía tal metáfora consciente o inconsciente) nes relixones del Antiguu Exiptu, la India y depués de la China.

Nel Antiguu Exiptu xunto al escarabayu jopirru, el fénix y el mesmu Sol (Re o Ra), los lotos representen la resurrección, nel casu del lotu por remanecer resplandorientu dende les fondes agües. Na India'l lotu llamáu en sánscritu padma. Quiciabes tuviera primeramente'l mesmu significáu que nel Antiguu Exiptu, a tal significáu añadióse'l simbolismu según el cual los principales dioses y dioses nacieron en padmas o lotos; el padma hindú suel sirvir de modelu pa figurar mandales o pa figurar a los chakres. En China, Xapón y en tolos llugares onde llegó'l budismu una oración ritual carauterística menta al lotu, tal fórmula suel ser om mani padme hum («¡om xoya nel lotu hūṃ!»).

Les escueles budistes que remanecieron del cultu creáu pol monxu xaponés Nichiren tomen como testu supremu'l Sutra del Lotu (妙法蓮華経 Myōhō Renge Kyō, o embrivíu 法華経 Hokkekyō), y nes sos lliturxes el mantra más importante recitáu reza 南無妙法蓮華経 Namu Myōhō Renge Kyō («Allabada sía la Verdá del Maraviyosu Sutra del Lotu»)

Por esi motivu, lotos bien estilizaos suelen apaecer representaos en diversos oxetos del arte de les cultures reseñaes.

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Miquelianina (Quercetina 3-O-glucuronide), un tipu de compuestu fenólico, ta presente en N. nucifera.[2]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Nelumbo nucifera foi descritu por Joseph Gaertner y espublizóse en De Fructibus et Seminibus Plantarum. . . . 1: 73. 1788.[3] La especie tipu ye: Dicrocaulon pearsonii N.E. Br.

Etimoloxía

El términu específicu fai referencia a los sos frutos (llatín: nucifer, -a, -um, que lleva nueces).

Sinonimia
  • Nymphaea nelumbo L., 1753.
  • Nelumbium indicumm Poir., 1797.
  • Nelumbium javanicum Poir., 1797.
  • Nelumbium speciosum Willd., 1799.
  • Nelumbium asiaticum Rich., 1811.
  • Nelumbium speciosum var. caspicum Fisch. ex DC., 1821.
  • Nelumbium album Bercht. & J.Presl, 1823.
  • Nelumbium tamara Sweet, 1826.
  • Nelumbium rheedii C.Presl, 1835.
  • Nelumbium tranversum C.Presl, 1835.
  • Nelumbium venosum C.Presl, 1835.
  • Nelumbium turbinatum Blanco, 1837.
  • Nelumbium discolor Steud., 1841.
  • Nelumbium marginatum Steud., 1841.
  • Tamara alba Roxb. ex Steud., 1841.
  • Tamara rubra Roxb. ex Steud., 1841.
  • N. speciosa var. alba F.M.Bailey, 1885, nom. nud.
  • N. komarovii Grossh., 1940.
  • N. nucifera var. microrhizomata Nakai.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  2. ↑ Miquelianin and other polyphenols from Hypericum hirsutum. G. M. Kitanov, Chemistry of Natural Compounds, Volume 24, Number 1, pages 119-120, doi 10.1007/BF00597593
  3. ↑ «Nelumbo nucifera». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 1 de febreru de 2015.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Sánchez de Lorenzo Cáceres, J.M. (Coordinador) (2000). Flora Ornamental Española Tomu I. Xunta d'Andalucía - Ediciones Mundi-Prensa. 303 págs; ISBN 84-8474-001-3 / ISBN 84-7114-947-8.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]