Papa Lluciu I

Papa Lluciu I
22. Papa

25 xunu 253 - 5 marzu 254
← Papa Corneyu - Papa Estébanu I →
Vida
Nacimientu Roma, 200
Muerte Roma, 5 de marzu de 254 (53/54 años)
Oficiu sacerdote católicu
Llugares de trabayu Roma
Santoral
4 de marzu
Creencies
Relixón cristianismu
Ilesia Católica[1]
Cambiar los datos en Wikidata

El papa Lluciu I (alredor de 200 – 5 de marzu de 254) foi obispu de Roma del 25 de xunu de 253 hasta la so muerte en 254.[2]

Vida

[editar | editar la fonte]

San Lluciu nacio en Roma nuna data desconocida; nun se conoz nada sobro la so familia sacante'l nome del padre, Porphyrianus. Foi elixíu quiciabes el 25 de xunu de 253, y morrió'l 5 de marzu de 254. La so eleición tuvo llugar peles persecuciones que causaron l'exiliu del so predecesor el papa Corneyu, y tamién elli tuvo n'exiliu pronto tres el so nomamientu, anque logró consiguir el permisu pa tornar.

San Ciprián allábalu en delles de les sos cartes por condenar los novacianistes por mor de que refugaben la realmisión na comunión de los cristianos arrepentíos d'abandonar la práutica cristiana baxo les persecuciones.

La so fiesta ye'l 5 de marzu, data na que ye conmemoráu nel Martiroloxu romanu: "Nel cementeriu de Calistu na Vía Apia, Roma, sepulcru de San Lluciu, Papa, socesor de San Corneyu. Pola so fe en Cristu tuvo n'exiliu y actuó como un destacáu confesor de la fe, con moderación y prudencia, nos sos difíciles tiempos".[3]

La so festividá nun apaez nel Calendariu tridentín del papa Píu V. En 1602, foi introducíu cola data de 4 de marzu, nel Calendariu Xeneral Romanu. Col inxerimientu en 1621 na mesma data que San Casimiru, la celebración del papa Lluciu quedó reducida a una conmemoración dientro de la misa de San Casimiru. Na revisión de 1969, omitióse la fiesta del papa Lluciu del Calendariu Xeneral Romanu, en parte por mor de la poca seguranza de ser "martir", títulu col que fore honráu, [4] y movióse del Martiroloxu romanu la so festividá pal día de la so muerte.

A pesar de tar honráu equivocadamente como martir nel Liber Pontificalis, de fechu nun sufrió martiriu.[5] Sábese que la persecución de Valerianu na que se dixo que sofriere martiriu asocedió depués del mes de marzu de 254, mes nel que'l papa Lluciu morrió.

Sepulcru

[editar | editar la fonte]

El so sepulcru caltiénse entá nes Catacumbes de Calistu. Los sos restos lleváronse posteriormente a la ilesia de Santa Cecilia in Trastevere, xunto colos restos de Santa Cecilia y otros. La so tiesta preservóse nun relicariu na catedral de San Ansgar en Copenḥague. Esta reliquia llevóse a Roskilde alredor del añu 1100, llueu que San Lluciu fore nomáu patrón de la rexón danesa de Sjælland. Hubiere degorrios a lo llargo del Isefjord na ciudá de Roskilde, y como ellos declararon que solo tarreceríen la calavera de Lluciu, esto fizo que se traxera pa Dinamarca, colo que la paz tornó al fjordu.[6] Depués de la reforma protestante, el craniu llevóse a les sales d'exhibición del rei Federicu III en Copenahgue, au tuvo amosándose xunto col embrión pretrificáu qu'una muyer llevó dientro sí per 28 años, asina como otres monstruosidaes que coleccionaba'l rei (fasta que foron treslladaes al muséu nacional de Copenhague). La tiesta del papa San Lluciu ye una de les poques reliquies que sobrevivieron a la reforma protestante en Dinamarca.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: Catholic-Hierarchy.org. Identificador Catholic Hierarchy de persona: luciusi. Data de consulta: 20 ochobre 2020. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ Kirsch, Johann Peter (1910). "Pope St. Lucius I" in The Catholic Encyclopedia. Vol. 9. New York: Robert Appleton Company.
  3. ↑ Romae via Appia in coemeterio Callisti, depositio sancti Lucii, papae, qui, sancti Cornelii successor, pro Christi fide exsilium passus est et, fidei confessor eximius, in angustiis tempestatibus suis moderatione ac prudentia se gessit [Martyrologium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 2001 ISBN 978-88-209-7210-3), die 5 martii].
  4. ↑ Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 1969), páxs. 88 and 118
  5. ↑ St. Lucius I; "There are no grounds for counting St Lucius among the martyrs, since he is listed in the Depositio Episcoporum" [Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 1969), p. 118]
  6. ↑ R. Broby-Johansen: Det gamle København (page 164), edited by Thanning and Appel, Copenhagen 1978, ISBN 87412363477

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
San Corneyu
Papa
253 - 254 		Socesor:
San Estébanu