Papa Poncianu | |||
---|---|---|---|
21 xunetu 230 - 28 setiembre 235 ← Papa Urbanu I - Papa Anteru → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Roma, fecha desconocida | ||
Muerte | Tavolara (es) , ochobre de 235 | ||
Sepultura | Catacumbes de San Calistu | ||
Oficiu | sacerdote católicu | ||
Llugares de trabayu | Roma | ||
Santoral | |||
13 d'agostu | |||
Creencies | |||
Relixón | catolicismu[1] | ||
San Poncianu (en llatín Pontianus, n'italianu, Ponziano), foi'l papa númebru 18 de la Ilesia católica del 21 de xunetu de 230 al 21 de setiembre de 235.[2] En 235, nes persecuciones contra cristianos feches por Maximín el Traciu, Poncianu foi esterráu pa la islla de Cerdeña. Arrenunció al pontificáu pa facer posible la eleición d'un nuevu papa.[2]
Conozse un pocoñín más de Poncianu que de los sos antecesores, al paecer d'una crónica papal perdida que tuvo disponible pal compilador del Catálogu Liberianu d'obispos de Roma, fechu nel sieglu IV.
El so pontificáu foi relativamente tranquilu baxo'l reináu de Severu Alexandru y ye de destacar sobremanera la condena que se fixo d'Oríxenes nun sínodu fechu en Roma y presidíu probablemente pol propiu Poncianu.[2] L'emperador Maximín el Traciu, sicasí, paró la política de tolerancia cara'l cristianismu que caltuviera'l so predecesor. El papa Poncianu y l'antipapa Hipólitu foron arrestaos y esterraos a trabayos forciaos nes mines de Cerdeña.[3] Por aciu d'esta conderga, el papa Poncianu arrenunció'l 28 de setiembre de 235 pa evitar un vaciu de poder. Esto produció una fin pa la cisma de la ilesia de Roma. Nin Hipólitu nin Poncianu sobrevivieron; Poncianu morrió n'ochobre de 235.[4]
El papa Fabián traxo los cuerpos de Poncianu y d'Hipólitu a Roma nel añu 236 o 237, y enterrólos na cripta papal nes Catacumbes de San Calistu na Vía Apia.[4] La llábana de la so sepultura foi descubierta en 1909. Nella ta escrito en griegu PONTIANOS, EPISK. MARTUR; la inscripción MARTUR foi añadida posteriormente.[5]
El so día festivu yera pel 19 de payares, pero agora celébrase'l 13 d'agostu xunto con Hipólitu.[6]
Predecesor: San Urbanu |
Papa 230 - 235 |
Socesor: San Anteru |