Papa Soteriu | |||
---|---|---|---|
20 abril 168 - 174 (Gregorianu) ← Anicetu - Eleuteriu → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Fondi, probablemente (es) sieglu de II | ||
Nacionalidá | Antigua Roma | ||
Muerte | Roma, 175[1] | ||
Sepultura | basílica de San Pedru | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | llatín | ||
Oficiu | sacerdote católicu | ||
Llugares de trabayu | Roma | ||
Santoral | |||
22 d'abril | |||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica[2] | ||
San Soteriu nació en Fondi (Italia), haza'l 103 y foi elixíu papa en tiempos de les persecuciones que contra los cristianos ordenare l'emperador Marcu Aureliu y que provocaren la muerte del predecesor Nicetu. Soteriu, anque nacíu n'Italia, yera d'orixe griegu, lo qu'esplica'l so nome que deriva del griegu y significa salvador.
L'historiador Osebiu de Cesarea na so Historia de la Ilesia recoyó delles frases de Dionisiu, obispu de Corintu, en rempuesta a una carta unviada anteriormente por Soteriu pa esa ilesia na que Dionisiu agradez al obispu de Roma pola so valirosa eshortación pela qu'invita a los fieles a una firme profesión de la fe en xunión col so obispu y presbíteru. San Dionisiu añade que la carta del papa caldrá ser lleída na celebración llitúrxica xunto cola Primera Epístola de Clemente. Dalgunos estudiosos afirmen qu'anque aparentemente la carta de Soteriu a los corintios se perdió, ye posible que pudiere identificase cola nomada Segunda epístola de Clemente.
D'esti papa nun se tienen mayores noticies o referencies del so pontificáu. Anque se sabe que s'enfrentó a la herexía de Montanu y que cursó varios decretos, ente los qu'hai ún nel que prohibe a les monxes tocar los vasos y los corporales, y fornir l'inciensu en cualquier oficiu sagráu. Amás, confirmó que'l matrimoniu ye un sacramento ensin nengún valir si nun foi bendicíu por un sacerdote.
Esti papa, que pasó a la historia col alcuñu de "papa de la caridá", morrió'l 22 d'abril de 175 tres sufrir martiriu.
Predecesor: 'Nicetu' |
Papa de la Ilesia Católica 166-175 |
Socesor: 'Lluteriu' |