Nome coreanu | ||
---|---|---|
Hangul | 박경리 | |
Hanja | 朴景利 | |
Romanización revisada | Bak Gyeong-nin | |
McCune-Reischauer | Pak Kyŏng-nin | |
[editar datos en Wikidata] |
Park Kyung-Ri[1] (2 d'avientu de 1926 – 5 de mayu de 2008) foi una prominente novelista coreana.[2] Nació en Tongyeong, na provincia de Gyeongsang del Sur y dempués vivió en Wonju, provincia de Gangwon. Debutó na lliteratura en 1955 col rellatu "Cálculos" (Gyesan). Pero ye más conocida pola so novela de 16 volumes Toji (La tierra), una saga épica asitiada na aturbolinada historia de Corea ente los sieglos XIX y XX. Dempués afíxose al cine, a la televisión y a la ópera. [3] [4]
Finó de cáncer de pulmón a los 81 años el 5 de mayu de 2008.[3][5]
Park Kyung-ri nació nuna familia de clase media en 1926 en Tongyeong, provincia de Gyeongsang del Sur. El nome que-y dieron al nacer foi Park Geum-i.[6] El so padre, Park El so-yeong, casóse cola so madre cuando tenía catorce años, que tenía cuatro años más qu'él. La rellación ente los sos padres nun coló bien, lo que lu afectó enforma na so vida. Les sos adversidaes empezaron cuando'l so padre dexó a la so madre en naciendo ella. Dempués l'autora manifestó que siempres tuvo simpatía escontra la so madre, pero qu'odió al so padre, por eso vivió aisllada y con sentimientos contradictorios, lo que-y fixo esfrutar del mundu imaxinativu de los llibros.[6]
Casar en 1945, un añu dempués de graduase del bachilleratu, pero los sos sufrimientos nun acabaron col matrimoniu. Otra manera, fueron a peor porque'l so home foi acusáu de comunista, sumió mientres la Guerra de Corea y finalmente morrió na prisión de Seodaemun.[7] Non solo eso, sinón que perdió al so fíu de trés años'l mesmu añu. Empezó la so carrera profesional en 1955 dempués d'un encamientu del novelista y poeta Kim Tong-nin. Sufrió cáncer de mama en 1960 y tuvo que criar al so nietu, dempués de que'l so xenru y poeta Kim Chi-hai fuera arrestáu acusáu de ser comunista nos setenta, igual que lu foi'l so home.[6] Finó de cáncer de pulmón.[3]
Cuando debutó dixo: "Si fuera feliz nun escribiría".[7] Tamién dixo dempués: "Vivu cola mio madre y cola mio fía, y tengo que calteneles económicamente. Empecé a escribir cuando decidí llibrame de l'adversidá".
Empezó la so carrera col cuentu "Cálculos" (Gyesan), y les sos primeres obres tuvieron bien influyíes pola so desafortunada vida. Los narradores d'estos rellatos, como "Tiempu de rocea" (Bulsin Sidae) y "Tiempu d'escuridá" (Amheuk Sidae) son de cutiu una fía que vive cola so madre y que perdió al so home y al so fíu, que ye la hestoria de la so propia vida. Nes sos siguientes noveles, como Les fíes del farmacéuticu Kim (Kimyakgukui Ttaldeul), sigui usando personaxes que siguen lluchando magar les dificultaes.[8] Sicasí, volvióse más oxetiva cuando dexó la tema de la Guerra de Corea pa escribir de la vida cotidiana y usó téuniques y temes más variaes.
Amosó la importancia de la dignidá humana en toles sos obres. Ella definía la dignidá humana como lo que protexe la parte más noble d'unu mesmu. Criticaba les tradiciones, sistemes y autoridaes que faíen que la xente nun caltuviera la so dignidá, y tamién despreciaba a la xente que perdía la dignidá poles sos pretensiones. Amás, les sos obres traten del aislamientu humanu y del enfotu absolutu nel amor.
Toji (La tierra) ye la so novela más famosa. La novela empezó de forma serial en setiembre de 1969 na revista Lliteratura contemporánea (Hyundae Munhak).[9] Tardó 25 años n'escribila.[9][10] Amuesa les turbulencias de la sociedá nel cambéu escontra'l sieglu XX, cuando los coreanos lluchaben contra l'imperialismu xaponés. Tien cientos de personaxes provenientes de tola península. Kim Gil-sang y Choi Seo-hee, los héroes principales de la novela, como otros héroes de les sos noveles, lluchen por salvar la so dignidá nel periodu más aturbolináu de la historia de Corea. Tien una destacada maña nel estilu, el llinguaxe dialeutal y les descripciones de personaxes, amosando los sucesos de la historia moderna de Corea al traviés del amor a la gran "madre tierra". Ye considerada una obra maestra de la lliteratura contemporánea coreana.[11] Afíxose al cine, televisión y ópera. Traducióse a dellos idiomes, incluyíos inglés, francés y xaponés. Tamién foi incluyida na Llista d'obres representatives de la Unesco.[9][11][12]
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes koreatimes