Polvu cósmico

Imaxe de la galaxa NGC 4414, na que puede reparase polvu interestelar (vease la descripción de la imaxe).

El polvu cósmico ye polvu del espaciu, compuestu por partícules menores de 100 µm. La llende de los 100 micrómetros dase de resultes de les definiciones propuestes de meteoroide, considerándose meteoroide aquel cuerpu que supere dichu tamañu y d'hasta 50 m. Sicasí, les llendes nun son estrictos. Esti polvu enllena tol cosmos incluyíu'l sistema solar, anque la so densidá ye bien tenue (entendiendo equí densidá como'l númberu de partícules por m³), siendo más trupu si ye polvu cometario o de discu circumplanetario y menos trupu si ye polvu interestelar o intergaláctico.

Partícula de polvu interplanetario de condrita porosa.

El polvu cósmico, tamién llamáu polvu estraterrestre o polvu espacial, ye polvu qu'esiste nel espaciu esterior, según en tol planeta Tierra.^[1][2] La mayoría de les partícules de polvu cósmico tienen ente unes poques molécules hasta 0.1 μm de tamañu. Una fracción más pequeña de tol polvu nel espaciu consiste en minerales refractarios más grandes que s'entestaron cuando la materia dexó les estrelles. Llámase "polvu d'estrelles" ya inclúyese nuna seición separada de siguío. La densidá del polvu que cai a la Tierra ye d'aproximao 10⁻⁶/m³ y cada granu tien una masa ente 10⁻¹⁶kg (0.1 pg) and 10⁻⁴ kg (100 mg).^[3][4]

El polvu cósmico puede estremase entá más pol so allugamientu astronómica: polvu intergaláctico, polvu interestelar, polvu interplanetario (como na nube zodiacal) y polvu circumplanetario (como nun aniellu planetariu). Nel Sistema Solar, el polvu interplanetario causa la lluz zodiacal. Les fontes de polvu del Sistema Solar inclúin polvu cometario, polvo asteroidal, polvu del petrina de Kuiper y polvu interestelar que pasa al traviés del Sistema Solar. La terminoloxía nun tien una aplicación específica pa describir los materiales que s'atopen nel planeta Tierra a esceición del polvu que cayó de manera demostrable na Tierra. Según una estimación, tanto como 40,000 tonelaes de polvu cósmico algamen la superficie de la Tierra cada añu.^[3]N'ochobre de 2011, los científicos informaron que'l polvu cósmico contién materia orgánico complexa (sólidos orgánicos amorfos con una estructura mista arumosu-alifática) que podría crease de forma natural y rápida por estrelles.^[5][6][7]

N'agostu de 2014, los científicos anunciaron la recoyida de posibles partícules de polvu interestelar de la nave espacial Stardust dende'l so regresu a la Tierra en 2006.^{[8][9][10][11]} En marzu de 2017, los científicos informaron que s'identificaron partícules de polvu estraterrestre en tol planeta Tierra.^[2] Según unu de los investigadores, "una vegada que supi qué buscar, atopar perdayuri".^[1]

El polvu cósmico puede clasificase pol so llocalización astronómica y el so orixe, estremándose asina:

• Polvu intergaláctico, polvu cósmico asitiáu ente les galaxes, que puede formar parte de nubes de polvu intergaláctico.
• Polvu interestelar, que s'asitia ente les estrelles, como'l polvu de les nebuloses o'l de los cúmulos abiertos como'l de les Pléyades.
• Polvu interplanetario, asitiáu orbitando al Sol ente los planetes. El so orixe ye similar al de los meteoroides, eyectado por choques ente cuerpos del Sistema Solar o restos de la so formación. Tamién ta constituyíu pol polvu cometario.
• Polvu de discu circunestelar, propiu d'estrelles nueves nes qu'entá nun se formaron los exoplanetes.
• Polvu de discu circumplanetario, como'l de los aniellos planetarios de Saturnu o Uranu.
• Polvu cometario, lliberáu del cometa pol vientu solar pudiendo producir meteoros si entra na atmósfera de la Tierra ya inclusive agua de meteoros si dar en grandes cantidaes.

Referencies

1. «Flecks of Extraterrestrial Dust, All Over the Roof». New York Times. March 10, 2017. https://www.nytimes.com/2017/03/10/science/space-dust-on-earth.html. Consultáu'l March 10, 2017. 
2. (PDF) An urban collection of modern-day large micrometeorites: Evidence for variations in the extraterrestrial dust flux through the Quaternary. December 1, 2016. doi:10.1130/G38352.1. Bibcode: 2017Geo....45..119G. http://geology.gsapubs.org/content/early/2016/12/05/G38352.1.full.pdf. Consultáu'l March 11, 2017. 
3. "Spacecraft Measurements of the Cosmic Dust Flux", Herbert A. Zook. doi 10.1007/978-1-4419-8694-8_5
4. "Applications of the Electrodynamic Tether to Interstellar Travel" Gregory L. Matloff, Less Johnson, February, 2005
5. Chow, Denise (26 October 2011). «Discovery: Cosmic Dust Contains Organic Matter from Stars». Space.com. Consultáu'l 2011-10-26.
6. ScienceDaily Staff (26 October 2011). «Astronomers Discover Complex Organic Matter Exists Throughout the Universe». ScienceDaily. Consultáu'l 2011-10-27.
7. «Mixed aromatic–aliphatic organic nanoparticles as carriers of unidentified infrared emission features». Nature 479 (7371):  páxs. 80–3. 26 October 2011. doi:10.1038/nature10542. PMID 22031328. Bibcode: 2011Natur.479...80K. 
8. Agle, DC (August 14, 2014). «Stardust Discovers Potential Interstellar Space Particles». NASA. Consultáu'l August 14, 2014.
9. «Specks returned from space may be alien visitors». AP News. August 14, 2014. http://apnews.excite.com/article/20140814/us-sci--alien_stardust-9d21y5267a.html. Consultáu'l August 14, 2014. 
10. «Seven grains of interstellar dust reveal their secrets». Science News. August 14, 2014. http://news.sciencemag.org/space/2014/08/seven-grains-interstellar-dust-reveal-their-secrets. Consultáu'l August 14, 2014. 
11. «Evidence for interstellar origin of seven dust particles collected by the Stardust spacecraft». Science 345 (6198):  páxs. 786–791. August 15, 2014. doi:10.1126/science.1252496. PMID 25124433. Bibcode: 2014Sci...345..786W. http://www.sciencemag.org/content/345/6198/786.abstract. Consultáu'l August 15, 2014.