La propiedá d'unu mesmu (tamién soberanía individual[1] o autopropiedad) ye la idea de que l'individuu ye propietariu de la so propia persona, o dichu que tien un derechu natural o moral a controlar el so cuerpu y vida. Dichu principiu tamién s'utiliza como base ética del derechu a la propiedá privada.[2]
Esti conceutu ye un principiu fundamental d'ideoloxíes de corte llibertariu o anarquista que defenden la llibertá individual como por casu el llibertarismu,[3] el abolicionismu, el objetivismu, el anarcoindividualismu[4] y de manera especial del anarcocapitalismu, onde la propiedá individual ye, xunto col principiu de non agresión, el so puntu de partida pal so refugu del Estáu.[5]
Esisten diverses corrientes d'anarquismu de corte izquierdista qu'a pesar del so enclín al coleutivismu igualmente aprueben y defenden la llibertá individual en xunto col principiu de propiedá d'unu mesmu pol fechu de que defenden el derechu de definise llibremente na so individualidá y tán en contra de que-yos controlen y/o-yos obliguen a vivir de cierta forma por tar a favor de la idea de que solo unu ye quien decide como unu tien de definise a sigo mesmu en rellación al "ser, faer y tener".
El conceutu xeneró alderiques sobre la naturaleza del individuu y los derechos.