Quercus salicina

Quercus salicina
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Fagales
Familia: Fagaceae
Xéneru: Quercus
Especie: Quercus salicina
Blume
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Quercus salicina ye una especie de carbayu que s'atopen en Xapón, Corea del Sur y Taiwán.

Detalle de les fueyes
Detalle
Tallo

Descripción

[editar | editar la fonte]

Ye un árbol de fueya perenne que puede crecer hasta los 17 m d'altor. Les cañes son delgaes, grises y ensin pelos. Les fueyes miden 7-12 por 1,5-3,5 cm, coriacees, elíptiques, oblongues a llanceolaes. El ápiz ye acumináu a caudáu, la base arrondada o aguda, el marxe con pequeños dientes con forma d'aresta, de color verde brillante percima, fariñenta y con pelos simples postraos per debaxo , pero polo xeneral glabrescentes, con ente 11 a 13 pares de venes secundarios a cada llau del nerviu central, que s'estiende en dientes de sierra, venes terciaries pocu visibles a escurecíes per debaxo. El peciolu ye glabro d'ente 1,5 a 2 cm de llargu. Les flores salen ente abril y mayu. Les inflorescencies femenines d'ente 2 a 2,5 cm de llargu, teniendo 6 o 7 cúpules. Les cúpules faen de 1 a 1,5 cm de llargu y 1,2 cm de diámetru y son delgaes (menos de 1 mm). Tantu nel interior como nel esterior la paré ye aterciopelada y abuxada. Les abiyotes son de 1,7 a 2 cm de llargu y 1,5 cm d'anchu, elipsoidales, ensin pelo, cerráu media per taza, taza d'ente 1 a 1,5 cm de llargu y 1,2 cm de diámetru y delgaos (menos de 1 mm), nel interior y l'esterior gris aterciopelada, con 6 o 8 aniellos concéntricos denticulaos. El repulgu ye plana de 5 mm de diámetru, el estilopodio persistente ye grande, con tres anillos. Les abiyotes maurecen ente setiembre y ochobre del añu siguiente.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Ye endémicu nel centru y norte de Taiwán onde crez ente los 1100 a los 2600 m d'altitú, en suelos duros, nos montes de montes perennifolios de fueya ancha.

Ecoloxía

[editar | editar la fonte]

Les bárabos de Arhopala japonica, de Acrocercops vallata y Marumba sperchius alimentar de Q. salicina.

Stenophyllanin A, un tanín,[1] y otros galatos d'acedu quínico[2] pueden atopase en Q. stenophylla. El triterpeno friedelin tamién puede aisllase de les fueyes de los árboles.[3]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Quercus salicina describióse por Carl Ludwig Blume y espublizóse en Museum Botanicum 1(20): 305. 1850.[4]

Etimoloxía

Quercus: nome xenéricu del llatín que designaba igualmente al carbayu y a la encina.

salicina: epítetu latin que significa "como'l sauce".[5]

Sinonimia
  • Cyclobalanopsis angustissima (Makino) Kudô & Masam.
  • Cyclobalanopsis salicina (Blume) Oerst.
  • Cyclobalanopsis stenophylla (Blume) Schottky
  • Quercus angustissima Makino
  • Quercus glauca var. salicina (Blume) Menitsky
  • Quercus glauca var. stenophylla Blume
  • Quercus stenophylla (Blume) Makino[6][7]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ «Tannins and related compounds. Part 26. Isolation and structures of stenophyllanins A, B, and C, novel tannins from Quercus stenophylla». Journal of the Chemical Society, Perkin Transactions 1:  p. 163–172. 1985. doi:10.1039/P19850000163. 
  2. ↑ «Seven quinic acid gallates from quercus stenophylla». Phytochemistry 23 (11):  p. 2621–2623. 1984. doi:10.1016/S0031-9422(00)84112-6. 
  3. ↑ «Studies on the chemical components of Quercus stenophylla Makino. I. Isolation of friedelin from the leaves of Quercus stenophylla Makino» (en xaponés). Yakugaku zasshi : Journal of the Pharmaceutical Society of Japan 88 (9):  p. 1244–1245. 1968. PMID 5751298. 
  4. ↑ «Quercus salicina». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 18 d'avientu de 2013.
  5. ↑ N'Epítetos Botánicos
  6. ↑ «Quercus salicina». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-26. Consultáu'l 23 de xineru de 2012.
  7. ↑ «Quercus salicina». The Plant List. Consultáu'l 8 de xunetu de 2014.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]