Quintu Curciu Rufu | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | valor desconocíu, sieglu de I[1] |
Nacionalidá | Antigua Roma |
Muerte | África, sieglu de I[2] |
Estudios | |
Llingües falaes | llatín[3] |
Oficiu | historiador, escritor, políticu |
Trabayos destacaos | Historiae Alexandri Magni Macedonis (es) |
Quintu Curciu Rufu (en llatín, Quintus Curtius Rufus) foi un escritor ya historiador romanu, que vivió presumiblemente sol reináu del emperador Claudio, nel sieglu I según unos, o nel de Vespasiano, según Ernst Bickel.
La única obra que se-y conoz ye Historiae Alexandri Magni Macedonis 'Hestoria d'Alexandru Magnu de Macedonia', una biografía d'Alexandru Magnu en diez llibros. Los dos primeros tán perdíos, y los ocho restantes incompletos.
La narración empieza na primavera de 333 e.C., trescurríu yá un añu de campaña militar. Alejandro alcuéntrase n'Asia Menor, onde toma la ciudá de Celenas y entra en Gordio, llugar del famosu nuedu gordianu.
Nos primeros llibros calteníos d'esta obra narren los fechos relativos a les campañes d'Alexandru Magnu en contra del rei persa Darío III, ente que nos restantes cunta'l viaxe del rei macedoniu y los sos tropes hasta les llendes de la India, el deséu de vuelta a casa de la so exércitu, la muerte d'Alejandro en Babilonia y les disputes ente les sos xenerales, pola repartu de los territorios anexonaos al Imperiu, dempués de la muerte d'Alejandro.
Los 10 llibros estremar en dos pentadas: el llibru 5 termina cola muerte de Darío y el llibru 10 cuenta la muerte d'Alejandro. Amás, los momentos de máxima tensión rematen nel final de cada unu de los llibros.
Estudióse la forma na que Homero ye'l modelu pa dellos episodios: Alejandro ye comparáu con Aquiles y Roxana con Briseida, por casu. Tamién se vio cómo esta obra representa bien el modelu de la historiografía helenística nel que se presenta un gustu pola retórica (intensificación del 'pathos' en delles escenes) y un tonu moralizante (en tantu Alejandro preséntase como un héroe estrozáu pola so propia bona fortuna).
La obra de Curcio empezó a ser famosa na Alta Edá Media, nos sieglos X y XI, colos primeros manuscritos de la obra. A finales del sieglu XII, influyó nel poema Alexandreis de Gualterio de Chatillon y de ende nel Llibru de Alexandre del mester de clerecía español del sieglu XIII. Nel Renacimientu volvió ser oxetu d'estudiu. La so presencia como llibru escolar foi notable hasta'l sieglu XVIII.