Rabín
| Rabín | |
|---|---|
| ocupación relixosa xudía, títulu honoríficu y profesión | |
| líder relixosu y relixosu | |
 | |
 |
Nel xudaísmu, rabín (n'hebréu רַבִּי rabī (en yidis acuñóse'l términu רבה Rebeh)), equivalente a maestru o "la so escelencia". La pallabra rabín deriva del raigañu hebréu רַב rav, que significa, n'hebréu bíblicu, "abondosu" o, n'araméu, "distinguíu".
Yera una figura netamente farisaica nos sos oríxenes, escontra'l sieglu III e. C., escorría mover a los falsos sumos sacerdotes del partíu (Kat/Makhlaqah) saducéu, al traviés del cultu sinagogal, pero ye dende l'añu 70 d. C., tres la desapaición del segundu templu a manes del exércitu del "imperiu impíu" (imperiu romanu), que llogró instaurase como la nueva autoridá y escuela espiritual de los xudíos.
Historia
[editar | editar la fonte]Na antigüedá llegaron a esistir tres denominaciones, dependiendo del orixe: rabán (esclusivu de la Escuela de Hilel el vieyu), rabí (de les escueles galilees) y rav, de les escueles orientales d'orixe y tradición babilónica. Les últimes dos estremar pol ritu d'ordenación: En Galilea nun se riquía smikháh o imposición de manes, ente que na otra sí.[1] D'esta miente, yeren conocíos los dirixentes de les sinagogues xudíes, anque a otros inda non ordenar, pero reconocíos, llamábase-yos תלמיד חכם (Talmid Khakham = "Discípulu del sabiu") y n'ocasiones 'Abá' אבא "Padre".[2]
Nos últimos sieglos revocalizóse la espresión rabín ("el mio maestru"). Esta espresión vieno usándose gradualmente como títulu de respetu. El sufixu pronominal "i" ("el mio") perdió'l so significáu pol frecuente usu del términu. Güei, un rabín ye un maestru espertu na llei (Halakhah) xudía y na interpretación de la Torá (Midrash). Tamién s'aplica esti términu al xefe espiritual d'una sinagoga.
Rabín yera'l términu usáu na Edá Media pa denominar la degollina apta según el ritu xudíu, que convierte la carne del animal en casher o apta pal consumu.
El rabinismu ye l'equivalente a exéxesis xudía,[3] esto ye, la interpretación de los testos de la Torá según les normes tradicionales de la exéxesis, estensamente usada nel xudaísmu tradicional.
Lo que ye güei, la preparación d'un rabín inclúi una carrera profesional en cualquier área, estudios xudaicos nun yeshivah mientres unos trés años y mediu, un exame de psico-conducta, un añu de serviciu al llau d'un rabín n'exerciciu y, de manera ineludible, tar casáu pa poder exercer funciones nuna sinagoga; tien de falar hebréu y a lo menos daqué d'araméu, según tar especializáu yá sía en degüello d'animales según la kashrut, o en milah (circuncisión) ente otres.
Gran rabín
[editar | editar la fonte]Dende la Edá Media empezó a utilizase'l términu "gran rabín" pa referise al líder principal de la comunidá xudía (yá fuera escoyíu pola mesma o designáu poles autoridaes polítiques non xudíes). El términu entá s'utiliza en dellos países, mesmo n'Israel, onde esisten dos "grandes rabinatos", unu askenazí y otru sefardín. Esiste discutiniu sobre l'usu del términu, pos dalgunos consideren que'l mesmu ye una imposición cristiana onde les autoridaes del cleru deseaben tener un xerarca similar col que negociar.[4]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ introducción a la lliteratura Talmúdica y Midrásica
- ↑ a Dictionary of the targumim the Talmud Babli and Yerushalmi, and the Midrashic literature
- ↑ Lozano Medina, David (1999) Rabinismo y exégesis judía Barcelona, Clie ISBN 84-8267-084-0
- ↑ Cameron Brown. «Rabbi Ovadia Yosef And His Culture War in Israel». Meria.idc.ac.il. Archiváu dende l'orixinal, el 17 de payares de 2015. Consultáu'l 9 de payares de 2011.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Rabín.
Marcus Jastrow, A dictionary of the Targumin &c.
