Plantía:Historia de Serbia Rascia (serbiu: Raška, cirílicu: Рашка) foi'l principal estáu medieval serbiu. La so condición yera la de župa, área gobernada por un župan o príncipe, y unificó toles tribus serbies nel estáu medieval serbiu más importante nos Balcanes. Cola llegada de la Dinastía Nemanjić al poder, Rascia acabó tresformándose nel Reinu de Serbia.
Constantino VII Porphyrogenitos na so obra D'alministrando imperiu diz que Raška foi poblada polos serbios a principios del sieglu VII. Na mesma obra, tamién diz que los serbios vivíen en Zachlumia (serbiu:Zahumlje), Travunia (serbiu: Trebinje), Doclea (serbiu:Duklja), Rascia-Bosnia (serbiu:Raška-Bosna), y Pagania (serbiu:Paganija).
En Rascia gobernaba la Casa Vlastimirović, fundada pol knez Vlastimir de quien se dicía que yera'l tataranieto del Arconte Desconocíu, el líder de les tribus serbies que traxo los serbios a los Balcanes dende la Serbia Blanca, la so patria primitiva.
A partir del sieglu VII, la historia de Rascia ta bien estrechamente amestada a la historia de la Casa Vlastimirović serbia.
L'estáu de Raška llogró'l so nome del río Raška (serbiu: Reka Raška), nel suroeste de la Serbia moderna. Créese que la tribu sármata d'El Cáucasu, los Serboi, dieron nome a los serbios eslavos, dexando les sos buelgues al llau del ríu Volga (griegu Araxes), que tamién tuvo'l nome "Rashki". Esti nome apaez en tolos llugares onde son citaos los serbios.