Rellación sexual

Rellación sexual
comportamiento sexual humano (es) Traducir, mecanismo de movimiento alternativo (es) Traducir y Cópula (zoología) (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata
In der Scheune (Na tenada), obra del sieglu XIX del austriacu Peter Fendi, onde s'amuesen afalagos nos pechos y coitu vaxinal.

Una rellación sexual ye'l conxuntu de comportamientos que realicen siquier dos persones coles mires de dar o recibir prestar sexual.[1][2] Les rellaciones sexuales pueden incluyir munches práutiques como'l abrugo, el sexu oral o'l coitu.

El coitu o cópula consiste na introducción del pene na natura o'l cursu.[3][4][5] Nel casu de pareyes heterosexuales fértiles, tamién pueden tar presentes fines reproductivos. El tiempu de duración d'un actu sexual suel ser dende 2 minutos hasta más de 40 minutos.[6]

Terminoloxía: rellaciones sexuales y apareyamientu

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: apareyamientu

Davezu'l términu rellaciones sexuales utilizar pa referise al cortexu y comportamientu sexual de los seres humanos y el términu apareyamientu utilizar pa referise al restu d'animales. En bioloxía, l'apareyamientu ye'l conxuntu de tolos comportamientos cortexu sexual y cría que realicen dos individuos de distintu sexu pa procrear, y que remata cola cópula; n'oposición a la posibilidá de niciar descendencia con unu solu (autofecundación de hermafrodites, partenogénesis).[7]

Tipos de rellaciones sexuales

[editar | editar la fonte]
Según la cantidá de persones arreyaes nel mesmu momentu y lugar
  • Dos, como nuna pareya
  • Tríu o ménage à trois.
  • Orxía o sexu grupal: dellos individuos tienen rellaciones sexuales coles mesmes y nel mesmu llugar.
Según el venceyu de les persones arreyaes.
Según el xéneru de los participantes
Otros tipos
Práutiques sexuales non consentir

Na nuesa cultura'l requisitu pa considerar una práutica sexual como parte d'una rellación sexual válida y non un delitu ye'l consentimientu. Asina, les práutiques sexuales pueden ser consentíes o non.

Dalgunes de les práutiques sexuales nes que falta el consentimientu d'una persona tienen nome particulares.

  • Violación que se produz cuando una persona tien accesu sexual escontra otra, por aciu l'empléu de violencies físiques o psicolóxiques o por aciu l'usu de mecanismos qu'anulen el consentimientu de los ofendíos. Tamién se fala de violación cuando la víctima nun puede dar la so consentimientu, como nos casos d'incapaces mentales, minoría d'edá menores d'edá, o persones que s'atopen n'estáu d'inconsciencia, al traviés d'alcohol o otres drogues.
  • Abusu sexual infantil o pederastia: ye toa conducta na qu'un menor ye utilizáu como oxetu sexual per parte d'otra persona cola que caltién una rellación de desigualdá, yá sía tocantes a la edá, el maduror o'l poder.
  • Prostitución forzada, unu de los fines de la trata de persones mediada por cierto tipu de proxenetismu

Otres práutiques onde falta'l consentimientu son la necrofilia, práutica sexual ente una persona y un cadabre y la zoofilia, la práutica sexual ente una persona y un animal.

Práutiques sexuales

[editar | editar la fonte]
Dibuxo de Leonardo da Vinci d'una pareya humana hemiseccionada mientres el coitu.

Como primer aproximamientu, pueden estremase les práutiques en coitales y non coitales. Dientro de les non coitales podemos mentar

Coitu o cópula

[editar | editar la fonte]

El coitu o cópula (del llatín: co-iter, ‘marcha de mancomún' o ‘dir de mancomún') ye l'insertamientu y emburrie coxal del pene na natura o'l cursu. Nos seres humanos el coitu ye una de les práutiques sexuales que forma parte de la rellación sexual. Amás ye la práutica normativa de les rellaciones sexuales (vease Coitocentrismo). Los autores suelen usar la pallabra coitu pa faer referencia al vaxinal De les práutiques sexuales, ye la práutica que más riesgos tien de ser una vía de trasmisión d'infeiciones de tresmisión sexual (ITS)[ensin referencies], por ello ye'l blancu principal de los encamientos del sexu seguro.

Coitu vaxinal

[editar | editar la fonte]

El coitu vaxinal consiste na introducción del pene na natura. Ye la práutica sexual que, ente persones fértiles, tien más probabilidaes de resultar na fecundación y embaranzu polo que ye'l blancu de dalgunos métodos anticonceutivos.

Anque se tiende a pensar que la forma primixenia del coitu vaxinal n'humanos ye'l llamáu a tergo o ventro-dorsal —yá que ésta esiste nos otros mamíferos de manera casi escluyente—, esisten estudios que ponen en dulda esta teoría y atopen rellación ente les coacciones de tipu morfolóxicu y la preferencia pol coitu ventro-ventral nel home y nel chimpancé bonobo.[8]

La posición sexual a tergo —esto ye, la penetración del pene na natura cuando la fema atópase de llombu al machu— suel ser llamada levrette, si la muyer ta sofitándose sobre les sos piernes y brazos, anque tamién se realiza cuando la muyer ye enfusada vaginalmente de llombu (por casu, chada sofitando'l so llombu nel home).

La forma más común de coitu n'humanos ye la ventro-ventral o frontal [ensin referencies], coloquialmente llamada posición del misioneru, yá que popularmente atribúyese la introducción d'esta forma de coitar n'Oceanía a los misioneros.

Otra posición frecuente mientres el coitu nos seres humanos ye la posición d'Andrómaca, cola muyer sentada sobre l'home cháu. Esta pose da más posibilidá de movimientos tanto a la muyer como al home, una y bones dambos pueden usar les sos manes p'afalagar otres partes del cuerpu.

Coitu anal

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Sexu anal

Nel coitu anal la penetración realizar nel cursu. En llinguaxe académicu tamién s'utiliza dacuando'l términu «pedicación» (del llatín pœdicatio o pœdicationis).

La mucosa anal escarez de lubricación y ye inda más bono d'agafar que la natura, polo cual, tien mayor riesgu de tresmisión de ITS, especialmente'l VIH, si nun se realiza de manera segura. Pa ello ye recomendable utilizar llubrificantes a base d'agua, que nun afecten a los preservativos.[9]

Coitocentrismo

[editar | editar la fonte]

El coitocentrismo ye l'enclín a xerarquizar la sexualidá en práutiques significatives, adultes y completes (el coitu) y práutiques baldíes, infantiles ya inmadures (les otres práutiques) al puntu de llegar a confundir rellaciones sexuales col coitu[10] y a nun dar el nome y estatus de rellaciones sexuales les práutiques sexuales nes que nun se produció coitu o a nun considerales una vía de llogru de prestar o orgasmu.[11]

El coitocentrismo, ye allugáu como una de les carauterístiques de la sexualidá hexemónica y normativa la cual amás tendrá de ser procreativa, xenital, monógama, nel matrimoniu, naturalizada, por amor, en casa, d'a dos, y, poques gracies, heterosexual. El restu de práutiques van ser refugaes y tachaes d'anormales, innaturales, o enfermes.[12] Anque s'acepta que'l coitocentrismo tamién ta presente como norma en delles rellaciones homosexuales.[13]

N'occidente, la tradición xudeocristiana tuvo venceyada nel sostenimientu del coitocentrismo. Según esta tradición, l'actu sexual ye válidu namái nel matrimoniu, y vuélvese un mediu pa espresar sentimientos íntimos, adquirir responsabilidaes y, sobremanera, reproducir a la especie. Según esta doctrina, la sexualidá non heterosexual, y fora del matrimoniu, ye inmoral. Pa los llibertarios, ye la falta de consentimientu, o un desequilibriu de poder - como'l coitu obligáu - que ye inmoral, pero pa munchos conservadores la coerción marital nun ye inmoral.[14] Se lo contextualiza como unu de los llastres» patriarcales.[15]

Allugar xunto a otros mandatos de la masculinidad hexemónica como ye'l falocentrismo, esto ye, l'amenorgamientu del cuerpu masculín al pene, la negación de toa otra zona sensitiva y de prestar; y la negación de la emotividá; toos estos atributos necesarios pa rellaciones harmóniques al interior de la pareya.[16]

L'apaición del conceutu de coitocentrismo y la so crítica vien de la mano del feminismu, y les últimes meyores teunolóxiques en materia d'anticoncepción y albuerto y la reforma sexual asocedíos nel sieglu XX gracies a los que ta estendiendo la nómina de práutiques sexuales socialmente aceptaes.[17]

El coitu na lliteratura

[editar | editar la fonte]

Amás del Marqués de Sade, munchos otros autores (Chaucer, Bocaccio, Petronio o Rabelais) describieron esti tipu de práutiques nes sos obres. Un exemplu avera del sexu vaxinal ta nel cuentu "El diañu y l'infiernu", del llibru El Decamerón, de Giovanni Boccaccio.

Discutinios sexuales

[editar | editar la fonte]

Les rellaciones sexuales siempres fueron una tema revesosa a lo llargo de la historia de toles civilizaciones[ensin referencies], especialmente na cultura xudeocristiana. Les relixones influyeron d'una forma importante nel conceutu de la sexualidá. En términos xenerales sábese que realizar l'actu sexual contribúi a la relaxación. Dientro de la cultura occidental, son illegales determinaos actos como la pederastia, el incestu, o la violación. La pederastia y la violación son delitos en casi tolos países del mundu.

Actividaes sexuales como'l adulteriu, homosexualidá, orxíes y rellaciones prematrimoniales, pueden ser refugaes o aceptaes por determinaos grupos de persones, magar son práutiques ensin sancionar en gran parte d'Occidente y otros llugares, ente qu'esiste un enclín punitivu en sociedaes teocrátiques y fundamentalistes.

En munchos países islámicos toa actividá sexual fuera del matrimoniu ye illegal. Ente esos países figuren Arabia Saudita, Paquistán,[18] Afganistán,[19][20] Irán,[20] Kuwait,[21] Maldives,[22] Omán,[23] Emiratos Árabes Xuníos,[24][25] Marruecos,[26] Sudán,[27] Yeme[28] Mauritania,[29] etc.

Terminoloxía coloquial

[editar | editar la fonte]

La llingua asturiana tien bayura de términos pa facer referencia a tener rellaciones sexuales los seres humanos. Darréu dalgunos d'ellos: afutingar, axuntar, calcala (l'home), chaplar, cucar, enguedeyar, enredar, entender (cuando ye a escondíes), facer l'amor, folgar, machacar, machucar, metela (l'home) o mingar.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Definición de rellación sexual en Blog SEXUALIDAD-SEGURIDÁ
  2. ↑ La riqueza de les rellaciones sexuales n'Enciclopedia temativa/Vida/Sexualidá Secretaria d'Educación Pública de Méxicu – Conseyu Nacional d'Educación pa la Vida y el Trabayu (CONEVyT)
  3. ↑ ACOG (Congresu de Obstetras y Xinecólogos d'Estaos Xuníos) coitu_ye_doliosu Cuando'l coitu ye doliosu En Llista de volantes educativos pa pacientes Español
  4. ↑ Secretaria d'Educación Pública de Méxicu – Conseyu Nacional d'Educación pa la Vida y el Trabayu (CONEVyT). Infeiciones de Tresmisión Sexual Folletu del cursu: Fáigalo pola so salú sexual y reproductiva
  5. ↑ LÓPEZ GARCÍA, María Luisa. Educación afeutivu-sexual: Planteamientu integráu y interdisciplinar y venti unidaes didáctiques. Narcea Ediciones, 1995. Páx. 107 Vista previa en Google books
  6. ↑ «Sexu: el 45% de los homes duren solu dos minutos». Consultáu'l 26 d'agostu de 2014.
  7. ↑ Apareyamientu, en WordReference
  8. ↑ «Estudio comportamientu de reproducción: sexuación, pubertá, xenital, ereición, coitu y copulación». Consultáu'l 2009. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  9. ↑ Leyton Lemp, Marianne. «Sexu Seguro.htm Bones práutiques pa un sexu seguro». About.com. Consultáu'l 23 de febreru de 2015. «Recuerda verificar la fecha de vencimientu del condón antes d'usalo, y namái utiliza llubrificantes a base d'agua yá que los llubrificantes a base d'aceite destrúin el látex.»
  10. ↑ SANCHIS, Rosa. Texendo filos de prestar. N'Aula d'Innovación Educativa núm. 191 páxs. 33-37 mayu 2010
  11. ↑ SÁNCHEZ PEREZ, Gemma Coitocentrismo Archiváu 2013-06-27 en Wayback Machine en Suite101.net 18-ene-2011
  12. ↑ PICHARDO GALÁN, José Ignacio [Opciones sexuales y nuevos modelos de familia páx.40 en TELLES INFANTES, Anastasia y MARTINEZ GUIRAO, Javier Eloy (Coord) Sexualidá, Xéneru, Cambéu de Roles y Nuevos Modelos de Familia 2008 Edita: (S.I.Y.G.) Seminariu Interdisciplinar d'Estudios de Xéneru del Vicerrectorado d'Estudiantes y Estensión Universitaria de la Universidá Miguel Hernández ISBN 978-84-96297-88-3
  13. ↑ CAMPAGNOLI, Mabel Alicia Les esclusiones del sex-design En Al sur de too Nº5 21-12-11
  14. ↑ LAMES, Marta. Nuevos valores sexuales En Lletra S, 7 d'agostu, 1997.
  15. ↑ CIRIZA, Alejandra Simone de Beauvoir. De la fenomenoloxía del cuerpu a la utopía de la llibertá. Revista Nomadías payares 2012, númberu 16, 11-21
  16. ↑ GALDEANO ARAMENDÍA, Jesus. (Pres) La vida en pareya. Evolución y problemática actual. Editorial San Esteban, 01/01/1995 páx.244 Vista previa en Google Books
  17. ↑ PICHARDO. Op. cit. Páx.42
  18. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-10-07.
  19. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-10-26.
  20. ↑ 20,0 20,1 «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-04-08.
  21. ↑ http://www.unhchr.ch/tbs/doc.nsf/0/2f5665ae20b956cb8025675a0033cafb?Opendocument
  22. ↑ http://www.everyculture.com/Ja-Ma/Maldives.html
  23. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-05-16.
  24. ↑ http://www.dubaifaqs.com/education-dubai.php
  25. ↑ http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/briton-cares-jail-for-sex-on-dubai-beach-863918.html
  26. ↑ Fakim, Nora (9 d'agostu de 2012). «BBC News – Morocco: Should pre-marital sex be llegal?». BBC. Consultáu'l 9 de payares de 2012.
  27. ↑ http://www.reuters.com/article/2007/06/28/idUSL28849488._CH_.2400
  28. ↑ United Nations High Commissioner for Refugees. «Refworld | Women's Rights in the Middle East and North Africa – Yemen». UNHCR. Consultáu'l 9 de payares de 2012.
  29. ↑ «2010 Human Rights Report: Mauritania». State.gov (8 d'abril de 2011). Consultáu'l 9 de payares de 2012.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Bibliografía n'inglés

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]