Renata Kállosh

Renata Kállosh
Vida
Nacimientu Chernivtsi, 16 de xineru de 1943 (82 años)
Nacionalidá Bandera de Rusia Rusia
Familia
Casada con Andrei Linde (es) Traducir
Estudios
Estudios Universidá Estatal de Moscú 1966) maestría en ciencies
Instituto Lébedev de Física (es) Traducir
Nivel d'estudios candidato de ciencias en Física y Matemática (es) Traducir
Llingües falaes rusu
Oficiu física, profesora universitaria, física teórica, académica
Llugares de trabayu Stanford
Emplegadores Instituto Lébedev de Física (es) Traducir  (1968 –  1989)
Instituto Lébedev de Física (es) Traducir  (1r xunetu 1968 –  1r xunetu 1981)
Universidá Stanford  (1990 –
Premios
Miembru de Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
profiles.stanford.edu…
Cambiar los datos en Wikidata

Renata Érnestovna Kállosh (rusu: Рената Эрнестовна Каллош; nacida en 1943) ye una física teórica rusa. Ye profesora del departamentu de física de la Universidá de Stanford.

Kállosh ye conocida poles sos contribuciones a la teoría de la supergravedad, la xeneralización supersimétrica de la teoría de la gravedá d'Einstein. Foi la primera en cuantizar la supergravedad, llogrando'l conxuntu completu de regles de Feynman incluyendo una nueva ya inesperada partícula fantasma (llamada pantasma de Nielsen-Kállosh).[2][3] Esti artículu tamién dio una de les primeres aplicaciones de simetría BRST[4][5] pa espresar les invariancias gauge de la gravedá, y, incidentalmente, introduciendo'l nome «BRST». Tamién foi la primera n'entender la estructura de les diverxencies nes teoríes cuántiques de la supergravedad, amosando, ente otres resultancies, que la supergravedad con supersimetría en N=8 ye finita siquier hasta 8 bucles.[6] Ye autora de munchos artículos sobre soluciones de furacu negru en teoríes de supergravedad. Un trabayu particularmente influyente ye la reconocencia, en collaboración con Sergio Ferrara, de que les soluciones de furacu negru con mayores supersimetrías correspuenden a soluciones d'atractor de sistemes mecánicos análogos.[7]

Kállosh tamién ye conocida poles sos contribuciones a la teoría de cuerdes,[8] en particular por atopar (xunto con Sandip Trivedi, Andréi Llinde y Shamit Kachru) los primeros modelos d'espansión acelerada del universu en teoría de cuerdes supersimétricas de baxa enerxía,[9] llamaos «modelos KKLT» polos apellíos de los autores.[10][11]

Carrera

[editar | editar la fonte]

Renata Kállosh llogró la so títulu de grau de la Universidá Estatal de Moscú en 1966, y la so doctoráu del Institutu de Física Lébedev de Moscú en 1968. A partir d'entós foi profesora nel mesmu institutu, antes de treslladase al CERN mientres un añu en 1989. Kállosh xunir a Stanford en 1990, onde sigui desenvolviendo la so carrera.[12]

Vida personal

[editar | editar la fonte]

Kállosh ta casada con Andréi Llinde. Tienen dos fíos.[13]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ URL de la referencia: https://www.amacad.org/person/renata-elizaveta-kallosh.
  2. ↑ Kallosh, Renata (1978). «Modified Feynman rules in supergravity». Nuclear Physics B 141:  p. 14. 
  3. ↑ Nielsen, Niels (1978). «Ghost counting in supergravity». Nuclear Physics B 140:  p. 449. doi:10.1016/0550-3213(78)90006-8. Bibcode: 1978NuPhB.140..449K. 
  4. ↑ Becchi, C.; Rouet, A.; Stora, Raymond (1976). «Renormalization of gauge theories». Annals of Physics 98:  p. 287. doi:10.1016/0003-4916(76)90156-1. Bibcode: 1976AnPhy..98..287B. 
  5. ↑ Tyutin, Igor V. (1975). «Gauge invariance in field theory and statistical physics in operator formalism». Lebedev Institute report 39. 
  6. ↑ Kallosh, Renata (1981). «Counterterms in extended supergravity». Physics Letters B 99:  p. 122. doi:10.1016/0370-2693(81)90964-3. Bibcode: 1981PhLB...99..122K. 
  7. ↑ Ferrara, Sergio; Kallosh, Renata (1996). «Supersymmetry and attractors». Physical Review D 54:  p. 1514. doi:10.1103/PhysRevD.54.1514. Bibcode: 1996PhRvD..54.1514F. 
  8. ↑ «INSPIRE Citations Summary for Author "kollash,renata"». Consultáu'l 24 de marzu de 2014.
  9. ↑ Kachru, Shamit; Kallosh, Renata; Llinde, Andrei; Trivedi, Sandip P. (2003). «de Sitter Vacua in String Theory». Physical Review D 68 (4). doi:10.1103/PhysRevD.68.046005. Bibcode: 2003PhRvD..68d6005K. 
  10. ↑ Hossenfelder, Sabine. «Lee Smolin's Trouble with Physics». Consultáu'l 24 de marzu de 2014.
  11. ↑ Johnson, Clifford. «SuperCosmologists Think Out of the Box». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-03-24. Consultáu'l 24 de marzu de 2014.
  12. ↑ «Renata Kallosh -- Stanford Physics Department Faculty Listing». Archiváu dende l'orixinal, el 24 de marzu de 2014. Consultáu'l 23 de marzu de 2014.
  13. ↑ «Renata Kallosh». UCLA. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de setiembre de 2004. Consultáu'l 17 de marzu de 2014.(enllaz rotu disponible n'Internet Archive; vease'l historial y la última versión).

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]