Rocky Marciano | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Brockton, 1 de setiembre de 1923[1] |
Nacionalidá | Estaos Xuníos |
Llingua materna | inglés |
Muerte | Newton (es) , 31 d'agostu de 1969[1] (45 años) |
Sepultura | Forest Lawn Memorial Gardens Central (en) [2] |
Causa de la muerte | accidente aereu |
Estudios | |
Estudios | Brockton High School (en) |
Llingües falaes | inglés |
Oficiu | |
Oficiu | boxeador |
| |
Altor | 177,8 cm |
Premios |
ver
|
Serviciu militar | |
Lluchó en | Segunda Guerra Mundial |
IMDb | nm0545698 |
rockymarciano.net | |
Rocky Marciano (1 de setiembre de 1923, Brockton – 31 d'agostu de 1969, Newton (es) ) ye'l nome pugilístico (1946-1956) adoptáu por Rocco Francis Marchegiano, nacíu en Brockton, Massachusetts, italo-norteamericanu. Foi un boxeador d'Estaos Xuníos d'orixe italianu que se retiró invictu, siendo l'únicu campeón de boxéu de los pesos pesaos que nun conoció la derrota. Tamién se caltuvo invictu na so dómina de boxeador nel exércitu (1944-1946). Marciano tien un impresionante rexistru de 43 nocauts, equivalente al 87,76%, de les sos engarradielles, magar el so estilu de boxéu daqué heterodoxu, como "agazapáu".
Rocco foi campeón mundial de la categoría de los pesos pesaos de boxéu nel periodu que trescurrió dende'l 23 de setiembre de 1952 (cuando conquistó'l títulu frente a Jersey Joe Walcott) al 30 de payares de 1956 día nel que, con casi 33 años, anunció la so retirada dempués de defender el títulu en seis causes. El so altor foi de 180.3 cm (5 pies 11 pulgaes), y el so pesu de 82-88 kg (176-193 lb). La International Boxing Research Organization (IBRO) clasificar ente los 10 meyores pesos pesaos de la historia.[4]
Empezó col boxéu nel Exércitu de los Estaos Xuníos en 1944 y lluchó una vegada sol nome de Rocky Mack pa caltener la so condición d'aficionáu. Nos sos entamos, el boxéu nun paez ser el so deporte, y dexar pa probar suerte nel béisbol. Curiosamente, escarecía de fuercia pa llanzar la pelota.
Pasó a ser profesional el 17 de marzu de 1947 y en 1951 lloró dempués de dexar fora de combate al héroe de la so mocedá, l'anterior campeón mundial Joe Louis. En 23 de setiembre de 1952 Marciano noquió a Jersey Joe Walcott faciéndose col campeonatu de los pesos pesaos n'unu de los sos combates más memorables. Nel momentu de producise'l K.O., nel decimotercer asaltu, Marciano diba perdiendo nes cartulines de los xueces.
Ente 1953 y 1955 defendió con ésitu'l títulu seis veces. Al retirase, n'abril de 1956, sumaba 49 victories, 43 d'elles enantes de la llende, y nenguna derrota. Pasa a la historia como l'únicu Campeón del Mundu de los Pesos pesaos que se retira imbatíu. La mayor virtú de Rocky Marciano foi la so potencia de pegada, pero la so capacidá d'encaxe nun yera menos sobresaliente, como interés ta'l fechu de qu'en munchos combates, anque siempres vencedor, acababa él cola so cara muncho más marcada que'l derrotáu.
Si Walcott yera cimeru a Marciano, Ezzard Charles tamién, y anque nun yera un pesáu natural tenía victories sobre rivales importantes, inclusive venciera al mesmu Joe Louis, pero nun pudo col gran Marciano y entainóse a pidir la revancha diciendo que diba "a pasar percima" del campeón, y Rocco una vegada más intentó "esplicar" el porqué del so reináu, de xuru Charles entender. Finó'l 31 d'agostu de 1969, un día enantes de cumplir los 46 años nun accidente d'avioneta cerca de Newton, Iowa.
Predecesor: Jersey Joe Walcott |
Campeón del mundu de los pesos pesaos 9/23/1952–11/30/1956 |
Socesor: Floyd Patterson |