Ríu Amu Daria | |
---|---|
Situación | |
País | Afganistán |
Provincia | Gor |
Tipu | ríu |
Coordenaes | 37°06′22″N 68°18′23″E / 37.106°N 68.3063°E |
Datos | |
Altitú media | 29 m[1] |
Superficie de la conca | 309 000 km² |
Llonxitú | 2620 km |
Caudal | 1400 m³/s |
Nacimientu | Ríu Pamir |
Desembocadura | Mar de Aral Sur |
Afluentes |
ver
|
El ríu Amu Daria (en taxicu, Омударё o дарёи Ому, Omudaryo o Daryoi Omu; en persa آمودریا, Âmudaryâ; n'uzbecu, Amudaryo, onde darya en persa antiguu significa mar o gran ríu) ye un llargu ríu d'Asia Central, d'antiguo llamáu Pamir y Oxus, polos griegos. Naz na cordal del Pamir, sirve de frontera natural ente Afganistán, Taxiquistán, Turkmenistán y Uzbequistán y desagua nel mar d'Aral. Tien un cursu averáu de 2540 kilómetros. Enantes desaguaba nel mar Caspiu.
Recibe'l nome de la ciudá de Āmul, actual Türkmenabat pola que flúi.
L'Amu Daria naz na unión del ríu Vakhsh (786 km) y el ríu Panj (1125 km). La población llocal referir al ríu como Jayhoun (جيحون) el que pensábase que derivaba Gihon, el nome bíblicu pa unu de los cuatro ríos del xardín d'Edén o paraísu. El ríu tamién ye conocíu por esti nome pola mayor parte de los escritores islámicos medievales.
El ríu ye navegable mientres 1450 kilómetros, siendo'l so llargor total de 2540 kilómetros y la so conca de 534.739 km². Al añu arrama al mar d'Aral alredor de 55 kilómetros cúbicos d'agua, que vien de los montes del sur onde la precipitación añal ronda los 1000 milímetros. Inclusive antes d'empezar la regación masiva, la gran evaporación mientres el branu torga que gran parte del agua algame'l mar.
Hai evidencies de que los glaciares de Pamir apurrieron bastante agua al ríu mientres los sieglos XIV y XIII e.C.
Los escritos históricos indiquen qu'en diversos periodos el ríu fluyó hasta'l mar d'Aral (pel sur), al mar Caspiu (pel este) o dambos. L'últimu cambéu de desaguada se documenta nel sieglu XIII, cuando se produz la conquista de Kunya-Urgench per parte de los mongoles n'esviando'l Amu Daria y favorecer asina l'hinchente de la ciudá; antes el ríu escurría travesando la conca del llagu Sariqamish, formando rápidos y tabayones al traviés del calce anguaño secu del Uzboy, pa desaguar nuna gran badea esistente nesi momentu al este del Caspiu.[2]