Sambucus ebulus llaberón | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
Subreinu: | Tracheobionta | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Subclas: | Asteridae | |
Orde: | Dipsacales | |
Familia: | Adoxaceae | |
Xéneru: | Sambucus | |
Especie: |
S. ebulus L. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
El llaberón[1] (Sambucus ebulus) ye una especie yerbácea de les caprifoliacees, nativa del sur y centru d'Europa, y del suroeste d'Asia.
Crez hasta 1-2,5 m d'altor, con tarmos erectos, usualmente ensin cañes, en grandes grupos por un estendíu y perenne sistema de rizomes soterraños. Les fueyes son opuestes y imparipinnaes de 15-30 cm de llargor, con 5-13 foliolos de cantu serrucháu con arume fediento. Los tarmos terminen nun corimbu de 10-15 cm de diámetru con numberoses flores blanques (dacuando roses). El frutu ye una baga tóxica, de color negru, pequeña y globosa de 5-6 mm de diámetru.
Tien propiedaes suduíficas, diurétiques y llaxantes.[2] Ye una planta d'elevada toxicidá.
Sambucus ebulus describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 269. 1753.[3]
Sambucus: nome xenéricu que deriva de la pallabra griega sambuke d'un instrumentu musical fechu de madera de sabugu y un nome usáu por Pliniu'l Vieyu pa un árbol posiblemente rellacionáu col sabugu.[4]
ebulus: epítetu
Wikispecies tien un artículu sobre Sambucus ebulus. |