San Viteiro | |||
---|---|---|---|
| |||
Alministración | |||
País | España | ||
Autonomía | Castiella y Lleón | ||
Provincia | provincia de Zamora | ||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
Alcalde de San Vitero (es) | José Tola Ramos | ||
Nome oficial | San Vitero (es)[1] | ||
Códigu postal |
49523 | ||
Xeografía | |||
Coordenaes | 41°46′32″N 6°20′54″W / 41.775528°N 6.348347°O | ||
Superficie | 64.23 km² | ||
Altitú | 866 m[2] | ||
Llenda con | San Vicente de la Cabeza, Rabanales, Alcañices, Rábano de Aliste, Viñas, Figueruela de Arriba y Mahíde | ||
Demografía | |||
Población |
447 hab. (2023) - 287 homes (2019) - 229 muyeres (2019) | ||
Porcentaxe | 0% de provincia de Zamora | ||
Densidá | 6,96 hab/km² | ||
San Viteiru[3] o San Viteiro[4] (San Vitero n'español) ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora na comunidá autónoma de Castiella y Llión.[5]
Atópase allugáu na contorna d'Aliste, al oeste de la provincia de Zamora y cerca de la frontera con Portugal. El conceyu ta formáu pol territoriu correspondiente a los términos d'El Poyo, San Cristóbal de Aliste, San Juan del Rebollar, San Viteiro y Villarino de Cebal.
El conceyu de San Viteiru ta allugáu na contorna denomada Aliste, nel noroeste de la provincia, a 68 km de Zamora capital. La llinia fronteriza con Portugal atópase a namái 12 quilómetros.
Nel términu municipal atópense les llocalidaes d'El Poyo, San Cristóbal, San Xuan del Rebollar, San Viteiru y Villarinu de Cebal.
San Viteiru tien una superficie de 64,05 km².
El caltenimientu de restos arqueolóxicos como un xatu prerromanu -magüetu- y un miliario -la "Milla VI"- de la calzada romana del "Itinerariu XVII" de Antonino que xunía Astúrica y Braccara Augusta,[6] que cruciaba les contornes zamoranes de La Carbayeda y Aliste, muestra la esistencia de poblamientu nel términu de San Viteiro dende dómina prerromana. Sicasí, l'allugamientu actual del miliario nun ye l'orixinal, yá que la vía romana entraba n'Aliste por San Pedro de les Ferreríes y siguía pa cruciar el ríu Mazanes en Moldones escontra Portugal. Sía que non, tamién pueden reparase en delles cases de la llocalidá restos de cercos romanos, lo que probaría la presencia romana na actual llocalidá o la so redolada más cercana.
Na Edá Media, tres la nacencia del Reinu de Llión nel añu 910, el términu de San Viteiro quedó integráu nel mesmu,[7] sufriendo tres la independencia de Portugal, en 1143, los conflictos que surdieron ente los reinos lleonés y portugués pol control de la contorna de Aliste.
Yá na Edá Contemporánea, cola creación de les actuales provincies en 1833, San Viteiro foi adscritu a la provincia de Zamora y la Rexón Lleonesa,[8] quedando integráu cola creación de los partíos xudiciales n'abril de 1834 nel d'Alcañices,[9] fechu que s'enllargó hasta 1983, cuando foi suprimíu'l mesmu ya integráu nel Partíu Xudicial de Zamora.[10]
En redol a 1850, el conceyu de San Viteiro tuvo la so principal ampliación, al integrar nel so términu les llocalidaes de San Cristóbal de Aliste, San Juan del Rebollar y Villarino de Cebal.[11] Sicasí, el so estensión actual tomar en 1970, cuando la pedanía d'El Poyo, que s'integrara en redol a 1850 nel conceyu de Viñas,[12] segregóse del mesmu pa pasar a formar parte del conceyu de San Viteiro.[13]
Con una población de 253 habitantes na llocalidá (INE 2016),[14] qu'aumenta hasta los 600 habitantes considerando los pueblos que dependen alministrativamente del mesmu, lo que supón una densidá de 9,37 hab/km².
Gráfica d'evolución demográfica de San Viteiro ente 1900 y 2017 |
Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia. |
El conceyu estremar en cinco nucleos de población, que teníen la siguiente población en 2016 según l'INE.[15]
Nucleu de población | Población |
---|---|
San Viteiro | 253 |
San Xuan del Rebollar | 182 |
El Poyo | 60 |
San Cristóbal | 39 |
Villarinu de Cebal | 9 |
El so cascu urbanu caltién muestres de la so arquiteutura tradicional en piedra, siendo los sos principales edificios la ilesia parroquial de San Víctor, de la que destaca'l so pórticu, y la ermita del Cristu del Campu. D'especial mención son el toru prerromanu y el miliario, dambos asitiaos na plaza principal y xunto a la ilesia.
Dispón de notables paraxes naturales, dada la so proximidá a la Sierra de la Culiebra.
Na gastronomía de San Viteiro destaquen especialmente les sos carnes, que intégrense dientro de la marca calidable de Xata de Aliste.[16]
Al pie de el so ermita celebren dos romeríes con notable relevancia comarcal, una'l 19 de marzu, San José, y la otra, el día de la Esaltación de la Santa Cruz, el 14 de setiembre.
Amás cunta con un importante recintu ferial onde se celebra añalmente dende 1998 la "Esposición monográfica raza zamoranu lleonesa" y la "puya de buches".[17] Dichu eventu ta entamáu pola asociación Aszal y la collaboración de distintes entidaes como la Diputación de Zamora.[18][19] Nesta esposición inclúyense diverses actividaes, los dos principales son un concursu morfolóxicu que reconoz a los meyores exemplares de la raza y la puya de pollinos, pero amás hai charres de divulgación sobre la raza, paseos n'animales domados, venta de toa clase d'artículos rellacionaos con esti animal como productos cosméticos, carambelos de lleche de pollina, publicaciones sobre la raza, etc.