Saxifraga oppositifolia | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Saxifragales | |
Familia: | Saxifragaceae | |
Xéneru: | Saxifraga | |
Subxéneru: | Saxifraga | |
Seición: | Porphyrion | |
Especie: |
S. oppositifolia L. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Saxifraga oppositifolia L., ye una especie de planta fanerógama, ye comestible y bien común sobre l'altu árticu y dellos altos montes n'árees alloñaes del sur, incluyendo'l norte de Gran Bretaña, los Alpes y los Montes Rocosos. Tamién ye conocíu que crez nel norte de Groenlandia a 83°15'N, la planta que crez más al norte nel mundu.
Ye una planta de baxa crecedera qu'algama los 3–5 cm d'altor con delles cañes engatando o reptando so la superficie. Les fueyes son pequeñes, redondes, opuestes a cuatro colos márxenes ciliaos. Les flores son solitaries en curtiu tarmu colos pétalos de color púrpura o lila. Ye una de les primeres flores de la primavera que continua floriando mientres el branu. Crez en tolos hábitat de baxes temperatures del árticu, dende'l nivel del mal hasta los 1000 msnm. Tien munches dificultaes pa crecer en climes templaos.
Ye'l símbolu de Nunavut en Canadá y del condáu de Condáu de Londonderry n'Irlanda del Norte.
Los pétalos son comestibles y el so meyor tiempu pa tastialos en Nunavut ye xunetu y agostu. Ye bien gustosu si entemecer con quesu parmesiano.
Saxifraga oppositifolia describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 402. 1753. [1]
Saxifraga: nome xenéricu que vien del llatín saxum, ("piedra") y frangere, ("romper, quebrar"). Estes plantes llámense asina pola so capacidá, según los antiguos, de romper les piedres colos sos fuertes raigaños. Asina lo afirmaba Plinio, por casu.
oppositifolia: epítetu llatín que significa "con fueyes opuestes".[2]
Wikispecies tien un artículu sobre Saxifraga oppositifolia. |