Scutellaria alpina

Scutellaria alpina
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Asteridae
Orde: Lamiales
Familia: Lamiaceae
Subfamilia: Scutellarioideae
Xéneru: Scutellaria
Especie: S. alpina
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Escutelaria alpina ye una planta yerbácea de la familia Lamiaceae.

Inflorescencia
Nel so hábitat

Yerba viviega. Tarmos ascendentes, simples o daqué ramosos, cuadrangulares, más o menos pelosos. Fueyes opuestes, ovaes, crenaes, glabres o daqué peloses d'hasta 2,5 cm de llargor. Flores dispuestes en falsos verticiloss a la fin de los tarmos, verticales; mota tubular-acampanáu, rematáu en 5 dientes; corola tubular, bilabiada, arguta, azul na parte cimera y ablancazada na inferior, d'hasta 25(-30) mm de llargor. Frutu formáu por 4 nozuques. Floria nel branu.[1]

Nes zones de monte.

Distribución

[editar | editar la fonte]

N'Asia en Siberia, Kazakstán y Mongolia. N'Europa n'Alemaña, Suiza, Rusia, Albania, Bulgaria, Serbia, Grecia, Italia, Rumanía, Francia y España.[2]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Scutellaria alpina describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Sp. Pl. 2: 599. 1753[3]

Etimoloxía

Scutellaria: nome xenéricu que deriva de la pallabra griega: escutella que significa "un pequeñu platu, bandexa o platu", en referencia a los sépalos los qu'apaecen d'esta manera mientres el periodu de fructificación.[4]

alpina: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización nos montes.

Citoloxía

Númberu de cromosomes de Scutellaria alpina (Fam. Labiatae) y táxones infraespecíficos: n=22.[5][6]

Sinonimia
  • Cassida alpina (L.) Moench, Suppl. Meth.: 144 (1802).
  • Scutellaria lupulina L., Sp. Pl.: 835 (1753).
  • Scutellaria variegata A.Spreng., Tent. Suppl.: 16 (1828).
  • Scutellaria viscida A.Spreng., Tent. Suppl.: 15 (1828).
  • Scutellaria compressa A.Ham., Esq. Monogr. Scutellaria: 29 (1832).
  • Scutellaria albida Benth. in A.P.de Candolle, Prodr. 12: 420 (1848).
  • Scutellaria jabalambrensis Pau, Not. Bot. Fl. Españ. 2: 35 (1889), nom. inval.[7]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Luceño Garcés, M. (1998). Flores de Gredos. Ávila:Caxa d'Ávila. ISBN 84-930203-0-3.
  2. GRIN. «Scutellaria alpina». USDA.
  3. «Scutellaria alpina». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 20 d'abril de 2015.
  4. N'Epítetos Botánicos
  5. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes RJB
  6. Scutellaria alpina L. Proves Recherches sur les liens de parenté ente la flore orophile des Alpes et celledes Pyrénées. Küpfer, P. (1974) Boissiera 23: 3-322
  7. «Scutellaria alpina». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 18 de marzu de 2010.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]