Sinéad O'Connor

Sinéad O'Connor
Vida
Nacimientu Glenageary[1]8 d'avientu de 1966[2]
Nacionalidá Bandera de Irlanda República d'Irlanda [3]
Residencia Knockananna (es) Traducir
Dalkey (es) Traducir
Bray (es) Traducir
Londres
Muerte Londres[4]26 de xunetu de 2023[5] (56 años)
Sepultura Cementerio Deans Grange (es) Traducir[6]
Causa de la muerte enfermedá pulmonar embozante crónica[7]
asma[8]
infección respiratoria (es) Traducir[8]
Familia
Padre John O’Connor
Casada con John Reynolds (1989 – div. 1991)[9]
Nick Sommerlad (es) Traducir (2001 – div. 2002)[9]
Steve Cooney (2010 – div. 2011)[9]
Barry Herridge (2011 – div. 2011)[10]
Pareyes Peter Gabriel
Richard Heslop
John Waters
Dónal Lunny
Frank Bonadio (en) Traducir
Fíos/es
Hermanos/es
Estudios
Estudios Newtown School, Waterford (es) Traducir
Llingües falaes inglés[11]
irlandés
Oficiu cantautora, guitarrista, sacerdotesa, actriz, compositora, música, cantante de rock (es) Traducircantante
Trabayos destacaos Nothing Compares 2 U
Premios
Influyencies Bob Dylan
Miembru de Big Blue Ball
In Tua Nua
Xéneru artísticu rock alternativu
pop rock
reggae
Folk rock
College rock
Rock celta (es) Traducir
indie pop (es) Traducir
Mena de voz mezzosopranu
Instrumentu musical guitarra
voz
flauta irlandesa (es) Traducir
instrumentu de percusión
pianu
Discográfica Chrysalis
Ensign Records (es) Traducir
Vanguard Records
One Little Independent
Nettwerk (es) Traducir
Creencies
Relixón sunismu[22]
catolicismu[23]
cristianismu[24]
IMDb nm0640521
sineadoconnor.com
Cambiar los datos en Wikidata

Shuhada' Sadaqat[25][nota 1] (previamente Magda Davitt; nacida Sinéad[nota 2] Marie Bernadette O'Connor; 8 d'avientu de 1966Glenageary – 26 de xunetu de 2023Londres),[27][28][29] conocida profesionalmente como Sinéad O'Connor[30], foiuna cantante y compositora irlandesa qu'empezó a tener nomadía dende finales de la década de 1980 col so discu debut The Lion and the Cobra. O'Connor llogró un ésitu mundial en 1990 cola versión de la canción de Prince Nothing Compares 2 U.

Dende entóncenes, a la par que facía la so carrera musical, foi parte de delles polémiques, por mor de les sos opiniones y fechos, como por exemplu la so ordenación como sacerdotesa magar ser una muyer de tradición cristiano católica, y les sos fuertes opiniones esplícites sobre la relixón organizada, los derechos de la muyer, la guerra y los abusos infantiles.

Amás de nueve discos, el so trabayu inclúi abondosos singles, canciones pa películes, collaboraciones con otros artistes y apaiciones en conciertos benéficos.

Primeros años

[editar | editar la fonte]

Sinéad O'Connor nació en Glenageary nel condáu de Dublín y llamáronla asina por Sinéad de Valera, la muyer del presidente irlandés Éamon de Valera y madre del médicu qu'aidó na so nacencia, y por Santa Bernadette de Lourdes.[31] Ye la tercera de cinco hermanos, siendo estos Joseph, Eimear, John, and Eoin O'Connor. El primeru, Joseph O'Connor, ye novelista.

Los sos pas son Sean O'Connor, un inxenieru estructural que se convirtió llueu n'abogáu y presidente del Divorce Action Group ("Grupu d'Aición de Divorciu"), y Marie O'Connor. La pareya casó mozo y tuvieron una rellación problemática, separtándose cuando Sinéad tenía ocho años. Los trés fíos más grandes marcharon pa cola madre, au O'Connor diz que sufrieron abusos físicos frecuentes. La so canción Fire on Babylon trata sobre los efeutos que tuvo l'abusu infantil nella, y enfótase constantemente na defensa de los neños maltrataos. Los esfuercios de Sean O'Connor p'asegurase la custodia de los fíos nun país que negaba davezu la custodia al proxenitor masculín y prohibía'l divorciu, motivó-y p'algamar la presidencia del Divorce Action Group y convertise en voceru destacáu. Llegó a aldericar inclusive cola so muyer sobro'l tema nun programa de radio.

En 1979, O'Connor dexó la madre y marchó vivir pa col padre y la so nueva muyer. Sicasí, a los 15 años, por mor de furtos en tiendes y de deserción escolar, lleváronla a ingresar per dieciocho meses nun reformatoriu, nel Centru de Formación Grianán, unu de los Magdalene Asylum[32], escueles dirixíes poles Hermanes de Nuestra Señora de la Caridá. Foi ellí onde medró na escritura y na música, anque frustrada pola conformidá impuesta. Ellí, los estudiantes maquileros yeren llevaos dormir al sanatoriu llenderu, una esperiencia sobre la que más llueu diría que «Yo nunca nun esperimenté –y probablemente más nunca esperimentaré- una medrana tala nin horror nin agonía sobre más nada».[33]

Ún de los voluntarios nel Grianán yera la hermana de Paul Byrne, batería de la banda In Tua Nua, qu'ascuchó a O'Connor cantar Evergreen, canción de Barbra Streisand. Grabó una canción con ellos titulada Take My Hand pero decidieron que nun podía xunise a la banda porque yera mui moza (daquella, 15 años).[34]

En 1983, el so padre mandóla al Newtown School, un internáu esclusivu cuáqueru en Waterford, colexu con una atmósfera más permisiva que'l Grianán. Cola aida y el puxu del Joseph Falvey, el so profesor de llingua irlandesa, grabó una maqueta de cuatro canciones, con dos canciones versionaes y les otres dos propies d'ella, qu'apaeceríen nel so primer discu.

Por un anunciu qu'inxertó na revista Hot Press, a mediaos de 1984, pudo conocer a Colm Farrely. Xuntos atroparon más xente y formaron una banda nomada Ton Ton Macoute[31]. La banda treslladóse a Waterford per pocu tiempu, mientres O'Connor estudiaba nel colexu Newtown, pero abandonólu ensiguida y siguiólos hasta Dublín, onde les sos actuaciones recibieron crítiques positives. L'interés de Farrelly poles músiques del mundu inspiró'l son de la banda, anque la mayoría del so públicu piensa que'l rasgu más destacáu d'ellos yera la manera de cantar de Sinéad O'Connor y la so presencia nel escenariu.[31][35]

El 10 de febreru de 1985 muerre n'accidente de coche la madre d'O'Connor, fechu que la dexa enforma cuitada magar la so rellación tirante. Llueu d'esto dexa la banda, que permaneció xunida magar les declaraciones contraries d'O'Connor n'entrevistes posteriores, y treslladóse pa Londres.

Carrera musical

[editar | editar la fonte]

Los díes d'O'Connor como cantante en Ton Ton Macoute llamó l'atención de la industria discográfica, y foi contratada finalmente por Ensign Records. Tuvo como manager a Fachtna O'Ceallaigh, antiguu direutor de Mother Records, discográfica creada por U2. Xusto depués de ser contratada, O'Connor embarcóse nel so primer gran trabayu, que foi poner voz na canción Heroine, escrita xunto al guitarrista de U2, The Edge, pa la banda sonora de la película Captive. O'Ceallaigh, que fore despidíu por U2 por quexase d'ellos nuna entrevista, tenía'l vezu de ser enforma francu nos sos puntos de vista sobre la música o política, vezu qu'adoptaría tamién O'Connor; asina, la irlandesa defendió les aiciones del IRA Provisional, y dixo que la música de U2 yera "grandona"[28]. Mas sero desdíxose de los comentarios sobre l'IRA diciendo que taben basaos en tontaes, y que ella yera "bien moza p'atalantar afayadizamente la difícil situación d'Irlanda del Norte".[36]

Les coses yeren tamién polémiques nel estudiu. Sinéad empareyóse col veteranu productor Mick Glossop, del que se burllaría públicamnete más tarde. Teníen diferentes visiones sobre'l so discu debut y les grabaciones feches foron refugaes depués de cuatro meses de trabayu. Demientres quedó embaranzada de John Reynolds, el so batería (que marchó tocar a la banda Transvision Vamp). Por mor sobre too de la llabia d'O'Ceallaigh, la discográfica permitió qu'O'Connor produciera'l so propiu álbum, magar daquella tuviere 20 años y tuviere embaranzada de siete meses.

The Lion and the Cobra nun foi recibíu mui bien pola corriente dominante de la música pop, pero l'álbum llegó a ser discu d'oru y foi nomada nos Grammy (Meyor voz femenina de rock). El single Mandinka foi tou un ésitu nes radios universitaries de los Estaos Xuníos, y I Want Your (Hands on Me) tuvo tamién una bona acoyida tanto nos ambientes universitarios como urbanos col remix fechu pol raperu MC Lyte. Na so primer apaición na televisión norteamericana, O'Connor cantó Mandinka nel programa "Late Night with David Letterman", en 1988.[37] La canción Troy publicóse tamién como single nel Reinu Xuníu y n'Irlanda. Un remix disco d'ésta convertiríase nun hit dance perimportante nos EXA en 2002.

Los dos primeros discos d'O'Connor (The Lion and the Cobra, de 1987, y I Do Not Want What I Haven't Got, de 1990) llamaron enforma l'atención y consiguió munches crítiques positives. Afalagóse la so voz y les sos canciones orixinales. Emponderóse tamién el so aspeutu: la so cabeza afaitada como seña d'identidá, davezu con una espresión enfadada, y vistida a vegaes con ropa poco corriente nin atopadizo.

En 1989 O'Connor xuntóse con Matt Johnson, líder del grupo The The, como vocalista invitada nel álbum Mind Bomb, faciendo un dúu en Kingdom of Rain.

Nel álbum I Do Not Want What I Haven't Got apaez el so ésitu internacional Nothing Compares 2 U, una versión de la canción escrita por Prince y grabada y producida orixinalmente pola banda d'ésti, The Family. La canción taba sofitada amás pol videu antolóxicu fechu por John Maybury, que consistía práuticamente nun planu de la cara de Sinéad cantando la canción, y se convirtió nun ésitu a nivel mundial, algamando'l númberu 1 en bien de países. N'Irlanda algamó'l primer puestu en xunetu de 1990 y caltendríase per once selmanes; ye l'ochenu single más esitosu de la década. Tevo un ésitu asemeyáu nel Reinu Xuníu, fincándose nel númberu 1 per cuatro selmanes, y n'Alemaña per once. N'Australia algamó'l númberu 1 nel Top 100. Tamién consiguió'l puestu númberu 1 nel Billboard Hot 100 nos Estaos Xuníos. Sinéad foi nomada pa dellos Grammy, como'l de meyor discu del añu y el de meyor voz pop femenina. Finalmente ganó'l Grammy al meyor álbum de música alternativa, anque boicotió la entrega del premiu.

Hanck Shocklee, miembru del grupu Public Enemy, fixo un maxisingle col siguiente single del discu, The Emperor's New Clothes, que se xuntó col funk célticu de la canción I Am Stretched On Your Grave. Anterior pero incluyida en I Do Not Want What I Haven't Got foi Jump in the River, qu'apaeciera orixinalmente na banda sonora de Married to the Mob; la versión maxisingle incluyía un remix fechu por Karen Finley. Tamién en 1990, O'Connor participó en Hush-a-Bye Baby, una pequeña cinta independiente irlandesa rodada en Derry y dirixida por Margo Harkin.

En 1990 participó xunto a otros munchos artistes invitaos nel espectáculu masivu The Wall, organizáu en Berlín por Roger Waters, exmiembru de Pink Floyd. (En 1996 sería invitada de nuevo en Broken China, álbum en solitariu de Richard Wright, tamién del grupu Pink Floyd). En 1991, la so realización de la canción d'Elton John Sacrifice foi emponderada como ún de los meyores trabayos nel discu tributu Two Rooms: Celebrating the Songs of Elton John & Bernie Taupin.

En 1990, participó nel álbum benéficu pol SIDA Red Hot + Blue n'homenax a Cole Porter, con una versión de la canción You Do Something to Me, discu producíu por la Red Hot Organization. En 1998, collaboraría con esta organización otra vegada, coproduciendo y actuando nel Red Hot + Rhapsody. Red Hot + Blue siguió al asoleyamientu de Am I Not Your Girl?, un álbum coles balades y les canciones d'estilu pop primitivu que sintiera demientres medraba. Tamién en 1992, participó nel discu Us de Peter Gabriel, poniendo los coros nes canciones Come Talk To Me y Blood of Eden.

Tamién en 1990, foi criticada tres d'anunciar que nun actuaría si enantes de los sos conciertos se ponía l'himnu nacional norteamericanu. Frank Sinatra amenazóla con «patia-y el culu».[28] Depués de recibir cuatro nominaciones a los Grammy, retiró'l so nome de la participación.[28]

Depués de nueve años viviendo ente Londres y Los Ángeles, O'Connor tornó pa la so ciudá natal de Dublín a finales de 1992, pa vivir cerca de la so hermana y poder centrase na educación del so fíu Jake, que tenía daquella seis años. Nos meses vinientes dedicóse al Bel Canto asistiendo nel conservatoiru Parnell col profesor Frank Merriman. Nuna entrevista concedida al The Guardian, publicada'l 3 de mayu de 1993, dixo que les lleiciones de cantu de Merriman foran la sola terapia que recibía, describiendo a Merriman como «el maestru más increyible del universu».[38]

Participa na banda sonora de la película de 1993 In the Name of the Father, cola canción You Made Me the Thief of Your Heart, con bien de contribuciones de Bono, líder de U2.

El so discu de 1994 Universal Mother, más convencional, nun llogró devolve-y la popularidá ente'l públicu. Tuvo de xira col festival Lollapalooza en 1995, pero tuvo de dexalu al quedar embaranzada. En 1997 publica un discu de duración menor, Golpel Oak, con canciones con arreglos acústicos. Como col anterior discu, nun recuperó la nomadía anterior. En 1994 apaeció en A Celebration: The Music of Pete Townshend and The Who, tamién conocío como Daltrey Sings Townshend. Foi un concierto de dos nueches de duración nel Carnegie Hall, producíu por Roger Daltrey, del grupu The Who, pa celebrar el so cincuentenu cumpleaños. Asoleyóse un CD y un videu VHS del conciertu en 1994, siguíos d'un DVD en 1998.

O'Connor apaeció na película de 1997 The Butcher Boy, de Neil Jordan, nel papel de la Virxe María.

Década 2000-2009

[editar | editar la fonte]
Sinéad O'Connor en Poznań, en 2007.

Nel añu 2000 asoleya'l so nuevu discu, Faith and Courage, col single No Man's Woman, y qu'inclúi contribuciones de Wyclef Jean, del grupu Fugees, y de Dave Steward d'Eurythmics. Na viéspora del so saoleyamientu, Sinéad declaróse lesbiana, anque más llueu se desdixo d'esa declaración.

El so álbum Sean-Nós Nua, de 2002, marca un cambéu na so interpretación, o nes sos pallabres, una desaxeración de canciones tradicionales irlandeses, incluyendo delles cantaes n'irlandés.[39] En Sean-Nós Nua, versionó una conocida canción tradicional canadiana, Peggy Gordon, interpretada como una canción d'amor lesbianu más que heterosexual. Nel documental Song of Hearts Desire, declaró que la inspiración pa la canción fore una amiga lesbiana que la cantara llamentando la pérdiga de so compañera.

En 2003 contribuyó nel discu homenax a Dolly Parton, Just Because I'm a Woman, con una versión de la canción Dagger Through the Heart. Esi mesmu añu, espubliza'l discu doble She Who Dwells in the Secret Place of the Most High Shall Abide Under the Shadow of the Almighty. L'álbum contién un primer discu con maquetes y canciones anteriores nun grabaes enantes, y un segundu con grabaciones en direutu de conciertos. Xusto depués del asoleyamientu'l discu, dio anuncia que se retiraba de la música.[40] En 2005 asoleya l'álbum Collaborations, au recopila les canciones grabaes con otros artistes como foron Peter Gabriel, Massive Attack, Jah Wobble, Terry Hall, Moby, Bomb The Bass, The Edge, U2, y The The.

A la fin viose que'l so retiru fore pa pocu tiempu, depués d'un periodu curtiu d'inactividá y un ataque de fibromialxa – O'Connor declaró nuna entrevista nel magazine Harp qu'ella numái quixo dexar de facer música pop-rock, y que depués de tratar la so fibromialxa, decidió probar con otra mena d'estilos.[41] El discu d'estilu reggae Throw Down Your Arms apaeció a la fin de 2005, y foi acoyíu favorablemente pol públicu. Basóse na cultura y estilu de vida rastafari, darréu que pasare un tiempu en Xamaica en 2004. Actuó en payares nel programa televisivu irlandés The Late Late Show cola canción Throw Down Your Arms.

En payares de 2006, O'Connor tocó siete canciones del que sería'l so nuevu álbum, Theology, nel The Sugra Club en Dublín. Trenta fans tuvieron la oportunidá de ganar entraes p'asistir xunto colos críticos musicales.[42] L'actuación asoleyóse en 2008 nun pack CD/DVD col nome de Live at the Sugar Club, y namái pudo mercase dende la so páxina web.

O'Connor xubió na so páxina web oficial dos canciones del so álbum Theology pa poder ser baxaes de baldre: If You Had a Vineyard y Jeremiah (Something Beautiful). El discu publicóse en xunu de 2007, y foi una coleición de canciones espirituales rastafaris, tanto orixinales como de versiones. El primer single del álbum, el clásicu I Don't Know How to Love Him de Tim Rice y Andrew Lloyd Webber, sacáralu'l 30 d'abril.[43] Pa promover el nuevu trabayu, O'Connor fixo una gran xira per Europa y América del Norte. Tamién collaboró nel nuevu discu d'Ian Brown, The World Is Yours, con dos canciones, incluyendo'l single antiguerra Illegal Attacks.[44]

Dende l'añu 2010

[editar | editar la fonte]

En xineru de 2010, O'Connor fixo un dúu cola cantante de rhythm and blues Mary J. Blige, producíu por Ali Shaheed Muhammad, antiguu miembru d'A Tribe Called Quest, cola canción This Is To Mother You. La recaldación de les ventes donáranse a la organización GEMS (Girls Educational and Mentoring Services).[45]

O'Connor dio anuncia de que taba trabayando nun nuevu proyeutu, nomáu Home, pa ser grabáu a principios de 2012.[46] El 10 d'ochobre de 2011, O'Connor anunció que la data pal nuevu trabayu, agora llamáu How About I Be Me (And You Be You)?, sería'l 20 de febreru de 2012.[47][48], entamando col single The Wolf is Getting Married.

La canción Lay Your Head Down, escrita por Brian Byrne y Glenn Close y cantada por O'Connor pa la banda sonora de la película Albert Nobbs, foi nomada na categoría de Meyor Canción Orixinal nos premios Golden Globe.

Polémiques

[editar | editar la fonte]

L'actuación nel Saturday Night Live

[editar | editar la fonte]

El 3 d'ochobre de 1992, O'Connor participó nel programa televisivu norteamericanu Saturday Night Live como artista invitada. Fixo una versión a cappella de la canción War de Bob Marley, tentando de facela una protesta contra los escándalos d'abusos sexuales de la Ilesia Católica, camudando la pallabra "racism" (racismu) de la lletra orixinal pola espresión "child abuse" (abusu infantil).[49] Presentó entóncenes una semeya del papa Xuan Paulu II énte la cámara mientres pronunciaba la pallabra "evil" (malváu), y depués d'ello la rompió mentes dicía «Fight the real enemy» (Llucha contra'l verdaderu enemigu), llanciando pa escontra la cámara los cachos de la foto.[50] El programa nun sabía de les intenciones d'O'Connor, darréu que nos ensayos apaecía con una semeya d'un neñu refuxáu. Rick Ludwin, vicepresidente de la NBC del programa, recuerda qu'al ver l'aición d'O'Connor, «lliteralmente salté de la siella». Paula Pell, guionista del programa, recuerda'l personal del control aldericando sobre apartar les cámares de la cantante. El públicu quedó en silenciu, nin xibló nin aplaudió; Lorne Michaels, productora executiva, recuerda que'l públicu presente clisó. Michaels, qu'ordenara nun usar el "lletreru d'aplaudir", describió l'incidente como que yera «en cierta midida, una traición», pero sicasí que tamién yera «una manifestación seria de les sos creyencies».

L'actu d'O'Connor viose a nivel nacional, que foi calificáu de "HOLY TERROR" (santu horror) na portada del periódicu New York Daily News.[51] La canal NBC recibió'l domingu siguiente más de cincocientes llamaes[52] y otres 400 el llunes, toes elles criticando severo a O'Connor;[53] La canal recibió 4.400 llamaes en total.[54] La NBC nun foi, como se creyó, multada pola Federal Communications Commission (FCC – Comisión Federal de Telecomunicaciones) por mor de l'actuación de Sinéad O'Connor; la FCC nun tien competencia énte manifestaciones calificaes como blasfemia. La NBC nun suprimió pa esa nueche l'actuación na retresmisión en diferío pa la Costa Oeste,[55] pero nes repeticiones posteriores del show usó'l material del ensayu xeneral. El 24 d'abril de 2010, MSNBC emitió la versión en direuto na entrevista con O'Connor nel programa The Rachel Maddow Show. En 1993 Sinéad espublizó una carta pública nel The Irish Times pidiendo a la xente que pararen de fastidiala col tema. Como parte de la disculpa del Saturday Night Live, nel monólogu inicial del programa de la siguiente selmana, el presentador de turnu Joe Pesci apaeció cola semeya, esplicando que la apegara. Pesci tamién dixo que si fore'l so show, «daría-y un sopapu».[56]

Nuna entrevista en 2002 nel mediu Salon, cuando se-y entrugó si cambiaría daqué de l'apaición nel SNL, Sinéad respondió que «¡coño, non!»[57] In 2010, TV Guide Network listed the incident at No. 24 on their list of 25 Biggest TV Blunders.[58]

Reaición de Madonna

[editar | editar la fonte]

Na apaición posterior de Madonna nel Saturday Night Live (nuna emisión presentada nesti casu por Harvey Keitel), depués de cantar Bad Girl, apaeció amosando una semeya de Joey Buttafuoco[59] y rompióla diciendo les pallabres "fight the real enemy". Madonna tamién atacara duramente na prensa a O'Connor pol incidente, diciendo nel Irish Times: «Cuido qu'hai maneres meyores de manifestar les idees que romper una semeya que significa muncho pa otra xente». Añadió que «si ta contra la Ilesia Católica y tien un problema con ésta, creyo que tendría de falalo».[60] El periódicu The New York Times calificó esto como "rocea profesional" y dixo «Depués de que la propia Madonna apaeciera entraxetada, apareyada, atotada y esnuda del too pa promover el so álbum Erotica y el so llibru Sex, ye O'Connor la que se llevó l'atención con una fotografía d'un home vistíu dafechu. El valtamientu que sufre O'Connor amuesa que picó la sensibilidá».[61] Bob Guccione, Jr., nuna editorial de la revista SPIN nel añu 1993, mostróse categóricu na defensa d'O'Connor, escribiendo «...Madonna atacóla xabazmente na prensa, lóxicamente pa dar mayor publicidá al so propiu llibru Sex y nuevu álbum Erotica... Pero cuando l'actuación polémica de Sinéad amenazó con quitar della atención sobre la inminete espublización de Sex, Madonna afayadizamente atopóse cola relixón de nueves...»[60] En payares de 1991, un añu enantes del incidente, O'Connor dexó afitao nel Spin Magazine: «Madonna ye de xuru'l mayor modelu de conducta pa les muyeres nos Estaos Xuníos. Per un llau, hai una muyer que la xente pon como una muyer que llucha polos derechos de les muyeres. Una muyer que groseramente dixo que yo paecía reñer con una segadora y que yera lo mesmo de sexy qu'una persiana veneciana. Y per otru llau hai una muyer qu'Estaos Xuníos pon como defensora de les muyeres qu'humilda a otra muyer...»[62]

Actuación nel tributu a Bob Dylan

[editar | editar la fonte]

Dos selmanes depués de l'apaición nel Saturday Night Live, taba previsto que cantara I Believe in You nel conciertu tributu pol 30ᵘ aniversariu de Bob Dylan nel Madison Square Garden.[63] Yá nel escenariu, recibió una mecedura d'aplausos y xiblíos. Mentes duraben estos últimos, Kris Kristofferson díxo-y que nun se dexara «valtar por esos fíos de puta», al que-y retrucó «nun toi valtiada». "[64][65] El ruíu tornosé finalamente tan fuerte qu'O'Connor vio que nun podría comenzar cola so canción programada. Pidió-y al teclista que parara y que xubiera'l volume del micrófonu, y nel intre berró pal públicu una glayida versión improvisada del War. Esta vegada interpretó la canción parándose xusto depués de la parte na que la lletra fala del abusu infantil, enfatizando'l fechu de la so anterior aición. Depués miró duro pal públicu per un momentu y baxó del escenariu. Kristofferson tentó d'acallentala mientres ésta lloraba.[66][67]

Actuación nel Garden State Arts Center

[editar | editar la fonte]

EL 24 d'agostu de 1990, taba programáu qu'O'Connor actuara nel pel entóncenes "Garden State Arts Center" (agora "PNC Bank Arts Center") en Holmdel (New Jersey, EXA). El vezu del llocal yera poner l'himnu nacional de los Estaos Xuníos enantes de les actuaciones. O'Connor, que declarara que nun sabía d'esti vezu hasta poco enantes de qu'emprimara'l conciertu, refugó continuar si l'himnu yera puestu. Los responsables del llocal consintiéron en nun poner l'himnu, y asina O'Connor pudo actuar, anque posteriormente la vetaron pa siempres.

O'Connor dixo que tenía la costume de que nun se tocara l'himnu de dal país enantes de los sos conciertos, basándose en que los himnos foron escritos y redactaos normalmente en guerres y adoptaos por llinguatos nacionalistes. Sinéad señaló que nun quixo faltar al respetu, pero añadió que «nun diba salir al escenariu depués del himnu d'un país que censura los artistes. Ye hipócrita y racista». L'incidente provocó titulares sensacionalistes, y O'Connor foi blancu de crítiques. Les sos canciones foron vetaes en delles radios.

Apaición n'After Dark

[editar | editar la fonte]
Sinéad O'Connor nel After Dark el 21 de xineru de 1995.

En xineru de 1995, O'Connor taba enforma interesada nel coloquiu televisivu sobre l'abusu infantil y la Ilesia Católica que se taba faciendo nel programa coloquiu británicu After Dark, y llamó per teléfonu pidiendo si podía participar. Unviáron-y un taxi an casa.[68] El periódicu de baldre Evening Standard de Londres escribió depués qu'«After Dark fixo una breve reapaición la pasada nueche del sábadu cuando, fiel a la so imprevisible costume, Sinéad O'Connor apaeció nel plató diez minutos enantes del pieslle».[69] La presentadora Helena Kennedy describió l'acontecimientu:

«Nesta ocasión, l'ex taoiseach Garret FitzGerald compartía sitiu con un monxu dominicu y un representante de la Ilesia Católica.» (...) «Mientres tábemos en direuto, Sinéad O'Connor llamó. Depués recibí un mensax pel pinganiellu diciéndome qu'ella venía d'aportar nel estudiu. Sinéad entró y aldericó que l'abusu nes families foi codificáu pola Ilesia porque se negaba a aceutar los testimonios de muyeres y neños.»[70]

Vida personal

[editar | editar la fonte]

Mientres que'l so afaitáu de cabeza yera inicialmente una afirmación contra les postures tradicionales sobre la muyer, años más tarde O'Connor dixo qu'apenzara a dexar crecer el pelo, pero que cuando la xente empezó a confundila con Enya, volvió afaitalo. «Nun me siento ser yo mesma ensin el pelo afaitao. Mesmo cuando seya vieya, siguiré faciéndolo.»[71]

Vida familiar y sentimental

[editar | editar la fonte]

Casó per cuatro veces. El so primer matrimoniu foi col productor de músca John Reynolds, que coprodució bien de los sos discos, incluyendo Universal Mother. Tuvieron un fíu. Separtáronse d'una manera amistosa y Reynolds siguió trabayando como'l so productor y batería. El so segundu matrimoniu foi col periodista Nicholas Sommerlad en 2001. Ente'l 2006 y principios de 2007 ella tuvo una rellación con Frank Bonadio, padre del so cuartu fíu. O'Connor almitió nel Irish Daily Mirror que se separara d'ésti nel fin de selmana del 17 de febreru de 2007 mentando dificultaes ente Bonadio y la ex d'elli, la cantante Mary Coughlan. El 22 de xunetu de 2010 O'Connor casó con Steve Cooney, que yera un vieyu amigu y collaborador,[72][73] y divorciáronse n'abril de 2011.[74] El cuartu matrimoniu foi con Barry Herridge, un terapeutairlandés, al que conoció per internet.[75] Casaron el 9 d'avientu de 2011 en Las Vegas (EXA), pero diecisiete díes más tarde dio anuncia na so páxina web que'l matrimoniu terminara, afirmando que «viviemos xuntos numái siete díes».[76] La selmana siguiente, el 3 de xineru de 2012, O'Connor espublizó una riestra d'anuncies n'internet diciendo que la pareya taba xunta de nueves.[77][78][79][80][81][82][83][84]

Sexualidá

[editar | editar la fonte]

Nuna entrevista pa la revista Curve nel añu 2000, O'Connor comentó: «Soi boyera... magar nun fui mui abierta sobre esto y la mayor parte de mio vida salí con tíos porque nun taba mui d'alcuerdu con ser una pericona. Pero en realidá soi boyera.»[85] Sicasí, llueu nuna entrevista nel The Independent, espunxo que «cuido que taba compensando dafechu declarándome lesbiana. Nun foi una maniobra publicitaria. Tentaba de facer sentir meyor a otra persona. Y provocóme llueu mancadures. Nun toi nel armariu en casu dalu». Nun artículu y nel programa de la RTÉ (Radio Televisión Irlandesa) Ryan Confidential, emitíu el 29 de mayu de 2003), espunxo qu'anque la mayoría de les sos rellaciones sexuales tuvieren sío con homes, ella tuviera trés rellaciones con muyeres. Nel númberu de mayu de 2005 de la revista Entertainment Weekly, Sinéad mentó que «Soi per trés cuartes partes heterosexual, y un cuartu d'homosexual. Inclínome un pocoñín más polos tipos peludos.».[ensin referencies]

Na emisión del 4 d'ochobre de 2007 del programa The Oprah Winfrey Show, O'Connor reveló que diba cuatro años que-y diagnosticaran trestornu bipolar, y que tentó de suicidase'l día del so trentenotercer aniversariu, l'8 d'avientu de 1999.[86]

A finales de la década de 1990 Michael Cox, obispu de la Ilesia Católica Ortodoxa y Apostólica Irlandesa (un grupu católico-independiente que nun ta en comunión cola Ilesia Católica Apostólica Romana), ordenó sacerdotesa a O'Connor. La Ilesia Católica considera la ordenación femenina tanto inválida como imposible, y reafirma que'l qu'ordene muyeres será escomulgáu.[87] L'obispu Cox contactara con Sinéad llueu de ver la so apaición nel programa Late Late Show de la RTÉ, nel que dixera al presentador, Gay Byrne, que de nun ser cantante agora, gustaría ser sacerdotesa católica. Depués de la so ordenación, tomó'l nome de "Madre Bernadette Mary".[87]

En xunetu de 2007, nuna entrevista pa la revista Christianity Today, O'Connor mentó que se consideraba a sigo mesma como cristiana y que creyía nes doctrines principales del cristianismu como la trinidá y Xesucristu. Dicía que «Cuido que Dios salva a toos magar quieran o non ser salvaos. Entós, cuando morremos, vamos pa casa... Cuido que Dios nun xulga naide.Elli quier a toos por igual.» Tamién afirmó la so creyencia nel panteísmu, atalantando l'universu físicu como un cuerpu con "enexía" divino.[88] Nuna entrevista pa Salon.com, d'ochobre de 2002, reconoció que la so fe cristiana-y daba la fuercia pa siguir viviendo y asina poder superar los abusos sufríos de cuando neña.[49]

El 26 de marzu de 2010, O'Connor apaeció nel programa de la CNN Anderson Cooper 360°, pa falar ensembre sobre los escándalos sexuales de la Ilesia Católica n'Irlanda.[89] El 28 de marzu de 2010, fixo una columna d'opinión pal númberu dominical del Washington Post au escribió sobre los escándalos d'abusos sexuales na Ilesia Católica, y de la so dómina nel Magdalene Assylum cuando yera adolescente. Escribió un artículu pal númberu del 17 de xunetu de 2011 del periódicu Sunday Independent en respuesta al escándalu d'abusos sexuales na diócesis de Cloyne, nel que describía al Vaticanu como «"un ñeru de degorrios"». Escribía que caldría establecer otra ilesia porque «Cristu ta siendo asesináu por mentirosos» nel Vaticanu.[90]

Creyencies polítiques

[editar | editar la fonte]

O'Connor ye pacifista; poro, sofita la tradición irlandesa de neutralidá nes guerres del estranxeru.[49]

Discografía

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  1. árabe: شهداء صدقات (Shuhadāʾ Ṣadaqāt, asturianu: Mártires [y] Beneficencia).
  2. Proununciáu /ʃɪˈnd/ Plantía:Respell.[26]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Sinéad O'Connor: Irish singer dies aged 56» (inglés) (26 xunetu 2023). Consultáu'l 26 xunetu 2023.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. 3,0 3,1 Identificador GND: 119006375. Afirmao en: Catalog of the German National Library. Data de consulta: 26 xunetu 2023. Llingua de la obra o nome: alemán.
  4. «Sinead O'Connor found 'unresponsive & pronounced dead at scene', cops confirm» (inglés) (27 xunetu 2023). Consultáu'l 27 xunetu 2023.
  5. «Sinéad O’Connor obituary» (inglés) (26 xunetu 2023). Consultáu'l 26 xunetu 2023. «Sinéad Marie Bernadette O’Connor, or Shuhada’ Sadaqat, musician, born 8 December 1966; died 26 July 2023.»
  6. «Sinéad O'Connor's Final Resting Place Is A Peaceful Plot In South Dublin» (inglés británicu) (10 agostu 2023). Consultáu'l 12 agostu 2023.
  7. URL de la referencia: https://www.diariolasamericas.com/cultura/revelan-que-sinead-oconnor-murio-causa-una-enfermedad-pulmonar-n5360721. Espublizáu en: Diario Las Américas. Data de consulta: 28 xunetu 2024.
  8. 8,0 8,1 URL de la referencia: https://www.diariolasamericas.com/cultura/revelan-que-sinead-oconnor-murio-causa-una-enfermedad-pulmonar-n5360721.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 «Sinéad O'Connor's Marriages: What She Said About Her Past Spouses» (inglés) (26 xunetu 2023). Consultáu'l 27 xunetu 2023.
  10. «Trennung nach 16 Tagen: Sinead O'Connor zu wild für ihren vierten Ehemann» (alemán) (28 avientu 2011). Consultáu'l 26 xunetu 2023.
  11. Identificador CONOR.SI: 16073315. Afirmao en: CONOR.SI.
  12. 12,0 12,1 URL de la referencia: https://archive.ph/20170219003236/http://www.mtv.com/vma/1990#selection-870.27-917.210. Data de consulta: 30 xunetu 2023.
  13. «Här är alla vinnare i Rockbjörnen – 1979 till 2022» (suecu) (27 mayu 2010). Consultáu'l 30 xunetu 2023.
  14. 14,0 14,1 «Sinead O’Connor Blazed a Trail for Women at the 1990 MTV Video Music Awards» (inglés) (26 xunetu 2023). Consultáu'l 30 xunetu 2023.
  15. «History» (inglés). Consultáu'l 30 xunetu 2023.
  16. URL de la referencia: https://www.grammy.com/awards/33rd-annual-grammy-awards. Data de consulta: 30 xunetu 2023.
  17. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20210619071641/https://web.ard.de/ard-chronik/index/225?year=1994&month=12&lra%5B%5D=48. Títulu: Chronik der ARD | Goldene Europa 94. Data d'espublización: 19 xunu 2021. Data de consulta: 30 xunetu 2023.
  18. «Alberto Iglesias Named Film Composer of the Year at the World Soundtrack Awards» (inglés) (21 ochobre 2012). Consultáu'l 30 xunetu 2023.
  19. «Choice Music Prize reveals Classic Irish Album winner» (inglés) (6 marzu 2023). Consultáu'l 30 xunetu 2023.
  20. «Big Blue Ball Biography, Songs, & Albums» (inglés). Consultáu'l 28 xunetu 2023.
  21. «Sinéad O'Connor Biography, Songs, & Albums» (inglés). Consultáu'l 28 xunetu 2023.
  22. «Irish singer Sinead O’Connor converts to Islam» (inglés). Consultáu'l 27 xunetu 2023.
  23. «O'Connor becomes a 'priest'» (inglés) (4 mayu 1999). Consultáu'l 27 xunetu 2023.
  24. «Jesus Is 'Like an Energy'» (inglés) (9 xunetu 2007). Consultáu'l 8 agostu 2023.
  25. Bard Wilkinson (26 October 2018). «Sinead O'Connor converts to Islam and changes name to Shuhada'».
  26. «Can fame make you happy? | Big Questions with Sinéad O'Connor». Penguin Books UK (4 de xunu de 2021).
  27. «Sinéad O’Connor obituary» (26 July 2023).
  28. 28,0 28,1 28,2 28,3 Allmusic bio
  29. Hanratty, Dave (8 September 2019). «Reaction to Sinéad O'Connor on Late Late shows we still have a long way to go on empathy and mental health». Joe.ie.
  30. News, The Gulf Observer (2023-07-27). «Sinead O'Connor dies aged 56» (inglés).
  31. 31,0 31,1 31,2 Dermott Hayes, Sinéad O'Connor: So Different, Omnibus Press, 1991
  32. «To Sinead O'Connor, the pope's apology for sex abuse in Ireland seems hollow». The Washington Post. 28 March 2010. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/03/25/AR2010032502363.html?hpid%3Dopinionsbox1%C3%A2%C2%8A%C2%82=AR. 
  33. Rolling Stones, April 1988
  34. NME, 29 October 1988
  35. Jimmy Guterman, Sinead: Her Life and Music, Warner Books, 1991
  36. Sinead O'Connor Takes Back Pro Ira Comments; consultáu: 02/11/2014.
  37.  Sinéad O'Connor Mandinka.
  38. O'Kane, Maggie (3 May 1993). «'I fit in here,' Sinéad O'Connor says of her return to Dublin». The Guardian. 
  39. Simpson, Dave (11 November 2002). «Sinéad O'Connor (review)». Guardian Unlimited (London). http://arts.guardian.co.uk/reviews/story/0,,837569,00.html. Consultáu'l 24 October 2006. 
  40. Kaufman, Gil (25 April 2003). «Sinéad O'Connor To Retire ... Again. Controversial singer says this time is the last.». MTV.com. Archivado del original el 2006-04-16. https://web.archive.org/web/20060416152350/http://www.mtv.com/news/articles/1471518/04252003/oconnor_sinead.jhtml#/news/articles/1471518/04252003/oconnor_sinead.jhtml. Consultáu'l 24 October 2006. 
  41. «harpmagazine.com». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-06-15.
  42. Rubyworks Sinéad O'Connor Live At The Sugar Club DVD Archiváu 2011-08-26 en Wayback Machine. Retrieved on 2 September 2011.
  43. «O'Connor plans cover release of the classic 'I Don't Know How To Love Him'». Sputnikmusic.com. 21 April 2007. http://www.sputnikmusic.com/news.php?newsid=3246. Consultáu'l 22 April 2007. 
  44. «Ian Brown reveals fifth album details - muse». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-06-15.
  45. Sinead O'Connor Returns With Mary J Blige: This Is To Mother You. Planet Ill (8 January 2010). Retrieved on 19 October 2010.
  46. Home Truths. The Irish Times(26 August 2011). Retrieved on 2 September 2011.
  47. News page O'Connor web site
  48. "Sinéad's feelin' good just like Aretha" October 29, 2011, Independent
  49. 49,0 49,1 49,2 Tapper, Jake (12 October 2002). «Sinéad was right». Salon.com. http://archive.salon.com/ent/feature/2002/10/12/sinead/index_np.html. Consultáu'l 24 October 2006. 
  50. «Simulating Sinéad O'Connor— Sinéad O'Connor Rips It Up». NOT BORED!:  páxs. ISSN 1084-7340. 2001-10. http://www.notbored.org/sinead.html. Consultáu'l 24 October 2006. 
  51. . NBC. 2011-02-20. 
  52. «Singer rips pope, shocks audience». The Spokesman-Review:  páxs. A4. 5 October 1992. https://news.google.com/newspapers?id=jlxWAAAAIBAJ&sjid=HvADAAAAIBAJ&dq=sinead-o-connor%20saturday-night-live%20pope&pg=3641%2C4197661. Consultáu'l 11 March 2011. 
  53. «Sinead calls still coming in». Spartanburg Herald-Journal:  páxs. A2. 6 October 1992. https://news.google.com/newspapers?id=OjkfAAAAIBAJ&sjid=A88EAAAAIBAJ&dq=sinead-o-connor%20saturday-night-live%20pope&pg=5336%2C1491113. Consultáu'l 11 March 2011. 
  54. «SENTIMENTS OF THE MOMENT. THE WORLD ACCORDING TO SINEAD O'CONNOR, 1992». New York Daily News. 14 March 2005. http://www.nydailynews.com/archives/news/2005/03/14/2005-03-14_sentiments_of_the_moment__th.html. Consultáu'l 11 March 2011. 
  55. O'Connor draws criticism, pity. 6 October 1992. https://news.google.com/newspapers?id=1SsbAAAAIBAJ&sjid=KkgEAAAAIBAJ&dq=sinead-o-connor%20saturday-night-live%20pope&pg=6761%2C1191830. Consultáu'l 11 March 2011. 
  56. Brozan, Nadine (12 October 1992). «nytimes.com». New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E0CE7D6113DF931A25753C1A964958260. Consultáu'l 28 September 2011. 
  57. Tapper, Jake. «Salon.com». Dir.salon.com. Consultáu'l 28 September 2011.
  58. «Breaking News - TV Guide Network's "25 Biggest TV Blunders" Special Delivers 3.3 Million Viewers». thefutoncritic.com (2 March 2010). Consultáu'l 10 March 2010.
  59. Hewitt, Bill (26 April 1993). «Courting Trouble - Crime & Courts, Amy Fisher, Joey Buttafuoco». People.com. Consultáu'l 28 September 2011.
  60. 60,0 60,1 Pareles, Jon (1 November 1992). «POP VIEW; Why Sinead O'Connor Hit a Nerve». The New York Times. http://www.nytimes.com/1992/11/01/arts/pop-view-why-sinead-o-connor-hit-a-nerve.html. 
  61. SPIN - Google Books. Books.google.com. Retrieved on 19 October 2010.
  62. SPIN - Google Books. Books.google.com. Retrieved on 19 October 2010.
  63. Ian Inglis. Performance and Popular Music: History Place and Time. ch. 15: The Booing of Sinéad O'Connor: Bob Dylan 30th Anniversary Concert, Madison Square Garden, New York, 16 October 1992 by Emma Mayhew
  64. Mapes, Jillian; Jason Lipshutz (26 March 2011). «20 Memorable Musician Meltdowns». Billboard páx. 5. Prometheus Global Media. Consultáu'l 22 August 2011.
  65. Kris Kristofferson, Sinéad O'Connor, Miriam O'Callaghan. Kris Kristofferson on his special relationship with Sinéad O'Connor.
  66. «Sinead O'Connor's 5 Most Memorable Moments (Video)». The Hollywood Reporter. Yahoo! TV (11 August 2011). Consultáu'l 22 August 2011.
  67.  Sinead O'Connor - Bob Dylan Tribute (1992).
  68. 'All night long', Radio Times, 15 March 2003
  69. The Evening Standard, 25 January 1995
  70. 'Baroness goes back to the twilight zone', The Sunday Times, 23 February 2003 [1] Archiváu 2011-06-29 en Wayback Machine
  71. The Bald Truth. London. 20 February 2007. http://www.guardian.co.uk/world/2007/feb/20/gender.music. Consultáu'l 22 March 2010. 
  72. «Sinéad O'Connor marries for third time». RTÉ. 23 July 2010. http://www.rte.ie/ten/2010/0723/oconnors.html. Consultáu'l 22 July 2010. 
  73. «It's third time unlucky for Sinead as she ends marriage». Irish Independent. 11 April 2011. http://www.independent.ie/lifestyle/independent-woman/celebrity-news-gossip/its-third-time-unlucky-for-sinead-as-she-ends-marriage-2619391.html. Consultáu'l 11 April 2011. 
  74. «Sinead O'Connor's third marriage breaks up» (14 April 2011). Consultáu'l 7-12-2011.
  75. Eriksen, Alanah (9 December 2011). «Fourth time lucky? A girly Sinead O'Connor marries online boyfriend of three months in quickie Vegas wedding Read more: http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-2071177/Sinead-OConnor-wedding-Singer-marries-online-boyfriend-Barry-Herridge-Las-Vegas.html#ixzz1hjy1HVr7». Daily Mail (London). http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-2071177/Sinead-OConnor-wedding-Singer-marries-online-boyfriend-Barry-Herridge-Las-Vegas.html. Consultáu'l 27 December 2011. 
  76. «Sinéad O'Connor official website» (26 December 2011). Consultáu'l 26 December 2011.
  77. Nothing compares to you after all: Sinead O'Connor reunites with 4th husband of 16 days Irish Independent, 2012-01-04.
  78. Spent beautiful evening of love making with nine other than husband! Who turned up angelically we decided to be boyfriend and girlfriend Twitter.com, 2012-01-03.
  79. guess whohad a mad love making affair with her own husband last night? Twitter.com, 2012-01-03.
  80. Yay!!! we decided to be boyfriend and girlfriend again an stay married but we did rush so we gonna return to b friend g friend Twitter.com, 2012-01-03.
  81. an be sickenly happy an go counsellin an move in in like a yr like regular people.. but stay married an we all in love an fuck every other Twitter.com, 2012-01-03.
  82. motherufcker who dont like it.. so me all happy!! me love me hubby.. he love me... fuck who no like it.. God is good! Twitter.com, 2012-01-03.
  83. so sinead got laid!!! Twitter.com, 2012-01-03.
  84. yay!!! me husband is a big hairy cave man an came to claim me with his club : ) and now im in cave-land. yay!! we both go panto! Twitter.com, 2012-01-03.
  85. «Sinéad O'Connor Comes Out in an Exclusive Interview With Curve, the Nation's Best-Selling Lesbian Magazine.». PR Newswire. 8 June 2000. http://www.accessmylibrary.com/coms2/summary_0286-27901349_ITM. Consultáu'l 26 February 2008. 
  86. Rayner, Ben. "The gospel according to Sinead". Toronto Star. 21 Oct 2007
  87. 87,0 87,1 «O'Connor becomes a 'priest'». BBC News,. 4 May 1999. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/328709.stm. Consultáu'l 24 October 2006. 
  88. Jesus Is 'Like an Energy' | Music. Christianity Today (7 September 2007). Retrieved on 19 October 2010.
  89. «CNN.com Video». CNN. https://www.cnn.com/video/#/video/us/2010/03/26/ac.sinead.oconnor.intv.cnn?iref=allsearch. 
  90. We must destroy nest of devils in the Vatican, for Christ's sake Sunday Independent, 17 July 2011.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]