Sprachbund

Un sprachbund ('unión d'idiomes' n'alemán, pronunciáu AFI: [ʃpraːx.bʊnt], pl. sprachbünde [ˈʃpraːxˌbyndə]) defínese como un grupu d'idiomes qu'adquirieron delles semeyances nos sos sistemes gramaticales o fonéticos por causa de la proximidá xeográfica. La noción de sprachbund foi propuesta per vegada primera pol llingüista rusu Nikolái Trubetskói nel so artículu La Torre de Babel y la mezcolanza de llingües («Вавилонская башня и смешение языков») en 1923.

Igualmente úsase'l términu área [de converxencia] llingüística pa designar a la zona xeográfica onde se produció un desenvolvimientu converxente de llingües pertenecientes a distintes families, y que por tanto puede argumentase formen un sprachbund.

Los idiomes que formen parte d'un sprachbund pueden tar o non rellacionaos xenéticamente o tener rellaciones bien distantes. Ye importante señalar que'l términu sprachbund nun s'aplica si toles llingües tán emparentaes, y que les sos similaridades pueden esplicase en términos de retención de carauterístiques heredaes de la protollingua de la que toes deriven. Por eso a la de decidir si ciertu grupu de llingües constitúi un sprachbund, ye importante conocer si esiste ente elles rellación xenética.

Exemplos d'árees llingüístiques

[editar | editar la fonte]

Exemplos d'árees llingüístiques o sprachbünde son:

Una llista más amplia de les árees xeográfiques comúnmente aceptaes y bien documentaes ye la siguiente:[1]

  • Los Balcanes (Europa)
  • Etiopía (África)
  • Mesoamérica (América)
  • Noroeste del Pacíficu (América del Norte)
  • Cuenca del Vaupés (Amazonia)
  • Sureste asiáticu (Asia)
  • Tierra de Arnhem oriental (Australia)
  • Ríu Daly (Australia)

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Heine y Nurse, 2007, páxs. 15-16

Bibliografía

[editar | editar la fonte]