Esti artículu presenta dalgunos problemes. Problemes del artículu: referencies |
La Teoría Social ye una ciencia que se dedica al estudiu de la sociedá humana, entendida como'l conxuntu d'individuos que viven arrexuntaos en diversos tipos d'asociaciones, coleutividaes ya instituciones. Esta ciencia estudia'l desenvolvimientu, la estructura y la función de la sociedá.
Ye necesariu estremar ente Teoría sociolóxica y Teoría social. Nel primer casu faise referencia a una teoría xeneral subxacente a tolos fenómenos sociolóxicos, ente que nel segundu casu tratar d'un conxuntu de teoríes de menor xeneralidá que describen aspeutos parciales dientro del ampliu espectru que tomen les ciencies sociales. Asina, l'estudiu sobre'l suicidiu, per parte d'Émile Durkheim (El suicidiu. Estudiu de socioloxía) ye un exemplu de teoría social, yá que centra l'atención nun aspeutu particular de la sociedá. La teoría sociolóxica, otra manera, habría de ser la teoría compatible con toles teoríes parciales que fueren verificaes, d'ende que tal teoría ye un oxetivu a algamar.
Nótese qu'esto tamién asocede nel ámbitu de la física teórica, onde esisten delles teoríes parciales, con algames llindaos, mientres se busca la Teoría del tou; una teoría xeneral que venceye y enconte a les distintes teoríes particulares que pudieron ser verificaes.
La Teoría social arreya'l desenvolvimientu de delles perspectives importantes dientro de la Hestoria de la Teoría social contemporánea:
Puramente nun se comprobaron toes estes teoríes como hipótesis de trabayu a la manera de les ciencies físiques. Sí se fixo a nivel de contraste del pensamientu social (ciencia social) cola realidá social (mundu real).
L'establecimientu de les teoríes tien una xénesis particular nes Ciencies sociales, que son los procesos rexenerativos, tomaos de les ciencies naturales y de la teoría xeneral de sistemes, que pueden aportar a consideraos como axomes. Otra propiedá particular ye que les ciencies sociales actúen unificadamente o en grupos, axuntando a delles d'elles en cada casu.
El métodu sociolóxicu ye'l métodu científicu, común al pensamientu social y al científicu. La conexón de la ciencia social cola filosofía ye clara na definición de términos básicos. Los enfoques propuestos, que son ampliables, fueron bien ellaboraos y criticaos na hestoria del pensamientu social por una pléyade d'autores (escueles). Atayóse tamién la cuestión pol rangu de les teoríes: les grandes teoríes de la llista, d'algame mediu y de micro nivel. Demostróse nos manuales de socioloxía la posibilidá —non escluyente— d'analizar el fechu social por trés o más perspectives o métodu de triangulación.
D'alcuerdu a la concepción ideolóxica-política de los autores, esisten diverses concepciones sobre Teoría Social y Sociedá, como podemos alvertir de siguío:
[...] les esixencies que suel formular la ciencia sociolóxica nun son sinón l'allongamientu y el reflexu teóricu y el poder práctico qu'algamaron nel sieglu XIX les mases frente a los intereses del individuuRitzer G., 2000: 40-43
Desenvolvióse una metodoloxía bien importante. La quiciabes deseable preponderancia de la socioloxía, dientro de les ciencies sociales, ye un fechu d'unificación por una ciencia social. Borgatta & Mongomery analicen les correspondencies de la Socioloxía coles otres Ciencies Sociales y paez ser que la primera ye la más permeable, recibe mayor númberu de contribuciones y asimilar meyor.
Les crítiques consisten en que nun hai un sistema teóricu únicu pa la socioloxía, que fuera probáu pola esperimentación o investigación empírica, sinón puntos de vista como esfuercios conceptuales pa desenvolver principios científicos y modelos que describan eventos empíricos como la crítica de la opresión social y una meta analís (teoría de teoríes {escueles}). Ye ciertu, de xuru, pero tamién ye la manera de faer propiu de la ciencia social.
Ye oportunu mentar los distintos significaos atribuyíos a la pallabra teoría dientro del ámbitu sociolóxicu. Debemos, sicasí, tratar de da-y el mesmu significáu que se-y da nel restu de les cañes de la ciencia esperimental, tal el de descripción resumida que parte d'aspeutos observables y cuantificables, que se pudo entamar en forma axomática. Tales significaos corrientes (según R. K. Merton) méntense de siguío la mayoría de la xente ta zarrada nuna pequeña burbuya d'ignorancia que solo s'españar cuando ellos mesmu cain nuna desafortunada cadena de sucesos inesperaos y desastrosos: