Tratáu de paz

Semeya de la tabla d'unu de los trataos de paz más antiguos de los que se tien rexistru históricu: el tratáu de Qadesh. Espuestu nel Muséu arqueolóxicu d'Istambul.
Tabla d'unu de los trataos de paz más antiguos de los que se tien rexistru históricu: el tratáu de Qadesh. Espuestu nel Muséu arqueolóxicu d'Istambul.

Un Tratáu de Paz ye un alcuerdu ente dos o más partes contrarios, polo xeneral países o gobiernos, que remata formalmente un estáu de guerra ente les partes. Ye distintu d'un armisticiu, que ye un alcuerdu pa detener les hostilidaes, o una rindición, na qu'un exércitu comprometer a arrenunciar a les armes, o un alto'l fueu (tregua) nel que les partes pueden ponese d'alcuerdu pa dexar de forma temporal o permanente la llucha.

Elementos de los trataos

[editar | editar la fonte]

El conteníu d'un tratáu depende polo xeneral de la naturaleza del conflictu ta concluyendo. Nel casu de grandes conflictos ente numberoses partes puede haber un tratáu internacional que cubra tolos aspeutos o trataos individuales roblaos ente les distintes partes.

Hai munchos aspeutos posibles que pueden incluyise nun tratáu de paz. Dalgunos d'estos pueden ser:

  • Procesos de resolución de futuros conflictos.
  • Accesu y repartida de recursos .
  • Situación de los refuxaos.
  • Situación de los prisioneros de guerra.
  • La resolución de deldes esistentes .
  • Definición de comportamientos proscriptos.
  • Continuación de l'aplicación de trataos esistentes

Nos tiempos modernos ciertes situaciones de conflictu insolubles pueden empezar con un alto'l fueu y depués tratase al traviés d'un procesu de paz onde cada parte toma una serie de pasos discretos p'algamar finalmente l'oxetivu de la paz y la firma d'un tratáu. Nel casu d'una guerra civil nun suelen utilizase trataos de paz pos esto implicaría que les partes reconozan la condición d'Estaos ente sigo. En casos como'l de la guerra de secesión d'Estaos Xuníos, polo xeneral rematar cola rindición del exércitu del bandu perdedor. Otra manera, el casu d'ésitu de la secesión o declaración d'independencia de cutiu formalízase per mediu d'un tratáu de paz.

Negociación d'un tratáu de paz

[editar | editar la fonte]

Una de les partes fundamentales d'un tratáu de paz ye la negociación, onde se planteguen les voluntaes y condiciones de caúna de les partes batalloses, basándose nuna serie d'ufiertes y contraofertas que dexen a dambes partes llegar a un alcuerdu pa frenar de manera permanente les hostilidaes.

Como señala Franco "La paz nun ye [entós] solo la non-guerra, el fin de los intentos de resolver por aciu les armes y la fuercia los conflictos internos y ente países",[1] entendemos entós que magar el tratáu de paz nun garantiza que se llogre un estáu de paz inmediatu, este pon fin a les hostilidaes. D'igual forma l'autor indica que "... el fin de la guerra namái ye l'empiezu de la paz si simultáneamente crecen la xusticia, la equidad y l'imperiu de los derechos de toos percima de los intereses de pocos",[1] reforzando con esto que'l tratáu ye a cencielles el primer pasu dempués d'un conflictu pa llograr un estáu de paz futuru ente les partes batalloses..

Esta negociación atópase definida por trés carauterístiques: incertidume, compromisu y indivisibilidad,[2] esto ye, que nun se sabe exactamente'l sentíu de la negociación nin la so resultancia final puede predicise; que los Estaos firmantes van obligase mendiante el compromisu formal a acatar lo afigurao nel tratáu; y, que'l tratáu una vegada robláu y ratificáu nun puede dixebrase en partes distintes pal so cumplimientu nin puede ser aplicáu de forma parcial.

Acordies cola teoría, esisten dos principales formes de negociación de paz; aquella que se formula d'alcuerdu según la disponibilidad de recursos y roles nel campu de batalla, mesma que va empezar a realizase direutamente ente los mandos militares qu'ende s'atopen pa dempués esguilar a les esferes diplomátiques y polítiques de los Estaos batallosos; y la denominada Xuegu de Markov, que ye aquella que s'atopa basada na teoría del procesu de decisiones de Markov,[3] basáu na estratexa pa evitar nuevamente un colapsu militar.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 Francu, S (2007). «Dos derechos al aviesu: reflexones sobre los derechos a la vida y a la paz nel mundu actual». Salú Coleutiva. 
  2. Ponsati, Clara y Sanchez-Pages, Santiago (2012). «Optimism and commitment: An elementary theory of bargaining and war». Series. 
  3. Kousha Etessami. «Algorithmic Game Theory and Applications Lecture 15: a brief taster of Markov Decision Processes and Stochastic Games» (inglés). Consultáu'l marzu de 2016.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]