Viola riviniana ye una flor del xéneru Viola de la familia de les violacees. Ye natural de toa Europa y de la rexón del Mediterraneu, (Arxelia, Marruecos, Tunicia y El Líbanu.
Planta yerbácea, perenne, de tendida a ascendente, d'unos 20 cm.
Fueyes simples, peciolaes, de llimbu suborbicular y base acorazonada; les basales, en roseta y les caulinares, alternes; con estípules filamentosas.
Flores inodoras, solitaries, de color azul violeta, d'hasta 25 mm de diámetru, zigomorfes (de simetría billateral). Periantu con 5 sépalos agudos y 5 pétalos, l'inferior de los cualos presenta un espolón. Androcéu formáu por cinco estames, coles anteres aplicaes alredor del ovariu, que ye unilocular, con estilu senciellu. Florien nel periodu d'abril a mayu nel hemisferiu norte.
Frutu llampiñu, d'unos 10 mm, tipu cápsula, dehiscente en tres valves, espulsando les granes, que son de color castañu y miden unos 2 mm.
El so hábitat, son los montes, sebes y árees arbustives, tantu en carbayeres y fayedales de monte, como montes de ribera ya inclusive quejigares.
Viola riviniana describióse por Rchb. y espublizóse en Iconogr. Bot. Pl. Crit. 1: 81, nel añu 1823.[1][2]
Foi nomada n'honor del botánicu alemán, Augustus Quirinus Rivinus (1652-1722).
Melecinal contra la tos, sudorífica y expectorante. Llógrense esencies que s'utilicen en perfumería.
Son purgantes y vomitives cuando se comen, polo cual el ganáu evitar.
Wikispecies tien un artículu sobre Viola riviniana. |