Xeografía de la India

Xeografía de la India
 
[editar datos en Wikidata]
Mapa físicu nel qu'apaecen los principales accidentes xeográficos del país.
Mapa climatolóxicu.
Cadenes montascoses de la India.
Principales ríos de la India.
Temperatures en °C permediu na India.
Rexones xeolóxiques.

La India ye una república federal del Sur d'Asia, qu'entiende —al pie de Paquistán, Bangladex y otros países más pequeños— el denomináu subcontinente indiu o rexón del Indostán. Ye'l segundu país más pobláu del mundu (dempués de China) y el séptimu más estensu.[1] Dende'l puntu de vista xeográficu nun ye una península.

El país estender al norte del ecuador ente 8°4' y 37°6' Lat N y 68°7' a 97°25' Long Y.[2] Llenda al norte con Nepal y Bután;[3] al sur col estrechu de Palk y el golfu de Mannar, que lo dixebra de Sri Lanka y l'océanu Índicu; al oeste col mar Arábigu y Paquistán; al este con Birmania, el golfu de Bengala y Bangladex, que casi dixebra por completu'l noroeste de la India del restu del país. Oficialmente denomada Bharat Ganarajiyá (República de la India, n'hindi), ye miembru de la Commonwealth. Xunto a Jammu y Caxmir (que'l so estatutu xurídicu-territorial definitivu entá nun se determinó), la India tien una superficie de 3.165.596 km². La capital de la India ye Nueva Delhi y la mayor ciudá Bombay (o Mumbai).

Como condiciones climátiques, tantu nel sentíu estacional como rexonal. Esta diversidá varia dende zones tropicales hasta árees templaes; les temperatures más baxes rexistrar na zona del cordal de los Himalayas. Sacante nes rexones más montascoses, la mayor parte de la India tien un clima intertropical y subtropical.[4] Les variaciones estacionales, resultáu de los monzones suroccidentales y nororientales, inflúin enforma na temperatura, mugor y precipitaciones en tol subcontinente. De manera xeneral, les estaciones de la India pueden clasificase como lluvioses y seques. La estación lluviosa, que va dende xunu hasta payares, ye la estación del monzón del suroeste, vientu cargáu de mugor que sopla dende l'océanu Índicu y el mar Arábigu. El monzón empieza a principios de xunu na mariña occidental de la península y afecta gradualmente a casi tol país. Mientres esta estación les agües pueden ser bien fuertes (a lo llargo de les fasteres de los Ghats occidentales de cutiu pueden llegar hasta más de 3.175 mm). En Cherrapunji, nos montes Khasi del nordeste de la India, les precipitaciones añales son d'unos 10.920 mm. La precipitación media añal a lo llargo de les fasteres del sur del Himalaya ye d'unos 1.525 mm. El monzón del suroeste delles vegaes amenorga la so actividá, lo que da llugar a seques y, de resultes, un amenorgamientu de la producción que provoca graves situaciones de fame a la población.[5] Sicasí, les agües tamién traen consigo efeutos negativos, como por casu la proliferación de los mosquitos portadores de malaria. Otru efeutu negativu de calter climáticu ye'l contraste ente les temperatures diurnu y nocherniegu, que puede causar problemes respiratorios. Polo xeneral, la influencia del monzón mengua en setiembre.[4]

Xeoloxía

[editar | editar la fonte]
Mapa topográficu d'India.

India ocupa la mayor parte del subcontinente indiu, que s'atopa enriba de la placa tectónica India, una placa menor dientro de la placa Indoaustraliana.[6]

Los procesos xeolóxicos que definieron la situación xeográfica actual de la India empezaron fai setenta y cinco millones d'años, cuando'l subcontinente indiu y, de siguío, parte del supercontinente Gondwana, empezaron a movese escontra'l nordés, al traviés de lo que darréu se convertiría nel océanu Índicu.[6] El choque posterior del subcontinente cola placa Euroasiática y la subducción debaxo d'ella, dieron llugar a los Himalayas, el sistema montascosu más altu del planeta, qu'agora ye la frontera de la India nel norte y nel noroeste.[6] Nel antiguu llechu marín que remaneció darréu al sur del Himalaya, el movimientu de la placa creó una gran depresión, qu'adulces foi enllenada de sedimentos arrobinaes pelos ríos,[7] y qu'anguaño constitúi la llanura Indo-Gangética.[8] Al oeste d'esta llanura, y separáu d'ella pol cordal Aravalli, atópase'l desiertu de Thar.[9]

La placa India orixinal agora sobrevive como la India peninsular, la parte más antigua y xeolóxicamente más estable de la India, que s'estiende tan al norte como los cordales de Satpura y Vindhya nel centru de la India. Estes cordales paraleles van dende la mariña del mar Arábigu nel estáu de Gujarat, hasta la pandu rica en carbón de Chota Nagpur nel estáu de Jharkhand.[10] Escontra'l sur, el territoriu peninsular restante, el pandu del Decán, ta flanqueada a la izquierda y derecha por dos cordales costeros, los montes Ghats occidentales y orientales;[11] el pandu contién les formaciones predreses más antigües na India, dalgunes con más de mil millones d'años d'antigüedá. Los puntos estremos de la India alcontrar en 6° 44' y 35° 30' de latitud norte[nota 1] y 68° 7' y 97° 25' de llargor esti.[2]

Hidrografía

[editar | editar la fonte]
El Himalaya forma'l paisaxe montascoso del norte de la India.

La costa de la India ye de 7.517 quilómetros de llargu; d'esta distancia, 5.423 quilómetros pertenecen a la India peninsular y 2.094 quilómetros a les Islles Andamán, Nicobar y Laquedivas. Acordies coles llistes d'hidrografía navales de la India, la mariña continental consiste en: 43 % de sableres arenoses, 11% de mariñes predreses, incluyendo cantiles, y 46 % marismes o mariñes pantanoses. Los principales ríos que flúin sustancialmente al traviés de la India tienen el so orixe nos Himalayas, ya inclúin el Ganges y el Brahmaputra, que desagüen na badea de Bengala.[12] Ente los afluentes más importantes del Ganges atopen el Yamuna y el Kosi, que la so pendiente desaxeradamente baxa provoca hinchentes catastróficos cada añu. Los ríos peninsulares más importantes que les sos pendientes más empinaes eviten hinchentes son el Godavari, el Mahanadi, el Kaveri y el Krishná, que tamién desagüen na badea de Bengala;[13] y el Narmada y el Tapti, que desagüen nel mar Arábigu.[14] Amás, na mariña oeste de la India tamién s'atopen los banzaos del Rann de Kutch, ente que del llau este del país topa'l delta del Sundarbans, qu'India comparte con Bangladex.[15] Adicionalmente, India tien dos archipiélagos: les Laquedivas, atolones de coral na mariña suroeste d'India, y les Islles Andamán y Nicobar, una cadena d'islles volcániques nel mar de Andamán.[16]

Clima

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Clima de la India

Nel clima de la India inflúin fuertemente los Himalayas y el desiertu de Thar, que favorecen el desenvolvimientu de los monzones.[17] Los Himalayas previenen la entrada de los fríos vientos catabáticos d'Asia Central, calteniendo la mayor parte del subcontinente indiu más caliente que la mayoría de les llocalidaes que s'alluguen en llatitúes similares.[18][19] El desiertu de Thar desempeña un papel crucial p'atraer los vientos de monzón cargaos de mugor dende'l suroeste, que ente xunu y ochobre, apurren la mayoría de les precipitaciones del país.[17] Los cuatro principales zones climátiques que predominen na India son: el tropical húmedu, el tropical secu, el subtropical húmedu y el montano.[20]

Flora y fauna

[editar | editar la fonte]
El pavu real Indiu, el tigre de Bengala y la flor de lotu son dalgunos de los símbolos nacionales de la India.

El territoriu de la India atópase dientro de la ecozona Indomalaya, polo que presenta una gran muestra de biodiversidá. Como unu de los dieciocho Países Megadiversos, ye llar del 7,6% de tolos mamíferos, del 12,6% de toles aves, del 6,2% de tolos reptiles, del 4,4% de tolos anfibius, 11,7% de tolos pexes y del 6% de fanerógames esistentes nel mundu.[21] En munches de les ecorrexones del país esisten niveles desaxeradamente altos d'endemismu; polo xeneral, el 33% d'especies de plantes d'India son reinales.[22][23]

La cubierta de montes n'India va de la selva tropical de les islles Andamán, los Ghats occidentales y el nordés d'India, a los bosque de coníferes del Himalaya. Ente estos estremos atopen el monte caducifoliu húmedu d'India oriental; el monte caducifoliu secu del centru y sur de la India; y el monte xerófilo del Decán central y l'llanura occidental del Ganges.[24] Acordies con l'últimu informe, menos del 12% de la masa continental de la India ta cubiertu por trupos montes.[25] Ente los árboles más importantes na India atopa'l nim melecinal, llargamente utilizáu nes zones rurales pa la yerbolera y la ellaboración de ximistríes. La figal de pipal, que s'amuesa nos sellos de Mohenjo-daro, foi l'árbol onde, según la tradición, Buda atopó la llume.

Munches especies d'India son descendientes de los taxones orixinarios de Gondwana, del que s'esprendió la placa India. El movimientu posterior de la placa escontra l'actual India peninsular y el choque cola masa de tierra de Laurasia, dio entamu a un intercambiu masivu d'especies. Sicasí, el vulcanismu y los cambeos climáticos de hai 20 millones d'años provocaron la estinción de munches especies reinales de la India.[26] A partir d'entós, dellos mamíferos ingresaron a la India dende Asia al traviés de dos pasos zooxeográficos a entrambos llaos de los emerxentes Himalayas.[24] Arriendes d'ello, ente les especies indies, namái'l 12,6% de mamíferos y el 4,5% de les aves son reinales, oldeando col 45,8% de los reptiles y el 55,8% d'anfibios reinales.[21] Ente les especies reinales más notables atópense'l monu de la fueya de Nilgiri y sapu del marrón y carmín de los Ghats occidentales. Amás, n'India esisten 172, ó 2,9 %, especies amenaciaes.[27] Néstes inclúyense'l lleón asiáticu, el tigre de Bengala y el utre bengalí, que casi llega a la estinción n'inxiriendo la carroña de ganáu tratáu con diclofenaco.[28]

Nes últimes décades, les invasiones humanes crearon una amenaza pa la vida montesa de la India, en respuesta, el sistema de parques nacionales y árees protexíes, establecíu per primer vegada en 1935, amplióse considerablemente. En 1972, el gobiernu de la India promulgó la Llei de proteición de la vida montesa[29] y el Proyeutu tigre, pa protexer l'hábitat crucial d'estos animales; amás, en 1980 promulgóse la Llei de caltenimientu de los montes.[30] Xunto con más de quinientos santuarios de vida montesa, n'India esisten trelce reserves de la Biosfera,[31] cuatro de les cualos son parte de la Rede Mundial de Reserves de la Biosfera; amás de que 25 güelgues tán rexistraos sol conveniu de Ramsar.[32]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ «India Details on Official India Government website». Government of India. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunu de 2007. Consultáu'l 9 de xunu de 2007.
  2. ↑ 2,0 2,1 compiled and edited by Research, Reference and Training Division. (2007). India Yearbook 2007. Publications Division, Ministry of Information & Broadcasting, Govt. Of India, páx. 1. ISBN 81-230-1423-6. Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «yearbook» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  3. ↑ «Ministry of Home Affairs (Department of Border Management)». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xunetu de 2011. Consultáu'l 9 de xineru de 2008.
  4. ↑ 4,0 4,1 Manorama Yearbook 2006 (India - The Country), páx. 518.
  5. ↑ Manorama Yearbook 2006 (India - Geology), páx. 521.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Ali, Jason; Jonathan C. Aitchison (2005). «Greater India» (n'inglés). Earth-Science Reviews 72 (3-4):  páxs. 170–173. doi:10.1016/j.earscirev.2005.07.005. 
  7. ↑ Schwartzberg, p. 7
  8. ↑ Prakash, B.; Sudhir Kumar, M. Someshwar Rayo, S. C. Giri (2000). «Holocene tectonic movements and stress field in the western Gangetic plains» (n'inglés). Current Science 79 (4):  páxs. 438–449. http://www.ias.ac.in/currsci/aug252000/prakash.pdf. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009. 
  9. ↑ Dikshit; Schwartzberg, p. 11
  10. ↑ Dikshit; Schwartzberg, p. 8
  11. ↑ Dikshit; Schwartzberg, páxs. 9–10
  12. ↑ Dikshit; Schwartzberg, p. 15
  13. ↑ Dikshit; Schwartzberg, p. 16
  14. ↑ Dikshit; Schwartzberg, p. 17
  15. ↑ Dikshit; Schwartzberg, p. 12
  16. ↑ Dikshit; Schwartzberg, p. 13
  17. ↑ 17,0 17,1 Chang, páxs. 391–394
  18. ↑ Posey, p. 118
  19. ↑ Wolpert, p. 4
  20. ↑ Heitzman; Worden, p. 97
  21. ↑ 21,0 21,1 Dr S.K.Puri. «Biodiversity Profile of India» (inglés). IISC Ernet.in. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009.
  22. ↑ (1983) Guía botánica de la India: Flora and Vegetation of India — An Outline. Howrah, páx. 24.
  23. ↑ Valmik, Thapar (1997). Land of the Tiger: A Natural History of the Indian Subcontinent. ISBN 978-0520214705.
  24. ↑ 24,0 24,1 Tritsch, M. Y. (2001). Wildlife of India. Londres: Harper Collins, páx. 192. ISBN 0007110626.
  25. ↑ Dhananjay Mahapatra (2007). «Deforestation to blame for early summer» (inglés). Time of India. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009.
  26. ↑ K. Praveen Karanth. (2006). «Out-of-India Gondwanan origin of some tropical Asian biota» (inglés). Current Science. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009.
  27. ↑ (1993) Groombridge, B.: The 1994 IUCN Red List of Threatened Animals. Gland (Suiza) y Cambridge: IUCN, páx. 286.
  28. ↑ «Utre bengalí (Gyps bengalensis)». Animales n'Estinción (2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-08-19. Consultáu'l 9 de marzu de 2010.
  29. ↑ «The Wildlife Protection Act, 1972 - Introduction» (inglés). Help in Law.com (2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-11. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009.
  30. ↑ «Forest (Conservation) Act, 1980: AdvocateKhoj- India's Dedicated Case Post System For Consumers» (inglés). Advokate Khoj.com (2007). Archiváu dende l'(Conservation) Act, 1980 orixinal, el 27 de payares de 2015. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009.
  31. ↑ CPREEC (2007). «Biosphere Reserves of India» (inglés). CPREEC.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-25. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009.
  32. ↑ Secretariáu de la Convención de les Güelgues (2007). «The List of Wetlands of International Importance» (inglés). Ramsar.org. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunetu de 2009. Consultáu'l 16 d'avientu de 2009.
  1. ↑ El puntu más septentrional de la India ye'l Glaciar Siachen, que s'atopa dientro de la rexón apostada de Jammu y Caxmir; sicasí, el gobiernu de la India reclama que la rexón entera qu'ocupaba l'antiguu principáu de Jammu y Caxmir (incluyendo los Territorios del Norte anguaño alministraos per Paquistán) pertenez al so territoriu, polo qu'afirma que'l puntu más septentrional de la India atopar a 37° 6' N.

Fuentes

[editar | editar la fonte]