![]() | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
| |||
Alministración | |||
País | ![]() | ||
Autonomía | ![]() | ||
Provincia | ![]() | ||
Comarcas (es) ![]() | Gran Bilbao | ||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
Alcalde de Zaratamo | Jon Ajuria Fisure | ||
Nome oficial | Zaratamo (eu)[1] | ||
Nome llocal | Zarátamo (es) | ||
Códigu postal |
48480 | ||
Xeografía | |||
Coordenaes | 43°12′46″N 2°52′20″W / 43.212777777778°N 2.8722222222222°O | ||
![]() | |||
Superficie | 10 km² | ||
Altitú | 173 m | ||
Llenda con | Arrigorriaga, Basauri, Galdakao y Zeberio | ||
Demografía | |||
Población |
1611 hab. (2024) - 805 homes (2019) - 809 muyeres (2019) | ||
Porcentaxe | 0.19% de Gran Bilbao | ||
Densidá | 161,1 hab/km² | ||
Más información | |||
Estaya horaria |
UTC+01:00 (horariu estándar) UTC+02:00 (horariu de branu) | ||
![]() |
L'anteiglesia de Zarátamo (n'euskera y oficialmente Zaratamo) ye un conceyu de la provincia de Vizcaya, País Vascu (España).
Formada por diversos barrios de marcáu calter rural y abrigada pelos montes Upo (597 m) y Artanda (554 m), Zarátamo asitiar na contorna del Gran Bilbao. Tien una población de 1613 habitantes.[2]
Nel so términu pueden reparase dos zones claramente estremaes: la parte alta, rural, representada por Elexalde, principal nucleu urbanu con 479 habitantes; y la zona industrial, xunto a los ríos Nervión, col barriu de Moiordin (145 hab) cerca d'Arrigorriaga, y Ibaizábal, representada pol barriu de Arkotxa con 931 habitantes.[2]
Na ilesia de San Llorienzo de Zaratamo atopáronse dos lápida anepigráficas romanes que M. Gómez Moreno dató nos ss. II-III d. C. Guarden analoxíes coles atopaes en Elorriaga (Lemona).[3]
Los pueblos de Lamindano, Ipiña, Zumeltzu, San Juan de Bedia, San Miguel de Basauri, Zollo, Zaratamo, Aracaldo y Bernagoitia, qu'inda se consideraben como barriaes, trataron escontra 1551 de constituyise como anteiglesias independientes de les sos matrices. Na xunta xeneral de [Guernica]] del 26 de mayu de 1551 plantegóse la cuestión; per una parte taben los oñacinos y pola otra los gamboinos (éstos yeren partidarios de les pretensiones de tales barriaes). Nun se llegó a un alcuerdu. Más tarde daríase la sentencia en contra de la pretensión de les mesmes.[4]
En 1704 Zaratamo tenía 29 fogueras y en 1798 aumentaren a 33. En 1900 había 516 vecinos
Dende finales del s. XIX hasta mediaos del s. XX, tol términu municipal de Zarátamo tenía concesiones mineres.[5] Nesa dómina y nesa zona, la práutica totalidá yeren de mines de fierro. En munchos casos yeren pequeña escavaciones a cielu abiertu qu'anguaño seríen práuticamente irreconocibles. N'otros casos, pequeñes mines de fierro bastante superficiales (chirteras, pequeños filoncillos, etc.) qu'armaben en caliares, pasaron a convertise col tiempu en canteres que ye lo que probablemente asocedió cola concesión "Antroxu", que nun tiempu foi concesión minera y qu'una vegada escosáu'l mineral de fierro convertir na cantera de caliar Atxeta, asitiada ente los barrios de Burbustu y Gutiolo, y última cantera n'esplotación que cerró nos años noventa del sieglu XX.
El 6 de febreru de 1981 apaez nun camín cercanu a esti pueblu'l cadabre de José María Ryan, inxenieru de la central nuclear de Lemóniz. Fuera secuestráu pela banda terrorista ETA díes antes. El cadabre apaeció atáu, amordazáu y con un tiru na cabeza nuna paraxa montiega y de mal accesu, cerca del pueblu de Zarátamo.[10][11]