El zusmiu de naranxa o zusmiu de naranxa ye un zusmiu de frutes en forma de líquidu llográu d'estrumir l'interior de les naranxes (Citrus × sinensis), xeneralmente con un exprimidor. El mayor esportador de zusmiu de naranxa ye Brasil, siguíu d'Estaos Xuníos (principalmente Florida). Los sos usos culinarios son diversos y participen principalmente como refrescu. El zusmiu de naranxa ye un productu alimenticiu complexu compuestu de diversos ingredientes, anguaño puede adquirise estrumíu n'envases de Tetra Brik en casi cualesquier supermercáu.[1]
El zusmiu de naranxa frescu tien un sabor frutal y ácidu. Contién gran cantidá de vitamina C (acedu ascórbico). Delles fábriques añaden ácidu cítrico o acedu ascórbico a los sos productos, amás d'otros nutrientes como'l calciu y la vitamina D. El zusmiu de naranxa paez más nutritivu que les versiones ensin magaya por cuenta de la esistencia de flavonoides qu'esisten na magaya.[2] La calidá del zusmiu de naranxa vese influyida principalmente por factores microbiolóxicos, enzimáticos, químicos y físicos, que suelen ser los que comprometen les carauterístiques organolépticas (arume, sabor, color, consistencia, estabilidá y turbidez, separación de les fases sólides/líquides) según les carauterístiques nutricionales (vitamines). En xunto estos factores y les sos alteraciones producir mientres la cadena de refrigeración, distribución y almacenamientu del productu.
Sobre les propiedaes microbiolóxiques pueden controlase con procesos térmicos que mengüen les poblaciones tales como la pasteurización por aciu HTST. Con esti tratamientu previense sobremanera de les bacteries lácticas a les qu'afortunadamente se puede dicir que presenten una resistencia baxa a los tratamientos térmicos. El zusmiu de naranxa considérase un alimentu acedu (de pH so[3]) y por eso'l tratamientu térmicu difier de la lleche.[4][5] Sicasí esisten dellos fungos que pueden sobrevivir a pH baxos como'l Byssochlamys y que pueden deteriorar el sabor final del productu,[6] ente los factores químicos atópase la naturaleza oxidativa del zusmiu de naranxa (similar a la de los demás cítricos) debida a la vitamina C qu'obliga a envasar nunos tiempu llindaos y nun trate afectáu'l sabor.[7]
Unu de los usos culinarios primordiales ye como refrescu anque ye bien emplegáu en munchos almuerzos del mundu: ye parte del famosu almuerzo inglés. Emplegar na ellaboración de dalgunos cóctels como'l destornillador, el Feuerzangenbowle (ponche navidiegu n'alemán), la sangría, el agua de Valencia (amiestu de cava y zusmiu de naranxa) o'l tequila sunrise. El so calter ácidu emplegar na ellaboración de mueyos como'l mueyu rosa o en preparaciones como'l cebiche o dalgunes vinagretes para ensalaes. Dacuando emplégase na preparación d'alimentos como un ingrediente más, por casu, la torta Baxa California de Méxicu. En Puertu Ricu conózse-y popularmente como zusmiu de China. Tamién ye utilizáu'l zusmiu, sacándolo con unes máquines especiales pa estrayer el zusmiu de la naranxa.
En Venezuela conozse como zusmiu de naranxa a la naranxada, bebida compuesta de dichu zusmiu nuna concentración de 60% n'agua y azucre.