Coordenaes: 2h 0m 0.308s, -21° 4′ 40.194″
Ípsilon Ceti o Upsilon Ceti (υ Cet / 59 Ceti) ye una estrella de magnitú aparente +4,01 asitiada na constelación de Cetus. Ente les estrelles que tienen asignada lletra griega de Bayer, Ípsilon Ceti ye la que se topa más al sur,[7] siendo'l so declinación menor (-21º). Ente los antiguos árabes, esta estrella —al pie de Deneb Algenubi (η Ceti), θ Ceti, τ Ceti y Baten Kaitos (ζ Ceti)— formaba Al Naʽāmāt (ألنعامة), «les avestruces fema».[8]
Ípsilon Ceti foi clasificada primeramente como xigante colorada de tipu espectral M0III[9] pero güei ye considerada una xigante de tipu K7III.[10] Tien una temperatura efectivo entendida ente 3900 y 4200 K, cifra que condiciona'l valor de la so lluminosidá por cuenta de la contribución de la radiación infrarroxo al total de la enerxía emitida. Considerando una temperatura de 3900 K, la so lluminosidá sería 525 vegaes superior a la lluminosidá solar y el so radiu 50 vegaes más grande que'l del Sol.[7] Esti tamañu concuerda col llográu a partir de la midida del so diámetru angular, 5,03 ± 0,50 milisegundos d'arcu.[11] Xira sobre sigo mesma con una velocidá de rotación proyeutada de 7,5 km/s,[12] lo qu'implica que'l so periodu de rotación pue ser d'hasta 333 díes.
Tanto la masa como la etapa evolutiva na que s'atopa Ípsilon Ceti son difíciles de precisar. La so masa más probable ye de 1,7 mases solares, cifra suxeta a un eleváu grau d'error. Tocantes a la etapa evolutiva na que se topa, Ípsilon Ceti posiblemente tea aumentando en rellumu con un nucleu inerte d'heliu, anque tamién puede empezar la fusión del so heliu en carbonu o tener un nucleu inerte d'esti últimu elementu. Nel primer casu, la so edá ye de 1900 millones d'años y concluyiría la fusión del so hidróxenu internu hai 100 millones d'años. Ípsilon Ceti alcuéntrase a 293 años lluz de distancia del Sistema Solar.[7]