Depressantlar (lat. depressio, yatırtmaq, boğmaq) — psixi oyanışı[1][2] yəni mərkəzi sinir[3] və/və ya tənəffüs sisteminin[4] fəaliyyətini, hətta bu əsas onların aktivliyinin əsas aspekti olmasa da, depressiyaya salan, azaldan və ya boğan maddələr. Kifayət qədər dozada onlar gərginliyin və inhibənin zəifləməsinə səbəb olur[3]. Adından göründüyü kimi, onlar əks təsir göstərən antidepressanlar deyil, psixostimulyatorlardır .
Depressanlar təşviş nevrozu, ümumiləşdirilmiş təşviş pozğunluğu, sosial fobiya, panik atak, yuxusuzluq, OKP, konvulsiyalar və depressiya üçün istifadə edilə bilər. Depressanların qan təzyiqinin və ürək ritminin azalmasına, yuxululuğa, ataksiyaya, sedativliyə, analjeziyaya, hipoventilyasiya sindromuna, amneziyaya, idraki defisitə səbəb ola biləcəyi səbəblərə görə, dissosiasiya və ya eyforiya, həmçinin əzələ gevşetici və antiepileptik təsirlərə görə, onlar tez-tez resept dərmanlarıdır.
Mərkəzi sinir sistemi depressantlarına sedativlər / hipnotiklər[2] ( benzodiazepinlər [2], barbituratlar [2] [4] daxil olmaqla), opioidlər [2] ( opiatlar [4] daxil olmaqla), antipsikotiklər [2], spirt [2], anesteziklər daxildir[4], trankvilizatorlar aiddir. Bəzən antikonvulsanlar da anormal neyron fəaliyyətinə inhibitor təsir göstərdiyinə görə depressantlar qrupuna daxil edilir.