Dibbuk | |
---|---|
idiş דיבוק | |
Mifologiya | yəhudi mifologiyası |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Dibbuk[1] (ivr. דִּבּוּק, hərf. bağlama, yapışma)[2] — yəhudi xalq inanclarında personaj, insana sahib çıxmağa və ruhunu özünə tabe etməyə, ruhi xəstəlik törətməyə, sahib olduğu şəxsin ağzından danışmağa qadir olan mənfi ruh.[3] Dibbukun hekayəsi ölmüş və dünyanı tərk edə bilməmiş bir insan ruhunun yaşayan bir insanın bədəninə yapışaraq onu ələ keçirməsi ilə başlayır. Əsir aldığı bədənin üzərində hökmranlıq edən bu ruh adətən həyatda tamamlaya bilmədiyi bir işi başa çatdırmaq üçün varlığını sürdürür. Bəzən bu, bir haqsızlığın qisası, bəzən isə yarımçıq qalmış və ruhu narahat edən bir məqsəd olur.[4][5][6]
Dibbukun hökmranlığı altında olan insan qeyri-adi davranışlar sərgiləyir, sanki öz iradəsindən məhrum edilir. Bu vəziyyət nəinki fiziki, həm də ruhi olaraq əzabvericidir. İnsanın hərəkətləri anlaşılmaz və qəfil olur; onun danışığı, baxışları və bədən dili artıq özünə məxsus deyil, başqa bir varlığın əks-sədasına çevrilir. Bu narahat ruhu sakitləşdirmək və bədən sahibini azad etmək üçün Yəhudi ənənələrində mürəkkəb dini mərasimlər icra olunur. Bu mərasimlərin ən mühüm icraçıları ravvinlərdir. Onların duaları və ritualları, dibbuku yaşayan bədəndən çıxarmaq və onu rahatlıq tapmağa yönəltmək məqsədi daşıyır.[7][8][9]
Dibbukun mifik təsviri zamanla təkcə folklor çərçivəsində qalmayıb, ədəbiyyat və incəsənət vasitəsilə də formalaşıb. Ən məşhur nümunələrdən biri Şimon An-Skinin 1920-ci ildə qələmə aldığı "Dibbuk" adlı teatr pyesidir.[10] Bu əsər dibbukun qaranlıq cazibəsini bədii ifadənin gücü ilə birləşdirərək tamaşaçıları folklorun dərinliklərinə aparmış və onun mistik mahiyyətini daha geniş kütlələrə çatdırmışdır.[11] Bundan sonra 1937-ci ildə çəkilmiş eyniadlı film dibbukun təsirini İdiş kinomatoqrafiyasının klassikası səviyyəsinə yüksəltmişdir.[12]
Müasir dövrdə dibbukun izləri başqa bir fenomenlə – "Dibbuk qutusu" ilə yenidən üzə çıxmışdır. Bu qutu içində dibbuk ruhunun saxlandığına inananlar tərəfindən paranormal hadisələrin mənbəyi hesab edilir. Qutunun olduğu yerlərdə qəribə və izaholunmaz hadisələrin baş verməsi ilə bağlı rəvayətlər dibbukun əfsanəsini çağdaş dövrün qorxu mifologiyasına daşıyıb.[13]
Dibbuk – spirit of deceased person which has entered body of living person.