Jarqon — müəyyən bir sahə və ya fəaliyyət sahəsi ilə əlaqəli ixtisaslaşmış terminologiyadır.[1] Jarqon adətən xüsusi kommunikativ kontekstdə istifadə olunur və kontekstdən kənarda yaxşı başa düşülməyə bilər. Kontekst adətən müəyyən bir məşğuliyyətdir (ticarət, peşə, xalq dili, akademik sahə və s.). Lakin hər hansı bir qrupda da jarqon ola bilər. Jarqonu dilin digər hissəsindən fərqləndirən əsas xüsusiyyət xüsusi lüğətdir. Qrup içində sözlərin mənalarını digər qruplardan fərqli anlama meyli nəticəsində ünsiyyətdə yanlış anlaşılmalar mümkündür. Jarqon bəzən texniki arqonun bir parçası olaraq başa düşülür və müəyyən bir fəaliyyət sahəsində istifadə olunan rəsmi terminologiyadan fərqləndirilir.[2]
Ədəbiyyatda jarqon və arqo terminləri kəskin şəkildə fərqləndirilmir. Müxtəlif müəlliflər bu anlayışları fərqli açıqlayırlar. Bir şərhə görə, jarqon təbiəti etibariylə gizli olması baxımından arqodan fərqlidir.[3] Başqa bir izaha görə isə, jarqon xüsusi olaraq peşə və texniki dairələrlə bağlı olmasından dolayı fərqləndirilir.[4] Bununla birlikdə bəzi mənbələr bu terminləri sinonim kimi qəbul edir.[5][6] Rusiya dilçiliyində jarqon dilin ekspressiv forması, gizli dillər isə arqo kimi təsnif olunur.[7]
Jarqonun özünün fonetik və qrammatik sistemi yoxdur. O ancaq müəyyən məhdud kollektivlər arasında yayılıb; məsələn: yükdaşıyıcıların, neftçilərin şərti sözləri var: "Vira" (qaldır), "Mayna!" (endir) və s. Bu iki söz dünyanın bütün portlarında məlumdur.
Jarqonlar müxtəlif yollarla yayılır. Onların bir qismi, müəyyən ərazidə ünsiyyət vasitəsi kimi işlənən mövcud dilin sözləri ilə müxtəlif dillərdən alınan sözlərin qarışığı əsasında yaradılır; məsələn Qarabağ sazəndələrinin dilində "Manısın karvası xasdır" ("Bu adamın pulu çoxdur") kimi Jarqon ifadələri olmuşdur.
Jarqonu inkişaf etmiş, müxtəlif peşə və texnika sahələrinə aid dəqiq terminlərlə, zəngin peşəkar dillərlə eləcə də "oğru" jarqonu, cinayətkar ünsürlərin öz aralarında danışdıqları "dil"lə qarışdırmaq olmaz.
Bədii ədəbiyyatda jarqondan üslubi məqsəddə, qəhrəmanların, surətlərin dilini fərqləndirmək üçün istifadə olunur.
Dilçilik haqqında olan bu məqalə bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. |
Danışıq dili, həmçinin məişət dili, normal dil və ya məişət dili- standart dildən və həmçinin texniki dildən fərqli olaraq — gündəlik işlərdə istifadə olunan, lakin müəyyən bir sosiolektə uyğun olmayan dildir . Bir dialekt danışıq dili hesab edilə bilər və ya dialekt ilə standart dil arasında aralıq mövqe tutur . Termin yalnız ümumi dil və gündəlik dil terminlərindən qeyri-müəyyən şəkildə ayrıla bilər . Müəyyən vəziyyətlərə münasibətdə lingua francas danışıq dilini təmsil edir .
Danışıq termini həm də " diqqətsiz, təsadüfi və kobud ifadə " mənasını daşıyır . Hər şeydən əvvəl dil üslubuna görə fərqləndirilir və danışıq dili mədəni ifadə tərzinə qarşı qoyulur . Lakin ifadənin konkret sosiolektə uyğun olub-olmaması nəzərə alınmır . Bu mənada danışıq dillərinin əlaməti danışıq dilləridir.
Danışıq dili birinci mənada təhsil səviyyəsi və danışanın sosial mühiti və ya vəziyyət kimi regional və sosial şəraitlə formalaşır . Bəzən danışıq dilindəki ifadə formalarına sinonim olaraq " xalq dili " (" xalq dili " mənasında) da deyilir .
Danışıq dili bəzən Alman kontekstində Standart Yüksək Alman və Qeyri-Standart Alman dili arasında " bufer zonası " kimi görünür . Ulrix Ammon bildirir ki, bu termin danışıq dilində iki şəkildə başa düşülə bilər: danışıq normasının dil vahidlərinin ifadəsi kimi (yəni. H. standart dilin xüsusi stilistik təbəqəsi) və ya qeyri-standart formalar üçün termin kimi .[1] Peter Trudgill hesab edir ki, standart dil təcrübəsi həm rəsmi, həm də danışıq elementlərini əhatə edə bilər və qeyri-rəsmi vasitələr mütləq qeyri-standart istifadəni göstərmir .
<ref>
teqi; ds
adlı istinad üçün mətn göstərilməyib