Lamina propria | |
---|---|
|
Lamina propria — tənəffüs yolları, mədə-bağırsaq traktı və sidik-cinsiyyət yolları kimi bədəndəki müxtəlif boruları əhatə edən və selikli qişa kimi tanınan nəmli qişaların bir hissəsini təşkil edən nazik birləşdirici toxuma təbəqəsi.
Lamina propria nazik boş (areolar) birləşdirici toxuma təbəqəsidir, epitelin altında yerləşir və epitel və bazal membranla birlikdə selikli qişanı təşkil edir. Latın adından göründüyü kimi, selikli qişanın xarakterik komponenti "öz xüsusi təbəqəsidir". Beləliklə, selikli qişa termini epitel və lamina proprianın birləşməsinə aiddir.[1]
Lamina proprianın birləşdirici toxuması hüceyrələrlə zəngindir. Lamina proprianın hüceyrələri dəyişkəndir və bunlara fibroblastlar, limfositlər, plazma hüceyrələri, makrofaqlar, eozinofil leykositlər və mast hüceyrələri daxil ola bilər.[2] O, epitelə dəstək və qidalanma, eləcə də əsas toxuma ilə bağlanma vasitələri təmin edir. Dildə aşkar edilən papillalar kimi birləşdirici toxuma səthindəki pozuntular lamina propria və epitelin təmas sahəsini artırır.[3]
Lamina propria boş birləşdirici toxumadır, buna görə də submukozanın altında yatan birləşdirici toxuma kimi lifli deyil.[4] Lamina proprianın birləşdirici toxuması və düzülüşü çox sıx və elastikdir. Bu, sidik kisəsi kimi genişlənmə tələb edən orqanlarda görünə bilər.[5]
Elastik orqanların lamina propriasında olan kollagenin mexaniki funksiyada böyük rol oynadığı sübut edilmişdir. Sidik kisəsində onun lamina propriasının kollagen tərkibi mürəkkəb qıvrımlar vasitəsilə quruluşa, dartılma gücünə və uyğunluğa imkan verir.[6]
Bəzi orqanların lamina propriasında da miofibroblastlara rast gəlindiyi irəli sürülür. Bu hüceyrələr həm hamar əzələ, həm də fibroblast xüsusiyyətlərinə malikdir.[7]
Lamina propria həmçinin damarlar, limfa damarları, elastik liflər və selikli qişanın hamar əzələlərinin dəstələri ilə zəngin ola bilər. Lamina propriada da afferent və efferent sinir sonluqlarına rast gəlmək olar.[6] İmmun hüceyrələri, həmçinin limfoid toxuma, o cümlədən limfa düyünləri və kapilyarlar ola bilər. Hamar əzələ lifləri lamina propriada, məsələn, bağırsaq villisində tapıla bilər. O, demək olar ki, yağ hüceyrələrindən məhrumdur.[4] Limfa damarları selikli qişaya nüfuz edərək epitelin bazal membranının altında yerləşir, oradan selikli qişanın lamina propriasına boşalır.[8] Ölü hüceyrələr və epitelin bərpasının yüksək dərəcəsi bir çox apoptotik hüceyrə cisimlərini geridə qoyur. Onların əksəriyyəti onun makrofaqlarında olan lamina propriaya daxil olduqları aşkar edilmişdir.[9]
Epitel çox vaxt xarici stress altında və bir qədər zərif olduğundan, lamina propria çoxlu immun hüceyrələrə sahibdir.[4] Bağırsaq sistemində immun sistemi normal bağırsaq florasına dözümlü olmalı, lakin patogen mikroorqanizmlərə cavab verməlidir. Bunun balanssızlığı iltihablı bağırsaq xəstəliyi kimi iltihablı xəstəliklərə səbəb olur.[10] Lamina proprianın makrofaqlar və limfoid hüceyrələrlə zənginliyi onu immun reaksiyaların baş verməsi üçün əsas yerə çevirir. O, daxili toxumaları xarici patogen mikroorqanizmlərdən, xüsusən də mədə-bağırsaq traktından qoruyan maneənin bir hissəsini təşkil edir.[11]
Epitel xərçənginin inkişafı çox vaxt dərin və regional limfa düyünlərinin işğalına əsaslanır.[12] Submukoza üçün maneələrdən biri olan lamina propria epitelial xərçəng invaziyasının əhəmiyyətli olduğu bir sahədir, çünki limfatik invazyon limfa düyünlərinin, xüsusən də mədə xərçəngində metastazın müstəqil proqnozlaşdırıcısıdır.[13] Şişlər bazal membranı sındıran və lamina propriaya çatan kimi, metastaz və xərçəngin irəliləmə sürətini artıra bilən limfa düyünlərinə məruz qalırlar.[8]
Uzun müddət davam edən iltihab xərçəngin inkişafı üçün risk faktorudur. Lamina propria makrofaqları çox stress altında olduqda xərçəngə tutulma ehtimalının artmasına səbəb ola biləcək iltihab əleyhinə siqnallar buraxır. Buna misal olaraq kolitlə əlaqəli xərçənglə əlaqəli olan IL-6/STAT3 yolunun həddindən artıq aktivləşməsidir.[14]