Qadınların İctimai və Siyasi Birliyi WSPU | |
---|---|
| |
Yaranma tarixi | 10 oktyabr 1903 |
Ləğvolma tarixi | 1917 |
Mərkəzi | |
Qurucusu |
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Qadınların İctimai və Siyasi Birliyi (QİSB) — Böyük Britaniyada qadın hərəkatları çərçivəsində aparıcı təşkilatlardan biridir. Bu, üzvlərin sufrajist kimi müəyyən edildiyi ilk qrupdur. QİSB 10 oktyabr 1903-cü ildə Mançesterdə altı qadın tərəfindən yaradılmışdır. Emmeline və qızı Christabel Pankhurst aparıcı şəxslərdən olan bu təşkilatın qurucu üzvlərindəndir. QİSB səmərəsizliyinə görə qadınların Seçki Hüququ Cəmiyyətlərinin militant olmayan Milli Federasiyası ilə (Qadınların Seçki Hüququ Cəmiyyətlərinin Milli Birliyi, həmçinin "Qadınların Seçki Hüquqlarının Milli Assosiasiyası" və ya "Qadınların Seçki Hüququ Cəmiyyətlərinin Milli Assosiasiyası" kimi də tanınır) bölündü. Bu təşkilatın taktikası çıxış edərək siyasətçiləri razı salmaq olub. Qurucu üzvlər Müstəqil İşçi Partiyası ilə birlikdə sosial islahatları müdafiə edən bütün qadınlardan ibarət təşkilat yaratmağa qərar verdilər. Onlar həmçinin qadınların seçki hüququnun genişləndirilməsi üçün mübarizə aparırdılar. Onlar mübariz yanaşmalarını vurğulamaq üçün "Söz deyil, əməl" şüarını seçiblər.
1905-ci ildə QİSB Böyük Britaniya parlamentinin üzvünü qadınların seçki hüququ ilə bağlı qanun layihəsi təqdim etməyə inandırdı. Bu qanun layihəsi son anda atıldı; lakin mətbuatın əks-sədası təşkilatın güclənməsinə kömək etdi. Qanun layihəsinin düşməsi ilə bağlı məyusluqunun yanaşmasını dəyişməsinə səbəb oldu. Təşkilat parlamentdə təmsil olunan siyasi partiyalara təsir göstərməyə çalışıb və diqqətini qadınlara səsvermə hüququnun verilməsinə yönəldib. 1906-cı ildə QİSB yürüşləri ilə diqqəti cəlb etməyə başladı və nəticədə daha çox qrup üzvləri saxlanılaraq həbs edildi. Daily Mail qəzetinin müxbiri Çarlz Hand bu hadisəni tənqid edərkən ilk dəfə olaraq " sufrajist" tərifindən istifadə etdi. Bundan əlavə, təşkilat 1907-ci ildə "Qadınlara səslər" adlı aylıq bir jurnal nəşr etdi və "Qadın Parlamenti" adı altında keçiriləcək bir çox konfransın ilkini keçirdi. 1908-ci ildə QİSB tərəfindən təşkil edilən mitinqə 500.000-dən çox insan Londonun Hyde-parkında toplandı. Qrup üzvlərinin həbslərinin sayının artmasına cavab olaraq həbs edilənlər aclıq aksiyasına başlayıb və hökumət aclıq edənlərə "zorla qidalandırmaq" qərarı ilə cavab verib. Məqsədi qadınların hüquqlarını genişləndirmək olan yeni qanun təklifi 1910-cu ildə parlamentə təqdim edildi; lakin lazımi dəstəyi almadı və QİSB getdikcə daha döyüşçü kampaniyalara başladı. Alış-veriş mərkəzlərinin pəncərələri sındırıldı, fermalar yandırıldı və bir çox ictimai binalar, o cümlədən Vestminster Abbatlığı Kafedralı[2] bombalandı. Bu tədbirlər bir çox qadının təşkilata qoşulmasına şərait yaradıb və rəsmi dairədən çoxlarının diqqətini cəlb edib. Məsələn, bəstəkar Etel Smit QİSB üçün "Qadınların Yürüşü"nü mahnısını yazdı.
QİSB mövcud olduğu müddətdə bir çox parçalanma və alt qruplaşmalarla üzləşmişdir. Silviya Pankhurstun rəhbərliyi altında əsasən fəhlə sinfindən olan bir qrup qadın təşkilatı tərk etdi. Artan radikallaşma nəticəsində Christabel Pankhurst Parisə mühacirət etdi və orada həbs olunmaqdan qorxmadan təşkilata rəhbərlik edə bildi. QİSB-İn icra səviyyəsindəki bu miqrasiya təşkilatın demokratiyadan getdikcə uzaqlaşmasına səbəb oldu və Kristabel Pankhösta I Dünya Müharibəsinin başlaması ilə Britaniya hökumətinə dəstək kampaniyalarını dayandırmağa imkan verdi. Bu səbəbdən də QİSB bir müddət Britaniya ictimaiyyətinin dəstəyini itirdi. 1917-ci ildə QİSB ləğv edildi və Christabel və Emmelin Pankhörst Qadınlar Partiyasını yaratdılar.