Sanskrit dilində yazılmış bu qədim hind epik eposun müəllifi əfsanəvi şair Valmiki hesab olunur[3]. Ehtimal ki, epos təqribən e.ə. IV əsrdə Şərqi Hindistanda yaranmışdır. Orta əsrlərdə vişnuizmin (hinduizmin bir növü) müqəddəs kitablarından idi. Ramanın şücaətindən bəhs edən poemanın, gəlmə arilər və Cənubi Hindistanın yerli əhalisi arasında toqquşma ilə bağlı tarixi hadisələr əsasında yarandığı ehtimal olunur. Mahabharatadan sonra ən böyük hind epik poeması olan "Ramayana"da ictimai və mədəni inkişafın daha yüksək səviyyəsi öz əksini tapmışdır[4][5][6]. "Ramayana"hind (Kalidasa, Bhatti), habelə Cənub-Şərqi Asiya ölkələri ədəbiyyatının inkişafına güclü təsir göstərmişdir[7].
"Ramayana" eposu 24 000 şeir (480 002 söz), 500 mahnı və yeddi kitabdan ibarətdir. "Ramayana"nın şeirləri otuz iki hecadan ibarətdir ki, bu da anuştubh adlanır. "Ramayana"nın 7 kitabı aşağıdakılardır:
Bala-kanda — Ramanın uşaqlığı haqqında kitab;
Ayodhya-kanda — Ayodhya kral sarayı haqqında kitab;
Aranya-kanda — Ramanın meşə səhrasında həyatı haqqında kitab;
Kişkindha-kanda — Kişkindha meymun kralı ilə Ramanın ittifaqı haqqında kitab;
Sundara-kanda — Lanka adası — "Rama-Sita" həyat yoldaşı oğlunun qaçırdığı Rava iblisinin "padşahlığı" haqqında "gözəl bir kitab";
Yuddha-kanda — Ramanın meymun ordusunun iblis Rava ilə döyüşü haqqında kitab;