İbn Faris | |
---|---|
Doğum tarixi | X əsr |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 1004[1] |
Vəfat yeri | |
Elm sahələri | ərəb dili, leksikoqrafiya, qrammatika, Ritorika |
Tanınmış yetirmələri | Bədiüzzaman Həmədani |
İbn Faris (ərəb. ابن فارس; X əsr, Əhvaz – 1004[1], Rey[1]) — İran əsilli ərəb dili üzrə Küfə dil məktəbinə mənsub dil və ədəbiyyat alimi.
İbn Faris bir müddət Rey və Həmədanda qalıb, Qəzvində elm öyrənib və Bədiüzzaman Həmədani onun tələbəsidir. Digər alimlərlə yanaşı, o atasından da çox şey öyrənib.
Hazırda əlimizdə olan kitablarında ərəb dilinin mənşəyi və ərəb qəbilələrinin fərqliliyinə görə ərəb ləhcələrinin xüsusiyyətləri və fərqləri haqqında dəyərli qənaətləri mövcuddur.
İbn Faris «Məqayis əl-luğa» kitabında: «Ərəbcə ət-təəhhul sözünün evlənmək mənasında işləndiyini, kişinin əhli onun arvadına və ona ən yaxın insanlara, evin əhli onun sakinlərinə, islam əhli onu qəbul edib Allah-təalanın qoyduğu qayda-qanunlara əməl edən insanlara» — deyildiyini bildirir. (İbn Farix«Maqayis al-Luğa» cild 1,səh.150.)[2]