İrvinq Hofman[4] (ing.Erving Goffman, 11 iyun1922[1][2][…] – 19 noyabr1982[1], Filadelfiya, Pensilvaniya[3]) — Kanada mənşəli Amerika sosioloqu, sosiologiyada Çikaqo Məktəbinin "ikinci nəsli"-nin nümayəndəsi. Amerika Sosioloji Assosiasiyasının 73-cü Prezidenti[5]. Hoffmann bir çox cəhətdən müxtəlif elmi fənlərin kəsişməsində işləmiş və bu səbəbdən ondan yalnız bir sosioloq kimi deyil, həm də psixologiya, fəlsəfə, psixiatriya və bir çox əlaqəli sahələrin nümayəndəsi olaraq danışaraq insan haqqında müxtəlif elmləri bir araya gətirmişdir.
Hofmannın sosiologiyaya verdiyi ən əhəmiyyətli töhfə, 1959-cu ildə, özünü gündəlik həyatında başqalarına tanıtmaq[6] adlı kitabı çıxdıqdan sonra başladığı və oyun boyu simvolik qarşılıqlı tədqiqat əhatəsi araşdırmasıdır.
Hofman 11 iyun 1922-ci ildə Kanadanın Alberta əyalətindəki Manville qəsəbəsində[7], XX əsrin əvvəllərində Kanadaya mühacirət edən Ukrayna yəhudiləri Maks və Anna Hofman ailəsində anadan olmuşdur. Uşaq ikən Hofman ailəsi Manitoba əyalətinə qayıtdı. Bacı Francis Bay, uşaqlıqda Irvinqin böyük bir zarafat etdiyini və heç bir uğur qazanacağını düşünmədiklərini söylədi[8].
Səfərinə Müqəddəs Con adına Manitoba əyalətinin Dofin şəhərində orta texniki məktəbdə, 1939-cu ildə Manitoba Universitetində kimya ixtisası aldı (valideynləri onun kimya mühəndisi olmasını istədi[9]). 1943–1944-cü illərdə Hoffman Ottavadakı Milli Film Komitəsində işləyir, reklam istehsalı ilə məşğul olur[10] və rejissor kimi karyera qurmağı xəyal edir, lakin akademik işlərinə qayıdır və Toronto Universitetinin sosiologiya fakültəsinə daxil olur.
The View from Goffman/ Jason Ditton, ed. — New York: St. Martin’s Press, 1980.
Beyond Goffman: studies on communication, institution, and social interaction/Stephen Harold Riggins, ed. — Berlin; New York: Mouton; de Gruyter, 1990.
Manning Ph. Erving Goffman and modern sociology. — Stanford: Stanford UP, 1992.
Willems H. Rahmen und Habitus. Zum theoretischen und methodischen Ansatz Erving Goffmans. — Frankfurt/Main: Suhrkamp-Verlag, 1997.
Kwang-ki Kim. Order and agency in modernity: Talcott Parsons, Erving Goffman, and Harold Garfinkel. — Albany: State University of New York Press, 2003.
Smith G.W.H. Erving Goffman. — London; New York: Routledge, 2006.
Вахштайн В. С. Интеракционистские и структуралистские интерпретации наследия Ирвинга Гофмана // "Социологический журнал". — 2003. — № 3.
Вахштайн В. С. Социологическая теория Ирвинга Гофмана: два прочтения // "Социологическое обозрение". — 2003. — Т. 3. — № 3.
Вахштайн В. С. [Рец.] Книга о "реальности" социальной реальности: И. Гофман Анализ фреймов. Эссе об организации повседневного опыта. ИС РАН, ФОМ, 2003. // "Социологический журнал". — 2004. — № 3/4.
Вахштайн В. С. "Неудобная" классика социологии XX века: творческое наследие Ирвинга Гофмана // "Гуманитарные исследования" (ИГИТИ ГУ-ВШЭ). — 2006. — Вып. 5 (24). — 52 с.
Вахштайн В. С. Памяти Ирвинга Гофмана // Социологическое обозрение. — 2007. — № 2. — Т. 6.
Кравченко Е. И. Эрвин Гоффман: Социология лицедейства. — М.: МГУ, 1997.
Ковалев А. Д. "Социальная драматургия" Ирвина Гофмана в контексте истории социологической мысли (к вопросу об американской версии социологического номинализма) // Новое и старое в теоретической социологии. Кн.2. — М.: ИС РАН, 2001. — с. 22–43.
Шалин Д. Место "Тотальных институтов" в творчестве Эрвина Гоффмана // Тотальные институты: очерки о социальной ситуации психически больных пациентов и прочих постояльцев закрытых учреждений. Пер. с англ. А. С. Салина. Под ред. А. М. Корбута. — М.: Элементарные формы, 2019. — С. 7–21.