Şantal Toma

Şantal Toma
Doğum tarixi 18 oktyabr 1945(1945-10-18)[1][2][…] (79 yaş)
Fəaliyyəti yazıçı, romançı, ssenarist, səhnə dizayneri
Üzvlüyü
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Şantal Toma (фfr. Chantal Thomas; d. 20 yanvar 1945, Lion) — fransız yazıçısı, ssenarist və filosof, Fransa Akademiyasının üzvü (2021-ci ildən).

Bioqrafiya

[redaktə | vikimətni redaktə et]

1945-ci ildə Lionda anadan olub, uşaqlığını Arkaşonda keçirib. Roland Barta kursunda fəlsəfə təhsili alıb və 18-ci əsr tarixinə xüsusi maraq göstərir. O, Milli Elmi Tədqiqatlar Mərkəzində işləyib və Amerika universitetlərində, o cümlədən Yel və Prinstonda dərs deyib.[4]

1998-ci ildə Şantal Toma insan azadlığı mövzusuna həsr edilmiş ilk fəlsəfi essesini - "Azadlığımızı necə dəstəkləməliyik" əsərini yazıb.

2003-cü ildə nəşr edilmiş "Əzab çəkmək" (Souffrir) essesi öz əzabları ilə mübarizə aparan qadın və kişi portretinə həsr edilib.

2002-ci ildə "Kraliça ilə vida" (Adieux à la reine) romanı 2002-ci ildə Femina Mükafatına layiq görülüb.

28 yanvar 2021-ci ildə Fransa Akademiyasında Jan D'Ormessonun ölümündən boş qalmış yerə üzv seçilmişdir.[5]

Əsərləri

[redaktə | vikimətni redaktə et]

Tarix

[redaktə | vikimətni redaktə et]
  • Sade, l'œil de la lettre (essai littéraire), Payot, 1978.
  • réédition : Sade, La dissertation et l’orgie, Rivages, coll. " Rivages Poche / Petite Bibliothèque ", 2002
  • Casanova, un voyage libertin (essai littéraire), Denoël, 1985.
  • (avec Claude Bonnange), Don Juan ou Pavlov : essai sur la communication publicitaire (essai littéraire), Le Seuil, 1987.
  • La Reine scélérate : Marie-Antoinette dans les pamphlets (essai littéraire), Le Seuil, 1989.
  • Thomas Bernhard (essai littéraire), Le Seuil, coll. " Les Contemporains ", 1990.
  • Sade (essai littéraire), Le Seuil, coll. " Écrivains de toujours ", 1994.
  • Un air de liberté. Variations sur l’esprit du XVIIIe siècle, Payot et Rivages, coll. " Manuels Payot ", 2014
  • Pour Roland Barthes, Le Seuil, coll. " Fiction & Cie ", 2015.

Fəlsəfə, müsahibə, xatirələr

[redaktə | vikimətni redaktə et]
  • Comment supporter sa liberté,Éditions Payot et Rivages, coll. " Manuels Payot ", 1998.
  • Souffrir (essai), Payot et Rivages, coll. " Manuels Payot ", 2003
  • Chemins de sable : Conversation avec Claude Plettner, éditions Bayard, 2006
  • Jardinière Arlequin : Conversations avec Alain Passard,Mercure de France, coll. " Le Petit Mercure ", 2006
  • L’Esprit de conversation, Payot et Rivages, coll. " Rivages poche. Petite Bibliothèque ", 2011
  • Cafés de la mémoire (récit), Le Seuil, 2008
  • Souvenirs de la marée basse, Le Seuil, coll. " Fiction & Cie ", 2017
  • East Village Blues, photographies de Allen S. Weiss, Le Seuil, coll. " Fiction & Cie ", 2019
  • Café Vivre. chroniques en passant, Le Seuil, " Fiction & Cie ", 2020, 208 p.

Nəsr və dramaturgiya

[redaktə | vikimətni redaktə et]
  • La Vie réelle des petites filles, éditions Gallimard, coll. " Haute Enfance ", 1995
  • Les Adieux à la reine (roman), Le Seuil, coll. " Fiction & Cie ", 2002.
  • La Lectrice-adjointe suivi de Marie-Antoinette et le théâtre (théâtre), Mercure de France, 2003.
  • L’Île flottante (nouvelle), Mercure de France, coll. " Le Petit Mercure ", 2004.
  • Adaptation théâtrale par Alfredo Arias au théâtre de Chaillot (printemps 2008)
  • Apolline ou l'École de la providence (nouvelle), éditions du Seuil, coll. " Point : roman ", 2005.
  • Le Palais de la reine (théâtre), Actes Sud-Papiers, 2005
  • Le Testament d’Olympe (roman), Éditions du Seuil, 2010
  • L'Échange des princesses (roman), Éditions du Seuil, coll. " Fiction & Cie ", 201313

Ssenari

[redaktə | vikimətni redaktə et]
  • 2017 : L'Échange des princesses de Marc Dugain
  • 2019 : Dernier Amour de Benoît Jacquot

İstinadlar

[redaktə | vikimətni redaktə et]
  1. ↑ Lyon Municipal Archives. 1320.
  2. ↑ Académie française (fr.).
  3. ↑ 1 2 Fransa Akademiyası. 1635.
  4. ↑ Chantal Thomas (fr.). France Inter.
  5. ↑ Thierry Clermont. Académie française: Chantal Thomas succède à Jean d'Ormesson