هاپلوقروپ J-M172

Haplogroup J-M172
Possible time of origin32000 ybp[۱])
Coalescence age28000 ybp[۱]
Possible place of originسوریه, بین‌النهرین, Western Iran,[۲]
AncestorJ-P209
Defining mutationsM172
Highest frequenciesاینقوش‌لار 88.8% Balanovsky 2011, هیندلی‌لر Vellalars 38.7%, چچن‌‌لر 56.7% Balanovsky 2011, گورجولر 21% Wells 2001-72%, آذربایجان تورکلری 24% Di Giacomo 2004-48% Wells 2001, عیراقی‌لر 24%Al-Zahery 2011-25% Al-Zahery 2003 and Sanchez 2005, کرت 35% El-Sibai 2009, اویغورلار 34% Shou 2010,[۳] Yaghnobis 32% Wells 2001, اؤزبک تورکلری 30.4% Shou 2010, یونان‌لار 10%-48%Martinez 2007, کوردلر 28.4%Nebel 2001, Lebanese 30% Semino 2004 [شؤبهه‌لی – دانیشیق]Wells 2001, اشکینازی یهودی‌‌‌لری 24%Nebel 2001-29% Semino 2004, آنادولو تورک‌‌‌لری 24% Cinnioglu 2004-40% Semino 2000, هزاره‌لر 26.6% (Haber et al, 2012),[۴] Kuwaiti 26% Qassemi 2009 and Wells 2001, قیبریس جومهوریتی 12.9% El-Sibai 2009-37% Capelli 2005,[۵] آبخاز‌لار 25% Nasidze 2004, Iranians 22.5%Grugni 2012-24%,[۶] بالکارلار 24% Battaglia 2008, ایتالیان‌لار 9%-36%Capelli 2007 and Semino 2000, ارمنیلر 21%Wells 2001-24% Nasidze 2004, فیلیسطین‌لی 15% Nebel 2001[نیازمند منبع]-35%, Mordvins 15.3%,[۷] Kazan Tatars 15.1%,[۷] Chuvash 14%,[۷] سفراد یهودی‌‌‌‌لری 15% Shen 2004-29% Nebel 2001, اوستین‌لر 16%Balanovsky 2011-24%Nasidze 2004, چرکس‌لر 21.8% Balanovsky 2011, Maltese 21% Capelli 2005, Lemba 20.8% Soodyall 2013, North Indian شیعه‌ 18% Eaaswarkhanth 2009, آلبان‌لار 16% Battaglia 2008[نیازمند منبع], سوریالی‌لار 14% Di Giacomo 2004-29%[نیازمند منبع], and کالاش‌لار 9.1%.شابلون:Full citation needed[۸]
هاپلوقروپJ2

هاپلوقروپ J-M172 اینگیلیسجه (Haplogroup J-M172) یوخسا (J2) Yکروموزوم هاپلوقروپو دور . J2 هاپلوقروپی J دن دیر بو هاپلوقروپ قوزئی و گۆنئی آذربایجان،تۆرکیه ، اوروپا ، گۆنئی آسیا ، اورتا آسیا ، ایران و قوزئی آفریقا.

قایناقلار

[دَییشدیر]
  1. ^ ۱٫۰ ۱٫۱ YFull YTree v7.05.00.
  2. ^ The extent of differentiation of Hg J, observed both with the biallelic and microsatellite markers, points to the Middle East as its likely homeland. In this area, J-M172 and J-M267 are equally represented and show the highest degree of internal variation, indicating that it is most likely that these subclades also arose in the Middle East. Di Giacomo 2004
  3. ^ Shou, Wei-Hua; Qiao, En-Fa; Wei, Chuan-Yu; Dong, Yong-Li; Tan, Si-Jie; Shi, Hong; Tang, Wen-Ru; Xiao, Chun-Jie (2010). "Y-chromosome distributions among populations in Northwest China identify significant contribution from Central Asian pastoralists and lesser influence of western Eurasians". Journal of Human Genetics. 55 (5): 314–322. doi:10.1038/jhg.2010.30. PMID 20414255.
  4. ^ Haber M, Platt DE, Ashrafian Bonab M, Youhanna SC, Soria-Hernanz DF, Martínez-Cruz B, et al. (2012). "Afghanistan's ethnic groups share a Y-chromosomal heritage structured by historical events". PLOS ONE. 7 (3): e34288. Bibcode:2012PLoSO...734288H. doi:10.1371/journal.pone.0034288. PMC 3314501. PMID 22470552.
  5. ^ Capelli C, Redhead N, Romano V, Cali F, Lefranc G, Delague V, et al. (2006). "Population Structure in the Mediterranean Basin: A Y Chromosome Perspective". Annals of Human Genetics (in انگلیسی). 70 (2): 207–225. doi:10.1111/j.1529-8817.2005.00224.x. hdl:2108/37090. PMID 16626331. S2CID 25536759.
  6. ^ Y haplogroup J in Iran by Alfred A. Aburto Jr..
  7. ^ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ Трофимова Наталья Вадимовна, ИЗМЕНЧИВОСТЬ МИТОХОНДРИАЛЬНОЙ ДНК И Y-ХРОМОСОМЫВ ПОПУЛЯЦИЯХ ВОЛГО-УРАЛЬСКОГО РЕГИОНА, 03.02.07. آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2015-01-14. یوْخلانیلیب2022-12-22.
  8. ^ A genetic study published led by Firasat (2007) on Kalash individuals found high and diverse frequencies.