Боровик Артём Генрихович

Боровик Артём Генрихович
рус. Артëм Боровик[1]
Рәсем
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  СССР
 Рәсәй
Тыуған көнө 13 сентябрь 1960({{padleft:1960|4|0}}-{{padleft:9|2|0}}-{{padleft:13|2|0}})[2]
Тыуған урыны Мәскәү, СССР
Вафат булған көнө 9 март 2000({{padleft:2000|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:9|2|0}})[2] (39 йәш)
Вафат булған урыны Химки ҡалаһы, Мәскәү өлкәһе, Рәсәй
Ерләнгән урыны Новодевичье зыяраты[d]
Атаһы Генрих Авиэзерович Боровик[d][2]
Туған тел урыҫ теле
Һөнәр төрө журналист-расследователь, медиамагнат
Уҡыу йорто Мәскәү дәүләт халыҡ-ара мөнәсәбәттәр институты
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
«Хәрби хеҙмәттәре өсөн» миҙалы медаль «В память 850-летия Москвы» медаль «Защитнику свободной России»
Рәсми сайт sovsekretno.ru
 Боровик Артём Генрихович Викимилектә

Боровик Артём Генрихович (13 сентябрь 1960 йыл — 9 март 2000 йыл) — журналист. «Совершенно секретно» нәшриәт холдингы президенты.

Биографияһы

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
Файл:Borovik.JPG
Иҫтәлекле таҡтаташ

Артем Генрихович Боровик 1960 йылдың 13 сентябрендә Мәскәүҙә журналистар ғаиләһендә тыуа. Атаһы — сәйәси күҙәтеүсе, яҙыусы һәм драматург Генрих Боровик (тыу. 1929), әсәһе — Галина Михайловна Боровик (ҡыҙ фамилияһы Финогенова, 1932—2013) — һөнәре буйынса тарих уҡытыусыһы, һуңынан телевидениеның мәҙәниәт бүлеге мөхәррире. 1966 йылдан 1972 йылға тиклем Нью-Йоркта йәшәй, унда атаһы «Яңылыҡтар» матбуғат агентлығында һәм "Литературная газета"ла хәбәрсе булып эшләй. 45-се мәктәптә (Мильграм мәктәбе) уҡый. МГИМО-ның Халыҡ-ара журналистика факультетын тамамлай.

Төрлө совет баҫмаларында, шул иҫәптән «Советская Россия» гәзитендә һәм «Огонек» (1987—1991) журналында эшләй, уларҙың заданиелары буйынса бер нисә тапҡыр эш буйынса Афғанстанға бара. Афған һуғышына арналған «Йәшерелгән һуғыш» китабы авторы. 1988 йылда күпмелер ваҡыт. эксперимент сиктәрендә, АҠШ армияһында (Форт-Беннингта) хеҙмәт итә, уның барышында совет журналисы Америка армияһына, ә американлы совет армияһына юллана. Ундағы тәжрибәһе тураһында «Мин нисек американ армияһы һалдаты булдым» тигән китап яҙа. «Совершенно секретно» буйынса коллегаһы Евгений Додолев менән бергә ваҡытында ныҡ танылған «Взгляд» тапшырыуын алып бара. 10 йыл үткәс тә «Огонёк» журналы был тапшырыуҙы алып барыусы журналистарҙы «халыҡ батырҙары» тип атай[3]:

Һәр йома көндө «Останкино»ның иң азат студияһында «Взгляд»ты алып барған журналистарҙың нисәү булыуын кем хәтерләй икән? Листьев, Любимов, Захаров, Политковский, Мукусев. Тағы ла кем — Ломакин, Додолев, Боровик… Улар, илдән ситтә Горбачёв үҙгәртеп ҡороу символы булған кеүек, ил эсендәге үҙгәрештәрҙе яҡтыртыусы халыҡ батырҙарына әйләнде. Сөнки улар менән бергә беҙ ҙә йоманан йомаға нисек кенә булмаһын СССР-ҙа секс булыуын, капитализмдың да кеше ҡиәфәтле булыу ихтималлығын, рок-н-роллдың һаман да йәшәүен, Чернобылдең һәләкәт кенә түгел, ә оло фажиғә булыуын кухняларыбыҙҙа бышылдап ҡына түгел, ә асыҡтан-асыҡ ҡысҡырып әйтергә өйрәндек… Бөтә демократик әлифбаны улар менән бергә үтеп һәм асыҡтан-асыҡ ҡысҡырып әйтергә өйрәнгәс, беҙҙе «Взгляд» студияһынан кемдең һөйләүе мөһим түгел ине. Бына шуның өсөн был эште атҡарып сығыуҙа ҡатнашҡан һәр кешегә оло рәхмәт һүҙҙәрен әйтәбеҙ.

Эске тикушеренеүҙәр бүлегенең (ОВР) исемлегенең Мәскәү төркөмөнә индерелә.

Үлеме

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Артем Боровик 2000 йылдың 9 мартында 40-сы йәшендә Мәскәү — Киев рейсын үтәгән Як-40 самолеты һәләкәте һөҙөмтәһендә һәләк була, самолет бортында шулай уҡ «„Альянс“ төркөмө» компанияһы башлығы Зия Бажаев та була. Бөтәһе туғыҙ кеше, шул иҫәптән экипаждың биш ағзаһы ла һәләк була[4]. 2000 йылдың 11 мартында Новодевичье зыяратында[5] (10-й участка) ерләнә.

Хәтер

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
Файл:Могила журналиста Артёма Боровика.jpg
Мәскәүҙәге Новодевичье зыяратында Боровиктың ҡәбере.
  • Артем Боровик исемендәге премия
  • Артем Боровик исемендәге гимназия
  • Артем Боровик исемендәге парк
  • «Артем Боровикты хәтерләп» (НТВ, 2001)" серияһы «Совершенно секретно. Уйланыу өсөн мәғлүмәт»
  • «Артем» документаль фильмы (НТВ, 2005)
  • Алексей Алениндың «Артем Боровик. Ул йәшәргә бик ашыҡты» документаль фильм (2010).

Библиография

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
  • Встретимся у трёх журавлей. М., Правда, 1987.
  • Встретимся у трёх журавлей. М., 1988
  • Афганистан. Ещё раз про войну. М., 1990
  • Как я был солдатом американской армии. М., АПН, 1989
  • Спрятанная война. М., ПИК, 1992
  • Раззаков Ф. Звёзды телевидения : правда. Домыслы. Сенсации. [печатный текст] / Раззаков, Фёдор Ибатович, Автор (Author); Дольников, В., Редактор (Editor); Левыкин, М. А., Художник (Artist). — Москва [Россия] : Эксмо, 2000. — 432 с.: ил. + [8] л.; 24 см.- 7 000 экземпляров . — ISBN 5-04-006025-4
  • Уже не ведая преград. М., Совершенно секретно, 2001

Шулай уҡ ҡарағыҙ

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
  1. ↑ https://24smi.org/celebrity/39690-artem-borovik.html
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.theguardian.com/news/2000/mar/29/guardianobituaries.isobelmontgomery
  3. ↑ 10 лет меняя взгляд на мир. // Огонёк, 1997, № 52. Дата обращения: 10 февраль 2013. Архивировано из оригинала 17 октябрь 2012 года. 2012 йыл 17 октябрь архивланған.
  4. ↑ Leading journalist killed in plane crash 2013 йыл 8 ғинуар архивланған. // IFEX
  5. ↑ Сегодня в Москве прощались с известным журналистом, президентом медиа-холдинга Артемом Боровиком (11 март 2000). Дата обращения: 31 июль 2019.

Һылтанмалар

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]