Ерёменко Андрей Иванович

Ерёменко Андрей Иванович
Рәсем
Зат ир-ат[1]
Гражданлыҡ  Рәсәй империяһы
 Украинская Народная Республика[d]
 Украинская держава[d]
 Украина Совет Социалистик Республикаһы
 СССР
 Рәсәй республикаһы
Хеҙмәт итеүе СССР
Тыуған көнө 2 (14) октябрь 1892 или 14 октябрь 1892({{padleft:1892|4|0}}-{{padleft:10|2|0}}-{{padleft:14|2|0}})
Тыуған урыны Марковка[d], Старобельский уезд[d], Харьковская губерния[d], Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө 19 ноябрь 1970({{padleft:1970|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:19|2|0}})[1][2][3] (78 йәш)
Вафат булған урыны Мәскәү, СССР[1]
Ерләнгән урыны Кремль диуарындағы некрополь[d]
Һөнәр төрө офицер, сәйәсмән
Биләгән вазифаһы СССР Юғары Советы депутаты[d] һәм депутат Верховного Совета УССР[d]
Уҡыу йорто М. В. Фрунзе исемендәге Хәрби академия
Сәйәси фирҡә ағзаһы Советтар Союзы Коммунистар партияһы
Ҡатнашыусы ВКП(б)-ның XVIII съезы[d], КПСС-тың XIX съезы[d], КПСС-тың XXII съезы[d], КПСС-тың XXI съезы[d] һәм КПСС-тың ХХ съезы[d]
Хәрби звание Советтар Союзы Маршалы, генерал армии[d] һәм Унтер-офицер[d]
Командалыҡ иткән Западный фронт[d]
Һуғыш/алыш Беренсе донъя һуғышы һәм Икенсе бөтә донъя һуғышы
Ғәскәр төрө кавалерия[d] һәм пехота[d]
Ойошма ағзаһы КПСС Үҙәк комитеты
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Ленин ордены «1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Германияны еңгән өсөн» миҙалы Ҡыҙыл Байраҡ ордены командор ордена «Легион Почёта» Советтар Союзы Геройы Октябрь Революцияһы ордены орден Клемента Готвальда Герой ЧССР «Эшсе-Крәҫтиән Ҡыҙыл Армияһының егерме йыллығы» юбилей миҙалы орден Суворова I степени орден Кутузова I степени «Мәскәүҙе обороналаған өсөн» миҙалы «Сталинградты обороналаған өсөн» миҙалы «Сиҙәм ерҙәрҙе үҙләштергән өсөн» миҙалы орден «Легион почёта» степени главнокомандующего легионер ордена «Легион почёта» медаль «За храбрость перед врагом» медаль «За Одру, Нису и Балтику» медаль «За укрепление дружбы по оружию» орден «Крест Грюнвальда» II класса Дукельская памятная медаль кавалерский крест ордена Virtuti Militari
 Ерёменко Андрей Иванович Викимилектә

Еременко Андрей Иванович (2 (14) октябрь 1892 йыл — 19 ноябрь 1970 йыл, Мәскәү) — СССР-ҙың хәрби етәксеһе, Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнашыусы, Советтар Союзы Маршалы (1955), Советтар Союзы Геройы (1944), КПСС Үҙәк Комитетыны ағзалыҡҡа кандидат (1956—1970). 1918 йылдан Совет Армияһында.

Андрей Иванович Еремнеко Марковка слободаһында (хәҙер Луганск өлкәһенең Марковка районы) ярлы крәҫтиән Еременко Иван Иванович (1872—1902) менән Еременко Мария Ивановна ғаиләһендә тыуа.

Ғаилә күп балалы була, Андрей һигеҙ баланың иң өлкәне (ҡустылары — Семен, Гавриил, Иван һәм Петр, һеңлеләре — Полина, Прасковья һәм Мария/Марфа).

Төрлө сығанаҡтарҙа рус[4] йәки украиндар тип күрһәтелә.

1914—1920 йылдарҙа фронтта

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Беренсе донъя һуғышы

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1913 йылдың ноябрендә Рус император армияһына алына. 168-се Миргород пехота полкында рядовой булып хеҙмәт итә, уның составына Беренсе донъя һуғышына инә. Көньяҡ-Көнбайыш һәм Румыния фронттарында һуғыша, 1914 йылда Галиция һуғышында айырылып тора. 1915 йылдың февралендә шул уҡ фронттың 3-сө пехота дивизияһының 12-се Великолуцк пехота полкына ефрейтор итеп күсерелә, Перемышляны ҡамауҙа һәм алыуҙа ҡатнаша. 1917 йылда унтер-офицер дәрәжәһендә полктың атлы разведкаһы командаһына күсерелә.

  1. 1,0 1,1 1,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #123557828 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
  2. Andrei Ivanovich Yeremenko // Find a Grave (ингл.) — 1996.
  3. Andrej Jeremenko // Munzinger Personen (нем.)
  4. Ерёменко Андрей Иванович. «Герои страны» сайты.