Ижтимағи фәлсәфә

Ижтимағи фәлсәфә
 Ижтимағи фәлсәфә Викимилектә

Ижтимағи фәлсәфә — философияның нимә ул йәмғиәт һәм кеше унда ниндәй урын биләй тигән һорауҙарға яуап бирергә саҡырылған бүлеге.

Бындай аңлауҙа буйынса ижтимағи фәлсәфә теоретик социология менән яҡынлаша. Айырма тәү сиратта шунда: фәлсәфә тәнҡит функцияһын үтәһә, социология йәмғиәтте анализлай һәм уның йәшәйеш закондарын билдәләй. Фәлсәфәлә социаль проблематика антик традицияға һәм тәү сиратта Платон («Дәүләт») һәм Аристотель («Сәйәсәт») текстарына барып тоташа.

Икенсе яҡтан, социаль философия (тәү сиратта киҫкен социаль теорияның коммуникатив «үрнәге», минимум Ю Хабермастан башлап)) тикшереү өлкәһе йәмғиәт һәм «социаль» булған фәлсәфә бүлеге булараҡ түгел, әммә яҡшы сифатлы, «тулы» фәлсәфә булып аңлашыла — был ижтимағилыҡ тураһында фәлсәфә генә түгел, әммә ижтимағилыҡтан фәлсәфә.[1]

Йәмғиәттең иң абруйлы фәлсәфәүи һәм социологик концепциялары араһында марксизмды (Маркс, Энгельс) һәм неомарксизмды (Георг Лукач), либераль теорияны (фон Мизес, Хайек), күп кешенән торған йәмғиәт теорияһын (Ортега-и-Гассет), менеджериаль йәмғиәт теорияһын (Бэкхем), тоталитар йәмғиәт теорияһын (Юнгер, Арендт, Мангейм), Франкфурт мәктәбенең үҫешкән индустриаль йәмғиәт теорияһы (Хоркхаймер һәм Адорно, Маркузе), постиндустриаль йәмғиәт һәм мәғлүмәти йәмғиәт теорияһы (Белл, Тоффлер), «һуңғы модерн» йәмғиәт теорияһы(Гидденс) һәм император глобализмы теорияһы (Хардт һәм Негри) билдәләргә мөмкин.

Иҫкәрмәләр

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
  1. ↑ Фурс В. Социальная философия в непопулярном изложении. — Вильнюс: ЕГУ, 2006. — С. 6-8.

Әҙәбиәт

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Һылтанмалар

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ҡалып:Фәлсәфәнең бүлектәре