| Антон Чычкан | ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 10 ліпеня 1995[1][2] (29 гадоў) | |
| Рост | 188 см | |
| Вага | 82 кг[4] | |
| Пазыцыя | брамнік | |
| Клюбная інфармацыя | ||
| Клюб | Вісла Кракаў | |
| Нумар | 31 | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 2015—2021 | БАТЭ | 50 (0) |
| 2016 | → Смалявічы | 15 (0) |
| 2022 | Уфа | 4 (0) |
| 2022 | Дынама Тбілісі | 0 (0) |
| 2023 | Дынама Батумі | 16 (0) |
| 2024— | Вісла Кракаў | |
| Зборныя | ||
| 2014—2016 | Беларусь (да 21) | 5 (0) |
| 2020 | Беларусь | 1 (0) |
Анто́н Пятро́віч Чычка́н (нар. 10 ліпеня 1995 году) — беларускі футбаліст, брамнік кракаўскай «Віслы».
Выхаванец СДЮШАР менскага «Дынама Менск». Пазьней трапіў у структуру барысаўскага БАТЭ, з 2014 року выступаў за дубль. У сакавіку 2016 году аддадзены ў арэнду першалігаваму клюбу «Смалявічы-СТІ» да канца сэзону[5], дзе стаў асноўным брамнікам. Па заканчэньні сэзону 2016 году вярнуўся ў БАТЭ, дзе застаўся ў асноўнай камандзе. 9 красавіка 2017 року дэбютаваў у складзе БАТЭ у Найвышэйшай лізе, адгуляўшы ўсе 90 хвілінаў у матчы супраць «Менску» (1:0). У сэзоне 2017 году правёў тры матчы за асноўную каманду. Аднак, гуляў толькі пры адсутнасьці галоўнага брамніка Дзяніса Шчарбіцкага). Таксама Чычкан выступаў таксама за дубль.
У студзені 2018 году падпісаў новы кантракт з БАТЭ[6], а ў студзені 2019 году падоўжыў пагадненьне з барысаўскім клюбам[7]. У другой палове 2019 году ў сувязі з траўмай Шчарбіцкага стаў часьцей зьяўляцца на полі, дзе чаргаваўся зь Сяргеем Чэрнікам. У сэзоне 2020 году чаргаваўся на полі зь Дзянісам Шчарбіцкім, у сэзоне 2021 году — з Андрэем Кудраўцом.
У студзені 2022 году па заканчэньні кантракту пакінуў БАТЭ[8] і неўзабаве падпісаў пагадненьне з расейскім клубам «Уфа» на 2,5 гады[9]. Спачатку заставаўся на лаўцы запасных, у траўні пачаў зьяўляцца ў стартавым складзе. Паводле вынікаў сэзону 2021—2022 гадоў «Уфа» выбыла з Прэм’ер-лігі. У чэрвені 2022 году кантракт брамніка паводле пагадненьня бакоў быў скасаваны[10].
У верасьні 2022 году стаў гульцом тбіліскага «Дынама»[11]. У складзе каманды быў другім брамнікам, застаючыся на лаўцы запасных. У сьнежні 2022 году пакінуў тбіліскі клюб, так і не зьявіўшыся на полі[12]. Неўзабаве перабраўся ў батумскае «Дынама»[13]. Пачынаў сэзон 2023 году асноўным бранікам, але з жніўня стаў заставацца на лаўцы запасных. Паводле вынікаў сэзону разам з батумскім клюбам стаў чэмпіёнам Грузіі. У лютым 2024 году склаў кароткатэрміновую дамову з кракаўскай «Віслай»[14]. Брамнік некаторы час толькі трэнаваўся з камандай, але за яе не гуляў, што было зьвязанае з разьвязаньнем бюракратычных перашкодаў. 26 красавіка зьявіўся ў браме каманды ў матчы супраць «Падбэскідзе»[15]. 2 траўня згуляў увесь фінальны матч Кубка Польшчы, дзе кракаўская «Вісла» перамагла «Погань».
У 2014—2016 гадах выступаў за зборную Беларусі (да 21 году), дзе быў другім брамнікам пасьля Ўладзіслава Васілючка. У сакавіку 2019 году ўпершыню быў выкліканы ў нацыянальную зборную Беларусі, аднак доўгі час толькі заставаўся на лаўцы запасных. Дэбютаваў у зборнай 11 лістапада 2020 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Румыніі (3:5), правёўшы на полі ўсе 90 хвілінаў.
БАТЭ:
«Дынама» Тбілісі:
«Вісла»:
| Клюб | Сэзон | Чэмпіянат | ||
|---|---|---|---|---|
| Дывізіён | Матчы | Галы | ||
| Смалявічы-СТІ | 2016 | Першая ліга | 15 | –22 |
| БАТЭ | 2017 | Найвышэйшая ліга | 3 | –3 |
| 2018 | Найвышэйшая ліга | 4 | –6 | |
| 2019 | Найвышэйшая ліга | 12 | –8 | |
| 2020 | Найвышэйшая ліга | 8 | –10 | |