Арнольд Бёклін

Арнольд Бёклін
Арнольд Бёклін, аўтапартрэт (1873)
Дата нараджэньня 16 кастрычніка 1827(1827-10-16)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня Базэль, Швайцарыя
Дата сьмерці 16 студзеня 1901(1901-01-16)[1][4][5][…] (73 гады)
Месца сьмерці Сан-Дамэніка-дзі-Ф’езоле, Італія
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак гістарычны жывапіс, пэйзаж, партрэт
Навуковая сфэра малярства
Месца працы
Псэўданімы Bocklin, Arnold
Жанры гістарычны жывапіс[6], пэйзаж[6] і партрэт[6]
Плынь сымбалізм
Узнагароды
баварскі ордэн Максыміліяна «За навуку і мастацтва»

Арнольд Бёклін (па-нямецку: Arnold Böcklin; 16 кастрычніка 1827, Базэль, Швайцарыя — 16 студзеня 1901, Сан-Дамэніка-дзі-Ф’езоле, Італія) — швайцарскі жывапісец, графік, скульптар; адзін з прадстаўнікоў сымбалізму ў эўрапейскім выяўленчым мастацтве XIX стагодзьдзя.

Біяграфія

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вучыўся ў Акадэміі мастацтваў у Дусэльдорфе ў тэарэтыка мастацтва А. фон Гільдэбранта і пэйзажыста Ё. В. Шырмэра (1845—1847), затым у Мюнхэне, дзе прыцягнуў увагу графа Шака. Распачаў адукацыйнае падарожжа па Швайцарыі, Нідэрляндах і Францыі. Першапачаткова займаўся ляндшафтным жывапісам, аднак з часам перайшоў у міталягічную тэматыку. У 1850—1857 гадох працаваў у Рыме. У 1860—1862 гадох быў прафэсарам у Акадэміі мастацтваў у Ваймары. Апошнія гады працаваў напераменку ў Базэлі і ў Італіі. Аказаў уплыў на такіх прадстаўнікоў сюррэалізму, як Макс Эрнст, Сальвадор Далі, Джорджа дэ Кірыко.

Творчасьць

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
«Востраў мёртвых»

Карціны Бёкліна, яркія і кідкія сваімі колерамі, напісаныя галоўным чынам тэмпэрай. У карцінах Бёкліна выступае выдуманы сьвет, часта знарочыста таямнічы. Спачатку Бёклін пісаў рамантычныя пэйзажі зь міталягічнымі постацямі, затым — фантастычныя сцэны зь німфамі, марскімі пачварамі і г. д. («Трытон і Нэрэіда», 1873—1874).

Позьнія кампазыцыі («Востраў мёртвых», 1880, Мастацкі музэй, Базэль; у пачатку XX у. рэпрадукцыі зь яе былі вельмі папулярныя), дзе фантастычная сымболіка спалучаецца з натуралістычнай пэўнасьцю дэталяў, паўплывалі на фармаваньне нямецкага сымбалізму і югендштылю.

Некаторыя працы:

  • «Востраў мёртвых» (1880, Мастацкі музэй, Базэль)
  • «Трытон і Нэрэіда» (1873—1874, Мастацкі музэй, Базэль)
  • «Фаўн у чаратах» (у мюнхэнскай Пінакатэцы)
  • «Адпачывальніца Вэнэра»
  • «Паляваньне амазонак» (у Базэлі),
  • «Барацьба цэнтаўраў»
  • «Палі блажэнных» (Нацыянальная галерэя ў Бэрліне)
  • «Сьвяцілішча Гэркулеса» (у Брэслаў)
  • «Наяды» (у Базэлі)
  • «Віла на марскім беразе» (галерэя Шака ў Мюнхэне)
  • «Хвалі» (Мюнхэн, Пінакатэка)
  • «Вясновы лівень» (Дрэздэн)

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б Arnold Böcklin (нід.)
  2. ^ Arnold Bocklin // Encyclopædia Britannica (анг.)
  3. ^ Arnold Böcklin // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  4. ^ Arnold Böcklin — 2006.
  5. ^ Arnold Böcklin (анг.) — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  6. ^ а б в Arnold Böcklin // Encyclopædia Britannica (анг.)

Літаратура

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Е. Д. Федотова. Бёклин. Москва: Белый Город, 2001. ISBN 5-7793-0446-7

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Арнольд Бёклін — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў